1 XI
Wszystkich Świętych
Zawsze na drodze do Boga trzeba
zaczynać, a nigdy nie kończyć ? nawet w niebie końca
nie będzie, bo wieczność nie ma końca.
2 XI
Dusze pragną choćby okruszynek spadających
z naszego stołu, dajmy więc im naszą ofiarę, nie okruszyny,
dzielmy się z nimi naszym chlebem łaski, a jeżeli nie możemy
zewnętrznie apostołować, to dzielmy się chlebem modlitwy.
3 XI
Żyjemy przez Jezusa tak, jak On żyje
przez Ojca, i im bardziej żywimy się Jego życiem, tym bardziej Jego
życie przejawia się i obfituje w nas.
4 XI
Najpiękniejsze słowa Pater noster płyną
z tego Serca, które jest świątynią przyjmującą grzesznych, sprawiedliwych
i świętych.
5 XI
Modlitwa jest kluczem do nieba, jest złotym
łańcuchem, zwieszającym się z nieba, przez który ściągamy łaski z nieba
i ciągniemy duszę do nieba. Modlitwa jest wszechmocą, której Bóg nie może się oprzeć.
6 XI
Nikt bardziej święcie nie mówi Ojcze nasz, jak
prawdziwie ubogi duchem, bo w nadziei dóbr niebieskich odziewa się bogactwem cnót.
7 XI
Pokarm modlitwy to nadzieja,
która jest prawdziwym pokarmem duszy i uczy dzieci Boże,
by w swoich trudnościach i przeżyciach, pamiętały o Ojcu
i umiały się modlić.
8 XI
Św. Elżbiety od Trójcy Świętej
Niezmierzonością swoją Bóg przebywa
w każdym miejscu, nie możesz się od Niego oddalić; jest
przed tobą, z tobą, w tobie. Bądź i ty przed Bogiem,
z Bogiem i w Bogu.
9 XI
Poświęcenie Bazyliki Laterańskiej
Można policzyć kamienie i cegły wielkich
świątyń, ale nigdy nie zliczy się łask, które z tych źródeł
płyną.
10 XI
Dajmy Bogu wiarę, bez której ani
poznać Boga, ani się Jemu podobać nie możemy; dajmy nadzieję,
bez której nikt nie może skutecznie prosić, ani coś otrzymać;
dajmy miłość, bez której nikt nie może się złączyć z Bogiem
i stać się Jego przyjacielem, a tym mniej synem.
11 XI
Rocznica Odzyskania Niepodległości
Serce ludu polskiego, to najpiękniejsza świątynia Maryi.
12 XI
Należysz zupełnie do Boga, bo On tobą
rządzi, jesteś jego
własnością; stworzył cię i utrzymuje twe życie; kupił cię ceną
nieskończoną ? Krwią Swą Przenajświętszą, On jedynie jest Twoim Panem.
13 XI
Modlitwa przemienia człowieka.
14 XI
Wszystkich Świętych Zakonu Karmelitańskiego
W dziecięctwie Bożym każde dziecko świeci,
ale inny ma blask. Zależy to od jego zbliżenia się
do Światła (por. J 3, 20-21), które pełnym blaskiem świeci i oświeca
każdego (por. J 1, 9), zależnie od miary, w jakiej przyjmuje światło.
Innymi słowy, zależy
od praktyki dziecięctwa Bożego.
15 XI
?Żyje Bóg, przed którego obliczem stoję? (1 Krl 18,15), to znaczy, że On żyje,
że to nie jest jakaś istota, rzecz oddalona od nas,
ale żywy Bóg, który żyje nie tylko sam w sobie,
ale żyje w nas i w każdym swoim nawet najmniejszym dziele, i ja stoję
przed obliczem Jego. Wierzę w Boga żywego.
16 XI
Matki Bożej Miłosierdzia
Przedziwny jest nastrój w Ostrej Bramie?
