1 IX
Nie zwracaj zbytecznej uwagi na to co masz czynić, lecz raczej z jakim pokojem i refleksją masz to uczynić.
2 IX
Co jest miłością, jest równocześnie ofiarą – niech ta ofiara nie dzieli się na „kąski”, lecz niech będzie zawsze całkowita i niepodzielna.
3 IX
Niech Matka pięknej Miłości prowadzi cię do Boskiego Dzieciątka, uczy być maleńką, ubogą, pokorną i posłuszną, radosną w codziennej ofierze.
4 IX
Zaczynaj dzień od Zdrowaś Maryjo..., kończ każdy dzień: Dzieciątko Jezus - przez miłość Twej Matki - błogosław mi!
5 IX
Służyć i być pokorną jest warunkiem świętości.
6 IX
Niech twoje apostolstwo niesie sztandar dziecięctwa - pokornego, ofiarnego, uświęconego modlitwą - by to dziecięctwo nie było tylko imieniem, tytułem, ale łaską i mądrością życia, smakiem Boga i chwały Bożej.
7 IX
Skuteczność zewnętrznej pracy płynie zawsze ze zjednoczenia naszych wysiłków z łaską Boga.
8 IX Narodzenia Matki Bożej
Bądź dzieckiem tej Królowej, której cały wszechświat się kłania, bo ona jest najbliżej Boga i po Chrystusie jest najpiękniejszym dziełem Boga.
9 IX
Życzę ci dziecięctwa Bożego - to twoje powołanie; z nim łączę dziecięctwo Matki Bożej, bo przecież jest ona Matką dzieci Bożych.
10 IX
Z dziecięctwem łącz cnoty królewskie: pokorę, miłość, dar z siebie dla Boga - bo tego daru Bóg najwięcej żąda.
11 IX
Błogosławię cię na radość, na świętość a także na zdrowie, i na ten pokój Boży w duszy, w którym małe rzeczy stają się wielkimi.
12 IX Imienia Maryi
Jak Królowa niebios i ziemi bierze swą wielkość od Dzieciątka, którego jest Matką - tak i ty, od Dzieciątka Jezus bierz łaskę i świętość.
13 IX
Niech Boże Dzieciątko będzie celem i wzorem twego apostolstwa, Matka Najświętsza uczy kontemplacji, a św. Józef pracy.
14 IX Podwyższenie Krzyża Świętego
Miłość prawdziwa nie jest jakąś łatwizną – jest ciągłym i trudnym heroizmem, nie zna egoizmu, jest natomiast pełnią ofiary.
15 IX Matki Bożej Bolesnej
Chociaż liczne są tytuły Maryi, wszystkie schodzą się w jednej najwyższej godności - Matki Boga, Matki Dzieciątka Jezus, a przez to Matki wszystkich nas, w których jest obraz jej Boskiego Syna.
16 IX
Kieruj się zawsze wiarą, która choć „sucha”, wytłumaczy ci drogę Bożą i poprowadzi cię drogą miłości do ofiarnego wyzucia się ze siebie.
17 IX
Niech radością twoją będzie Dzieciątko Jezus, a ty Jego radością - ucz się Je naśladować i kochać na wzór Matki Najświętszej i św. Józefa.
18 IX
Łaska niech będzie, jak prąd wody, który niesie łódkę, modlitwa niech będzie wiosłem, a kierunek Krzyża niech ci wskazuje drogę - zawsze do przystani, w której Bóg na ciebie czeka i z miłością śledzi twoje wiosłowanie.
19 IX
Cieszę się, bo słyszę, że się miłujecie - to znak, że miłujecie Pana Jezusa. Trwajcie w tej miłości, bo ona jest największym waszym bogactwem.
20 IX
Życzę ci Ducha Świętego, by On łaską swoją utwierdzał w tobie dziecięctwo Jezusowe, bo ono jest najpiękniejszym przywilejem duszy.
21 IV
Jeśli „łódka twego życia” ciężko się posuwa – wiosłuj z Dzieciątkiem Jezus, a na pewno dopłyniesz do celu.
22 IX Początek nowenny do św. Teresy od Dzieciątka Jezus
Święta Teresa, nazywa się maleńka, bo małymi drogami, dziecięcymi prawie krokami, dochodzi do najwyższej doskonałości.
23 IX
Święta Teresa wskazuje, że nie wielkie drogi ceni pokorny, nie wielkie myśli i wykonania, ale małe drogi, proste plany i szczere myśli prowadzą do szczęścia.
24 IX
Życie św. Teresy jest ofiarą dla miłosiernej miłości Boga, nie za siebie tylko, ale za dusze ludzkie.
25 IX
Miłość św. Teresy była jak słońce w południe, w którym widziała jasno Boga i Boże piękno i nim się przystrajała.
26 IX
Święta Terenia wszystko co małe, co proste, co zwyczajne - uczyniła nadzwyczajnym – to cecha jej świętości.
27 IX
Święta Terenia swoje życie i wszystkie jego objawy w miłość obraca: Pragnę kochać Jezusa, jak nikt Go dotąd nie kochał.
28 IX
Trudna jest miłość bliźniego szczególnie wtedy, gdy już nie samo serce trzeba dać bliźniemu, ale także uczynki miłości.
29 IX
Żadne pole pracy nad sobą nie jest tak szerokie, jak pole miłości.
30 IX
Miłość jest radością, jest wiosną, jest słońcem, jest życiem – św. Terenia radość dzieci Bożych umiała wpleść we wszystko – miłość ją „niosła”.