Autor: admin
Zabezpieczone: Konferencja do przełożonych Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus, Sosnowiec, lipiec 1968
Myśli Sługi Bożego Anzelma Gądka OCD na październik 2022
1 X Uroczystość św. Teresy od Dzieciątka Jezus
Urośniesz wielka, będziesz świętą, wypełnisz powołanie, gdy zostaniesz zawsze „Małą” – pokorną i radosną siostrzyczką Dzieciątka Jezus.
2 X Aniołów Stróżów
Aniołowie śpiewają Gloria in excelsis, a ten śpiew w duchu i słowie jest kolędą, jest najpiękniejszą pieśnią Wcielenia, objawia Jego cel i owoc dla upadłej ludzkości.
3 X
Modlitwa twoja niech będzie śpiewem serca.
4 X
Takie to wasze Boże powołanie – że rośniecie z Dzieciątkiem Jego ubóstwem, myślę, że to największe wasze bogactwo.
5 X
Od Dzieciątka ucz się prostoty myśli i serca, pokoju i radości wewnętrznej, i nie krępuj duszy drobiazgami, ale daj jej skrzydła wolne i rozmach pełny.
6 X
Trwajcie w miłości Dzieciątka i kochajcie się nawzajem.
7 X NMP Różańcowej
Przesuwamy w tym miesiącu różaniec w rękach naszych, tajemnice radości, tajemnice bólu, tajemnice chwały. Są te tajemnice różami duchowymi – kwiatami, które ofiarujemy Panu Jezusowi przez ręce Jego Matki Najświętszej.
8 X
Życzę ci szerokości myśli i serca, byś się nie kurczyła w sobie i nie martwiła sobą, ale ze swobodą i weselem dziecka służyła Dzieciątku.
9 X
Nie pozwól więc, brukać łaski miłością własną, nie szukaj siebie, gdy ci się coś udaje, nie wystawiaj pracy twojej na sprzedaż dla chwały swojej.
10 X
Każdy dzień jest dniem miłosierdzia i hojności Bożej, każdy dzień jest dniem naszego ubóstwa, bo z łaski Boga żyjemy.
11 X
Na szczycie każdej prawdziwej miłości jest Krzyż.
12 X
Niech Pan Jezus będzie zawsze bliższy od swego krzyża, wtedy on nie będzie ciężki.
13 X
Niech miłość Boża będzie słońcem, a miłość wzajemna pieśnią waszego obcowania.
14 X
Niech miłość jednoczy wasze serca, łączy ręce do modlitwy i do pracy, by owocem obcowania była radosna świętość.
15 X Św. Teresy od Jezusa i 53. rocznica śmierci sł. B. Anzelma Gądka OCD
Miłość Teresy nie znajdzie na ziemi godnego pióra i słowa; wszystko w niej jest żarliwym ogniem o chwałę Pana, o dusz zbawienie; za jedną dusze gotowa cierpieć do skończenia świata.
16 X
Czym będziesz pokorniejszą, tym będziesz bliższą Panu Jezusowi.
17 X
Dziękuję za twoje modlitwy dziecięce, bo takich Pan Bóg wysłuchuje i sprawia, że i stare drzewo się zazieleni a nawet owocuje.
18 X
Świętość daje siły do wykonania dzieł Bożych, a radość jest ozdobą świętości.
19 X
Radość jest zapoczątkowaniem nieba na ziemi.
20 X
Niech miłość was jednoczy, a łaska Boża niesie siły do wykonania woli Bożej.
21 X
Pokorne, proste, szczere, jak dzieci - pełnijcie z radością wasze powołanie.
22 X
Życzę Bożego pokoju w duszach, który cicho niesie swój krzyż i zawsze pełni uczynki cnoty.
23 X
Miłość wzajemna to największe dobro, to znak pewny, że z Wami jest Pan Jezus.
24 X
Codziennie jestem z wami duchem i Bogu was polecam, byście były święte i zdrowe, i spełniały doskonale wasze powołanie.
25 X
Radość moja nie z liczby waszej, ale z cnót waszych, gdy każda niesie je pod sztandarem dziecięctwa.
26 X
Więcej znaczy przykład niż słowo, i słowo więcej mówi przykładem, niż swoim dźwiękiem.
27 X
Modlę się, żeby wszędzie rządziła miłość i królowało Dzieciątko Jezus, – bo od Niego wszelkie dobro wasze pochodzi.
