Autor: admin
Myśli Sługi Bożego Anzelma Gądka OCD na październik 2022
1 X Uroczystość św. Teresy od Dzieciątka Jezus
Urośniesz wielka, będziesz świętą, wypełnisz powołanie, gdy zostaniesz zawsze „Małą” – pokorną i radosną siostrzyczką Dzieciątka Jezus.
2 X Aniołów Stróżów
Aniołowie śpiewają Gloria in excelsis, a ten śpiew w duchu i słowie jest kolędą, jest najpiękniejszą pieśnią Wcielenia, objawia Jego cel i owoc dla upadłej ludzkości.
3 X
Modlitwa twoja niech będzie śpiewem serca.
4 X
Takie to wasze Boże powołanie – że rośniecie z Dzieciątkiem Jego ubóstwem, myślę, że to największe wasze bogactwo.
5 X
Od Dzieciątka ucz się prostoty myśli i serca, pokoju i radości wewnętrznej, i nie krępuj duszy drobiazgami, ale daj jej skrzydła wolne i rozmach pełny.
6 X
Trwajcie w miłości Dzieciątka i kochajcie się nawzajem.
7 X NMP Różańcowej
Przesuwamy w tym miesiącu różaniec w rękach naszych, tajemnice radości, tajemnice bólu, tajemnice chwały. Są te tajemnice różami duchowymi – kwiatami, które ofiarujemy Panu Jezusowi przez ręce Jego Matki Najświętszej.
8 X
Życzę ci szerokości myśli i serca, byś się nie kurczyła w sobie i nie martwiła sobą, ale ze swobodą i weselem dziecka służyła Dzieciątku.
9 X
Nie pozwól więc, brukać łaski miłością własną, nie szukaj siebie, gdy ci się coś udaje, nie wystawiaj pracy twojej na sprzedaż dla chwały swojej.
10 X
Każdy dzień jest dniem miłosierdzia i hojności Bożej, każdy dzień jest dniem naszego ubóstwa, bo z łaski Boga żyjemy.
11 X
Na szczycie każdej prawdziwej miłości jest Krzyż.
12 X
Niech Pan Jezus będzie zawsze bliższy od swego krzyża, wtedy on nie będzie ciężki.
13 X
Niech miłość Boża będzie słońcem, a miłość wzajemna pieśnią waszego obcowania.
14 X
Niech miłość jednoczy wasze serca, łączy ręce do modlitwy i do pracy, by owocem obcowania była radosna świętość.
15 X Św. Teresy od Jezusa i 53. rocznica śmierci sł. B. Anzelma Gądka OCD
Miłość Teresy nie znajdzie na ziemi godnego pióra i słowa; wszystko w niej jest żarliwym ogniem o chwałę Pana, o dusz zbawienie; za jedną dusze gotowa cierpieć do skończenia świata.
16 X
Czym będziesz pokorniejszą, tym będziesz bliższą Panu Jezusowi.
17 X
Dziękuję za twoje modlitwy dziecięce, bo takich Pan Bóg wysłuchuje i sprawia, że i stare drzewo się zazieleni a nawet owocuje.
18 X
Świętość daje siły do wykonania dzieł Bożych, a radość jest ozdobą świętości.
19 X
Radość jest zapoczątkowaniem nieba na ziemi.
20 X
Niech miłość was jednoczy, a łaska Boża niesie siły do wykonania woli Bożej.
21 X
Pokorne, proste, szczere, jak dzieci - pełnijcie z radością wasze powołanie.
22 X
Życzę Bożego pokoju w duszach, który cicho niesie swój krzyż i zawsze pełni uczynki cnoty.
23 X
Miłość wzajemna to największe dobro, to znak pewny, że z Wami jest Pan Jezus.
24 X
Codziennie jestem z wami duchem i Bogu was polecam, byście były święte i zdrowe, i spełniały doskonale wasze powołanie.
25 X
Radość moja nie z liczby waszej, ale z cnót waszych, gdy każda niesie je pod sztandarem dziecięctwa.
26 X
Więcej znaczy przykład niż słowo, i słowo więcej mówi przykładem, niż swoim dźwiękiem.
27 X
Modlę się, żeby wszędzie rządziła miłość i królowało Dzieciątko Jezus, – bo od Niego wszelkie dobro wasze pochodzi.
28 X
Nie patrzcie na drobnostki, które mogą czasem zmarszczyć albo zachmurzyć czoło, ale zawsze patrzcie na Słońce miłości, bo bez tego Słońca, tak jak w przyrodzie, i w duszy byłoby martwo.