Najgłębszych uczuć doznaje dusza u stóp Matki Miłosierdzia tam królującej.
Ze wszystkich uczuć może jednak jedno najlepiej się wpaja w naszą
świadomość ? to odczucie słodkiej opieki niebieskiej Matki nad swymi
ziemskimi dziećmi.
17 XI
We wszystkim wielbij rękę Opatrzności.
18 XI
Boga miej, a z Nim wszystko
posiądziesz, ?Błogosławieni ubodzy duchem, albowiem ich jest królestwo
niebieskie? (Mt 5, 2).
19 XI
Bóg nasz jest Bogiem naszej wiary ponad wszelkie
poznanie, Bóg nasz jest Bogiem nadziei ponad wszystko oczekiwanie, Bóg nasz
jest Bogiem miłości ponad wszystko, ponad wszystko.
20 X
Św. Rafała Kalinowskiego
Nie możesz większej miłości okazać Jezusowi, jak naśladując Go.
21 XI
Ofiarowanie NMP
Wszystko przez Maryję Jezusowi ofiaruj, im więcej cierpieć
będziesz, tym bliższy będziesz Bogu.
22 XI
Na modlitwie mało myśl a dużo kochaj,
rozumowanie wyziębia serce.
23 XI
Kto się dziwi swoim upadkom, ten dowodzi,
że nie zna swej nędzy.
24 XI
Niedziela Chrystusa Króla
O szczęśliwy łotrze, który nawet
na krzyżu nie zapomniałeś swego rzemiosła i ukradłeś niebo,
na które nie zasłużyłeś! Wybrałeś szczęśliwą godzinę i zapukałeś
do Serca, które nie jest zdolne zamknąć się przed grzesznikiem.
25 XI
Bóg jest łaskawy dla modlących się,
i w nocy otworzy okno i da, o co prosimy (por. Łk 11, 5-8).
26 XI
Wzorem naszej miłości, jaką mamy kochać
bliźniego, jest miłość Boga do nas ? niezmierna, niewypowiedziana. ?Tak Bóg umiłował świat
- to jest ludzi ?
że Syna swego Jednorodzonego dał? (J 3, 16). Tak wysoko ? jak Bóg, tak szeroko ? jak Jego wszechmoc, tak głęboko ? jak Jego miłosierdzie.
27 XI
Bliźni ? obrazem Boga: nie kochasz obrazu, gardzisz obrazem Boga.
28 XI
Nic nie podnosi tak naszej nadziei, jak przeświadczenie,
że Bóg wszystko nam da, ponieważ dał siebie.
29 XI
Jak bez wiary nie można podobać się
Bogu, tak bez nadziei nie podobna Boga osiągnąć.
30 XI
Całe dzieło naszego zbawienia i uświęcenia
opiera się na fundamencie nadziei w Miłosierdzie Boże.
Autor: admin
Refleksje nad życiem i duchowością Sługi Bożego o. Anzelma Gądka OCD ? część 3
Duchowość dziecięctwa Bożego.
Życie o. Anzelma Gądka
Przedmiotem kontemplacji Sługi Bożego o. Anzelma była tajemnica Wcielenia oraz boskie synostwo Jezusa Chrystusa. W relacji Chrystusa do Ojca niebieskiego widział najdoskonalszy wzór naszego dziecięctwa wobec Boga. Na modlitwie o. Anzelm znajdował zawsze nowe światło i nowy ogląd tajemnicy, niby bijące źródło, z którego sam czerpał i dzielił się z innymi.
W jednym z listów do sióstr karmelitanek Dzieciątka Jezus Sługa Boży pisał:
?Biegnę ja z Wami, nawet przed Wami i nie mam spokoju, i nie dam Wam spokoju, aż gdy zobaczę, żem, głosem [św.] Jana, ucznia miłości, odtworzył w Was wszystkich obraz Dziecięcia ? życie dziecięctwa?.