28 X
Nie patrzcie na drobnostki, które mogą czasem zmarszczyć albo zachmurzyć czoło, ale zawsze patrzcie na Słońce miłości, bo bez tego Słońca, tak jak w przyrodzie, i w duszy byłoby martwo.
29 X
Wasze troski, walki i zwycięstwa są moimi – jednego tylko nie chcę: mianowicie, by wady moje były waszymi – natomiast pragnę, by wasze cnoty były moimi.
30 X
Duch Święty stroi duszę w piękno miłości, daje cnotom żywotność, i każdemu ruchowi wewnętrznemu i zewnętrznemu, udziela tego wdzięku i prostoty, które nazywają się i są dziecięctwem.
31 X
Kochającym ubóstwo i miłującym Dzieciątko, chleba nie braknie.
Zmieniać wszystko w róże miłości…
Przesuwamy w tym miesiącu różaniec w rękach naszych, tajemnice radości, tajemnice bólu, tajemnice chwały. Są te tajemnice różami duchowymi – kwiatami, które ofiarujemy Panu Jezusowi przez ręce Jego Matki Najświętszej. Słowo różaniec pochodzi od róży.
W tymże miesiącu, to jest dziś, obchodzimy uroczystość św. Teresy od Dzieciątka Jezus, która sama była wybraną różą, kwiatem, a życie jej sypaniem róż w postaci każdego aktu, nawet najdrobniejszego. Ta mała święta, królewna, jak ją nazywał jej ojciec, prowadzi za sobą cały zastęp dusz na drodze dziecięctwa, czyli uczy praktyki, by z Ojcem w niebie i z Matką Najświętszą obcować jak małe dzieci, wykluczając z dziecięctwa wszystko, co jest niedoskonałe, kapryśne, dziecinne.
Uczy porywać się nie na wielkie rzeczy, ale małe, codzienne, powszednie, i doskonale w sposób nadprzyrodzony je wykonywać. Więc najpierw z pokorą, potem z poczuciem własnej niemocy, czyli ubóstwa duchowego, potem z ufnością, opierając się na łasce, potem z miłością jak dziecko, z oddaniem się Miłości Miłosiernej, wreszcie z tą prostotą i szczerością dziecka, bez zakłamania, udawania. Teresa odwaliła zawaloną drogę do nieba.
Wspomniałem o tajemnicach różańca. Jej życie było złożonym różańcem we czci Dzieciątka Jezus i Jego Matki. Trzy części składają się na jej życie: radość, boleść i chwała.
Radość dziecka – stosunek Teresy do Boga w cnotach: pokory, poczuciu niemocy, z ufnością, z oddaniem, z miłością, z ofiarkami – a wszystko to z uśmiechem. Sama opowiada o uśmiechu Matki Najświętszej.
Druga część, to boleść. Ciężka choroba w dzieciństwie, trudności wstąpienia do klasztoru, cierpienia w klasztorze: choroba Ojca, choroba Teresy i powolne konanie– a mimo wszystko uśmiecha się. Nie wiedziałam, że można tyle cierpieć. Kończy życie w bólu z miłością: O Boże, jakże Cię kocham!
Chwała – zaledwie zakończyła życie, gdy przeczytano jej Dzieje duszy, jej małą drogę, cały świat chrześcijański się zachwycił, co za Święta! Nieznana, nic nie uczyniła wielkiego, a taka chwała. Jak obiecała, sypie różami, wyprasza łaski, uśmiecha się z nieba. Niebem moim jest dobrze czynić na ziemi.
Drodzy w Chrystusie,
wstąpcie i wy na tę drogę radości, cierpienia i chwały.
Wszak:
gdy radość w domu – są kwiaty – róże,
gdy ból dokucza czy śmierć nawet kładzie - są kwiaty – róże,
gdy ktoś obchodzi chwałę, godności – są kwiaty,
uczyńcie z życia waszego radość w służbie Bożej,
uśmiechajcie się do Boga, gdy ból wam dokucza,
a zapewnioną będziecie mieli chwałę – Niebo.
Droga dziecięctwa wszystkim przystępna – droga pokory, droga słabości ale i ufności – droga miłości i oddania się a to wszystko w prostocie, w szczerości wiary. Dlatego modli się Kościół i my się modlimy dzisiaj.
Sługa Boży Anzelm Gądek OCD,
Przemówienie na poświęcenie obrazu św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Łódź, 3 X 1960.
You must be logged in to post a comment.