29 X
Wasze troski, walki i zwycięstwa są moimi – jednego tylko nie chcę: mianowicie, by wady moje były waszymi – natomiast pragnę, by wasze cnoty były moimi.
30 X
Duch Święty stroi duszę w piękno miłości, daje cnotom żywotność, i każdemu ruchowi wewnętrznemu i zewnętrznemu, udziela tego wdzięku i prostoty, które nazywają się i są dziecięctwem.
31 X
Kochającym ubóstwo i miłującym Dzieciątko, chleba nie braknie.
Zmieniać wszystko w róże miłości…
Przesuwamy w tym miesiącu różaniec w rękach naszych, tajemnice radości, tajemnice bólu, tajemnice chwały. Są te tajemnice różami duchowymi – kwiatami, które ofiarujemy Panu Jezusowi przez ręce Jego Matki Najświętszej. Słowo różaniec pochodzi od róży.
W tymże miesiącu, to jest dziś, obchodzimy uroczystość św. Teresy od Dzieciątka Jezus, która sama była wybraną różą, kwiatem, a życie jej sypaniem róż w postaci każdego aktu, nawet najdrobniejszego. Ta mała święta, królewna, jak ją nazywał jej ojciec, prowadzi za sobą cały zastęp dusz na drodze dziecięctwa, czyli uczy praktyki, by z Ojcem w niebie i z Matką Najświętszą obcować jak małe dzieci, wykluczając z dziecięctwa wszystko, co jest niedoskonałe, kapryśne, dziecinne.
Uczy porywać się nie na wielkie rzeczy, ale małe, codzienne, powszednie, i doskonale w sposób nadprzyrodzony je wykonywać. Więc najpierw z pokorą, potem z poczuciem własnej niemocy, czyli ubóstwa duchowego, potem z ufnością, opierając się na łasce, potem z miłością jak dziecko, z oddaniem się Miłości Miłosiernej, wreszcie z tą prostotą i szczerością dziecka, bez zakłamania, udawania. Teresa odwaliła zawaloną drogę do nieba.
Wspomniałem o tajemnicach różańca. Jej życie było złożonym różańcem we czci Dzieciątka Jezus i Jego Matki. Trzy części składają się na jej życie: radość, boleść i chwała.
Radość dziecka – stosunek Teresy do Boga w cnotach: pokory, poczuciu niemocy, z ufnością, z oddaniem, z miłością, z ofiarkami – a wszystko to z uśmiechem. Sama opowiada o uśmiechu Matki Najświętszej.
Druga część, to boleść. Ciężka choroba w dzieciństwie, trudności wstąpienia do klasztoru, cierpienia w klasztorze: choroba Ojca, choroba Teresy i powolne konanie– a mimo wszystko uśmiecha się. Nie wiedziałam, że można tyle cierpieć. Kończy życie w bólu z miłością: O Boże, jakże Cię kocham!
Chwała – zaledwie zakończyła życie, gdy przeczytano jej Dzieje duszy, jej małą drogę, cały świat chrześcijański się zachwycił, co za Święta! Nieznana, nic nie uczyniła wielkiego, a taka chwała. Jak obiecała, sypie różami, wyprasza łaski, uśmiecha się z nieba. Niebem moim jest dobrze czynić na ziemi.
Drodzy w Chrystusie,
wstąpcie i wy na tę drogę radości, cierpienia i chwały.
Wszak:
gdy radość w domu – są kwiaty – róże,
gdy ból dokucza czy śmierć nawet kładzie - są kwiaty – róże,
gdy ktoś obchodzi chwałę, godności – są kwiaty,
uczyńcie z życia waszego radość w służbie Bożej,
uśmiechajcie się do Boga, gdy ból wam dokucza,
a zapewnioną będziecie mieli chwałę – Niebo.
Droga dziecięctwa wszystkim przystępna – droga pokory, droga słabości ale i ufności – droga miłości i oddania się a to wszystko w prostocie, w szczerości wiary. Dlatego modli się Kościół i my się modlimy dzisiaj.
Sługa Boży Anzelm Gądek OCD,
Przemówienie na poświęcenie obrazu św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Łódź, 3 X 1960.
Myśli Sługi Bożego Anzelma Gądka OCD na wrzesień 2022
1 IX
Żyj duchem Kościoła – kieruj się Duchem Świętym!
2 IX
Czyń cnotę - ona zawsze niesie duchowe umocnienie.
3 IX
Gdybyś w sercu miała jakiegoś bożka, a nie Pana Jezusa, trzeba mu wydać wojnę bezwzględną, a umieścić w sercu Pana Jezusa i służyć Mu ze wszystkich sił.