Wykładnię charyzmatu Zgromadzenia zawarł przede wszystkim w Traktacie o dziecięctwie duchowym (Warszawa, 1955). W nim Sługa Boży poucza, że dziecięctwo duchowe nie jest tylko nabożeństwem do Dzieciątka Jezus, owszem
?nabożeństwo prowadzi do dziecięctwa, rozwija je i kształci na wzór synostwa Jezusowego. Droga dziecięctwa, na pozór najłatwiejsza, w rzeczywistości jest ?ciasną bramą? i ?wąską drogą? ewangeliczną, prowadzącą do królestwa (por. Mt 7, 14), wymagającą całkowitego zaparcia się siebie (por. Mt 16, 24). Z drugiej strony ma w sobie tyle wdzięku i tyle delikatności, że zachwyca maluczkich według świata, a zakryta jest przed mądrymi (por. Mt 11, 25)?.
Prawdy wiary, pozornie paradoksalne, w jego doświadczeniu duchowym stawały się nowym światłem, które ukazuje drogę innym:
?Dziecięctwo jest mocą, nie słabością; jest objawieniem obecności w duszach Ojca i Syna, i Ducha Świętego, i działania Trójcy Najświętszej [?]. Sam Duch Święty jest sprawcą dziecięctwa [?]. Dziecię Boże, Słowo, co Ciałem się stało, to tajemnica miłości Boga, to klucz do wszystkich tajemnic?.
Nauczanie o. Anzelma o tajemnicy Wcielenia, wiązało się ściśle z obecnością Maryi, Matki Bożego Dzieciątka, a dla nas także Matki łaski Bożej. Oglądając Maryję okiem kontemplacyjnym ? stwierdza o. Otto Filek ? w jej świetle Sługa Boży poznał, że
?Maryja jest także dzieckiem Bożym, świątynią Bożą, Oblubienicą Ducha Świętego, pełną przymiotów dziecięctwa, pokory, prostoty, szczerości, niewinności, otwartości. Jest także Matką, mistrzynią i wychowawczynią naszą w dziecięctwie duchowym??. Ojciec Założyciel podziwia Ją jako ideał doskonałości i wzór zjednoczenia z Bogiem. Maryja jest w Karmelu ?formą? kształtującą w nas podobieństwo do Jezusa, i ta ?forma? czyni Karmel ?cały maryjny?.
Ojciec Otto od Aniołów OCD (Jakub Jan Filek, 1918-2014), największy znawca duchowości Sługi Bożego, stwierdził że ?sercem? życia duchowego o. Anzelma była miłość do Dzieciątka Jezus. Potwierdza to również o. Emil od Wniebowzięcia NMP (Walenty Hebda, 1915-1997):
?Wszyscy, którzy mieli okazję spotkać się, rozmawiać, załatwić sprawę, byli jego spokojem, radością zachwyceni. Ten niezwykły urok pokoju na twarzy i uśmiech był owocem Jego nabożeństwa do Dzieciątka Jezus. Bez przerwy Ewangelia dziecięctwa u św. Łukasza był tematem Jego rozmyślań, kontemplacji?.
Charyzmat Bożego dziecięctwa ? według myśli o. Anzelma Gądka ? jest możliwy do zastosowania w życiu każdego chrześcijanina, bo wszyscy na chrzcie św. otrzymaliśmy dar Bożego życia, tj. tę samą łaskę uświęcającą, cnoty wlane i dary Ducha Świętego. Mamy je rozwijać aż do przewidzianej przez Boga pełni.
s. Konrada Z. Dubel
Karmelitanka Dzieciątka Jezus
Refleksje nad życiem i duchowością Sługi Bożego o. Anzelma Gądka OCD – część 2
Przejście do wieczności.
Życie o. Anzelma Gądka
W ostatnim dniu swojego życia Sługa Boży o. Anzelm od rana, jak zwykle, brał udział w życiu swojej wspólnoty w Łodzi, odprawił Mszę św., potem w celi odpisywał na listy. Po obiedzie, podczas rekreacji, chociaż czuł się bardzo słaby, spacerował ze współbraćmi po ogrodzie. W pewnym momencie zaczął zrywać jesienne kwiaty, chryzantemy, i z miłymi słowami obdarowywał nimi każdego z braci, jakby na pożegnanie. Po rekreacji udał się do swojej celi zakonnej na spoczynek. Do br. Jarosława od Ducha Świętego (Bałakier), który mu usługiwał, powiedział swoje ostatnie słowa: ?Bracie, jakże ci się odwdzięczę??.
Po godzinie ścisłego milczenia zakonnego, był poszukiwany przez współbraci, gdyż miał udać się do sióstr swojego Zgromadzenia z konferencją o św. Teresie od Jezusa. Znaleziono go jednak w celi, siedzącego na fotelu z rozłożonymi rękami, w majestacie śmierci? Dopełnił ofiarę swojego życia ? odszedł do domu Ojca? Była środa, w Karmelu ? dzień poświęcony św. Józefowi, 15 października 1969 r., ok. godziny 15, gdy cały Zakon przygotowywał się do Nieszporów ku czci św. Teresy od Jezusa, Matki Karmelu reformowanego.
Pogrzeb Sługi Bożego odbył się w sobotę 18 października, pod przewodnictwem biskupów łódzkich, przy bardzo licznym udziale wiernych świeckich, kapłanów, osób konsekrowanych i członków rodziny oraz rodziny karmelitańskiej z całej Polski, zwłaszcza jego duchowych córek przybyłych z całej Polski. Mszy św. pogrzebowej przewodniczył biskup Józef Rozwadowski, ordynariusz łódzki. ?Ostatniej drodze? o. Anzelma, na cmentarz św. Rocha, przewodził biskup pomocniczy Jan Fondaliński, który w mowie nad świeżą mogiłą o. Anzelma wyraził życzenie:
?Oby Zakon miał wielu ludzi na miarę tego wielkiego człowieka!?
Ojciec Walerian od św. Teresy (Franciszek Ryszka, 1912-1977), następca o. Anzelma na urzędzie prowincjała polskiej prowincji, napisał o nim:
?Odszedł spokojnie i cicho. Człowiek wielki, zakonnik wzorowy ? dla mnie był i pozostanie wzorem Karmelity z przekonania, z teorii i z praktyki. Gorliwy, pracowity, zrównoważony, zawsze opanowany, żyjący wiernie ideałem, a nie tylko go głoszący?.
Na płycie nagrobnej zostały później wyryte słowa: O. Anzelm / od św. Andrzeja Corsini /Maciej Gądek/ *24.II.1884. ? 15.X.1969./ długoletni Przełożony i Wychowawca / pokoleń zakonnych, szerzyciel drogi / Dziecięctwa bożego, Założyciel Zgromadzenia/ Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus / R.I.P.
W uznaniu cnót, którymi Sługa Boży odznaczał się przez całe życie oraz zasług dla Kościoła i Zakonu, w lutym 1990 r., za zgodą miejscowego biskupa, dokonano ekshumacji jego doczesnych szczątków i przeniesiono je z cmentarza do przedsionka kościoła karmelitów bosych w Łodzi. Nad sarkofagiem o. Anzelma umieszczono rzeźbę Dzieciątka Jezus, pochylającego się miłosiernie nad jego kryptą, z napisem:
?Całe życie ćwiczyłem się w miłości Dzieciątka Jezus?.
s. Konrada Z. Dubel
Karmelitanka Dzieciątka Jezus
50. ROCZNICA ŚMIERCI SŁUGI BOŻEGO O. ANZELMA GĄDKA ? ZAŁOŻYCIELA ZGROMADZENIA SIÓSTR KARMELITANEK DZIECIĄTKA JEZUS
W kościele oo. Karmelitów Bosych w Łodzi odbyły się dziś uroczystości związane z 50. rocznicą śmierci Sługi Bożego o. Anzelma Gądka ? założyciela Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus.