4 IX
Żyj Bogiem, Jego obecnością, czyń, co się Jemu podoba – a będziesz świętą i radosną.
5 IX
Chcąc kochać miłością pełną, trzeba zapomnieć o swoim „Ego” i w Bogu kochać innych.
6 IX
Zawsze daj się prowadzić łasce – to wymaga ofiary z własnej woli, ale jest drogą pewną, bo na niej jest Przodownik, który nigdy nie błądzi.
7 IX
Na wdzięczność prawdziwą nigdy nie jest późno, bo czynić dobrze – zawsze jest na czasie.
8 IX Narodzenia Matki Bożej
Dzisiejsze święto Narodzenia Matki Najświętszej, to wywyższenie całej ludzkiej natury w osobie tej świętej Dziewicy.
9 IX
Dziecięctwo Jezusowe to najpiękniejsza poezja, która z nieba przyszła na ziemię, i kto tę poezję czyni, Bogu śpiewa i Bogiem żyje.
10 IX
Gdy widzisz u drugich coś ujemnego, popatrz na siebie, a znajdziesz to samo, więc siebie poprawiaj.
11 IX
Gdy twoją duszę napełnia Pan Jezus, żyjesz Nim, a On żyje w tobie swoją Boską obecnością i siłą. Więc nie smuć się, ale ciesz się, że stajesz się godną dzielić krzyż Jego.
12 IX Imienia Maryi
W Betlejem, w Egipcie, w Nazarecie - całe życie Maryi było pełne cichego poświęcenia – to praca dla Eucharystii, którą my obecnie adorujemy i przyjmujemy.
13 IX
Bądź dzieckiem - a znajdziesz pokój, radość i świętość w miłości Pana Jezusa; przeciwnie zaś - w miłości „siebie” znajdziesz udrękę.
14 IX Podwyższenie Krzyża Świętego
Ucz się cierpieć z odwagą i pokojem, bo cierpienie jest szkołą krzyża, który jest znakiem zbawienia i źródłem wszelkiej ofiary.
15 IX Matki Bożej Bolesnej
Niech Dzieciątko Jezus i Jego Matka będą twoją radością. Radość i cierpienie niech cię uświęcają!
16 IX
Bądź radosną, nie wpuszczaj do serca „pajęczyny”, bo ta krępuje i przesłania widok, i wikła duszę.
17 IX
Źródłem świętości niech będzie wierna współpraca z łaską i radosne ćwiczenie Jezusowej obecności w duszy.
18 IX
Niech ten Jezus „maleńki” będzie melodią twego serca, śpiewem twej duszy, zwierciadłem w uczynkach, mądrością w prostocie, szczerością w słowie, radością w obcowaniu!
19 IX
Być Matką – to kochać, uczyć, karmić, odziewać, upominać, darzyć zaufaniem, podnosić, krzepić – nie używać berła, ale róży.
20 IX
Więcej trzeba uczyć przykładem, niż słowami.
21 IV
Niech miłość będzie formą i normą wszystkich twoich aktów.
22 IX Początek nowenny do św. Teresy od Dzieciątka Jezus
Mała Teresa przyszła, aby nas „maluczkich” nauczyć być „małymi”, za przykładem Dzieciątka Jezus.
23 IX
Teresa, nazywa siebie „maleńką”, bo małymi drogami, dziecięcymi prawie krokami, dochodzi do najwyższej doskonałości.
24 IX
Święta Teresa wskazuje, że nie wielkie drogi ceni pokorny, nie wielkie myśli i wykonania, ale małe drogi, proste plany, szczere myśli prowadzą do szczęścia.
25 IX
Droga maleńkości i miłości zaprowadziła św. Terenię na szczyty najwyższej doskonałości.
26 IX
Teresa wszystko, co małe, co drobne, co proste, co zwyczajne, uczyniła nadzwyczajnym - prostotą i miłością wykonania.
27 IX
Miłość jest duszą, pokora jej ciałem, w której mieszka, a owocem jej pokój, wesele, radość, prostota – oto zalety dzieci Bożych.
28 IX
Teresa szła jak dziecko po ścieżkach sprawiedliwości, pełna ufności, wesela, pokoju, niczego się nie obawiając; pewna, że nad dzieckiem czuwa Ojciec, że takich jest Królestwo niebieskie.
29 IX
Teresa dobrze rozumiała, że miłość prawdziwa może istnieć tylko wtedy, kiedy podtrzymuje się ją przez uczynki miłości.
30 IX
By się zbawić, by dojść do świętości, trzeba stać się dzieckiem, wejść duchowo na drogę dziecięctwa.