? 15 października 1969 roku w klasztorze oo. Karmelitów w Łodzi odszedł do wieczności Sługa Boży o. Anzelm Gądek. ? tłumaczy s. Konrada Dubel ? postulator procesu beatyfikacyjnego założyciela karmelitańskiego zgromadzenia. ? Chcemy w dniu dzisiejszym złożyć Panu Bogu dziękczynienie za dar życia Sługi Bożego, Jego powołania do Karmelu, jego wierności do końca w życiu kapłańskim, a także modlić się o dar Jego rychłej beatyfikacji. ? dodaje siostra.
Msza święta dziękczynna za dar Ojca Założyciela Zgromadzenia Karmelitańskiego rozpoczęła się od modlitwy o dar beatyfikacji Ojca Anzelma, która została odmówiona w kruchcie świątyni, gdzie spoczywają doczesne szczątki Sługi Bożego. Uroczystej liturgii przewodniczył ksiądz biskup Ireneusz Pękalski ? biskup pomocniczy Archidiecezji Łódzkiej.
W homilii łódzki pasterz przywołując postać Sługi Bożego wskazał na to, że pobożność Maryjna, która była mu tak bliska, została przez niego wyniesiona z rodzinnego domu, gdzie jeszcze w dzieciństwie jego matka ofiarowała go Matce Bożej. ? Jego Matka ? Salomea Kowalska ? miała zwyczaj jeszcze przed urodzeniem dzieci poświęcać je Maryi w obrazie Wniebowzięcia Maryi w Niegowickim kościele parafialnym. Dorastającym dzieciom wpajała zaś nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny. ? zaznaczył kaznodzieja.
? Droga świętości to droga dla każdego z nas, bo i Maryja pamiętała te słowa Starego Testamentu: świętymi bądźcie! Ojciec Anzelm te słowa i słowa Jezusa: bądźcie doskonałymi ? wziął na serio, bo nie chciał byle jak przeżyć tej doczesności ? którą dał mu Pan Bóg jako drogę do domu Ojca. Ojciec umierał w opinii świętości. Teraz tylko następny krok, by ta świętość została potwierdzona przez Kościół! ? mówił w homilii biskup Pękalski.
Łódzki sufragan wspomniał również moment przeniesienia relikwii Sługi Bożego z cmentarza na Radogoszczu do przygotowanego sarkofagu, który został umieszczony w kruchcie karmelitańskiej świątyni oraz zauważył, że całe życie ojca Anzelma było kroczeniem drogą świętości za Chrystusem i do Chrystusa ? u którego dziś z pewnością za nami oręduje! ? zakończył kaznodzieja.
W liturgii wzięły udział delegacje sióstr ze wszystkich klasztorów Karmelitanek Dzieciątka Jezus w Polsce.
Proces beatyfikacyjny Sługi Bożego w archidiecezji łódzkiej trwał w latach 2002-2008, obecnie jest na etapie rzymskim, gdzie trwają prace związane z pisaniem ?Positio? o życiu i cnotach heroicznych o. Anzelma. O łaskach otrzymanych za przyczyną Sługi Bożego prosimy o podanie wiadomości na adres:
Postulacja Sługi Bożego Anzelma Gądka OCD
ul. Złocieniowa 38, 91-358 Łódź
tel. (42) 659-24-97;
728-302-374;
e-mail: azkarmel@archidiecezja.lodz.pl
www.anzelmgadek.pl
Tekst i zdjęcie Ks. Paweł Kłys
Relacja i zdjęcia są zamieszczone na stronie Archidiecezji Łódzkiej
Relacja z 50 rocznicy śmierci Sługi Bożego o. Anzelma Gądka OCD
You must be logged in to post a comment.