Przeskocz do treści

1 III  Poniedziałek Wielkanocny
Niech twoja „podróż do chwały” będzie radosna, choćby była ciasną i ciernistą - bo ona przez Golgotę prowadzi do Zmartwychwstania.
2 III
Trzymajmy się krzyża, w jego ramionach jest Jezus Chrystus - nasze zmartwychwstanie i życie.
3 III
Szczęść Boże na każdy dzień w wyścigach do świętości!
4 III
Dbaj o pogodę ducha, która nawet w cierpieniu umie znaleźć uśmiech.
5 III
Miłosierdzie jest schylającą się Miłością Boga do nas – jest Jego łaską.
6 III
Niech Miłosierdzie Boga będzie początkiem twojej świętości i jej ukoronowaniem, niech będzie koroną dziecięctwa.
7 III  2. Niedziela Wielkanocy - Miłosierdzia Bożego
Doskonałe dziecięctwo - to ofiarowanie się duszy Miłosiernej Miłości Boga.
8 III  Zwiastowanie Pańskie
Niech Boże Dzieciątko będzie okiem i sercem, a Matka Najświętsza niech uczy jak „patrzeć” i jak „kochać”.
9 III
Gdy masz Jezusa w myśli - to Mu wierzysz, gdy Go masz w woli - to Mu ufasz i kochasz.
10 III
Życzę ci, byś razem z Dzieciątkiem Jezus rozpoczynała i kończyła wszystko - bo Ono jest Początkiem i Końcem, Alfą i Omegą każdego aktu i całego życia.
11 III
Bądź mężna, tym męstwem i wielkodusznością, która nic dla siebie nie wybiera, ale czyni wolę Bożą z całym oddaniem.
12 III
Pełnym darem z siebie spłacaj dar, jaki On dał tobie ze siebie.
13 III
Prawdziwe dziecięctwo zaczyna się od pokory - wychowuje się posłuszeństwem, odziewa się czystością a karmi się ubóstwem - doskonali się miłością, bo ta cnota, obejmuje wszystko: Boga i bliźnich.
14 III   3. Niedziela Wielkanocy
Niech twój dobry przykład pociąga wszystkich do ciszy i skupienia, a także do tej radości, która jest owocem obcowania z Bogiem.
15 III
Hasłem twoim niech będzie: modlitwa, ofiara i radość miłości!
16 III
Kto chce naśladować Dzieciątko, musi wziąć także Krzyż.
17 III
Życzę ci, abyś mając krzyż, miała także moc dźwigania, a tą mocą są dary Ducha Świętego, które przez cierpienie uświęcają duszę i dają jej zjednoczenie z Bogiem.
18 III
Pragnę, byś była „święta”, więc i życzenia moje mają smak żłóbka i gorycz Krzyża, lecz jeden i drugi prowadzą do chwały.
19 III
Najtrudniej jest zwyciężać siebie, i w tym leży najpiękniejsze zwycięstwo, bez miecza, bez broni, ale mocą łaski i cnoty.
20 III
Najtrudniej jest zwyciężać siebie - więc w tej walce więcej znaczy pokora, niż siła, więcej miłość, niż odwaga.
21 III  4. Niedziela Wielkanocy
Łącz dwie rzeczy razem: modlitwę i pracę, tak jednak, by serce więcej było przy Bogu niż ręka przy pracy.
22 III
Zwyciężaj siebie, nie drugich – po takim zwycięstwie będzie zawsze trwały pokój.
23 III
Niech Boże Dziecię bogaci cię łaską swego Dziecięctwa i bliskości, aby na małej drodze drobnymi krokami zdobywać Boga i zdobywać dusze dla Boga.
24 III
Doświadczenia swoje i samotność zamieniaj w rozmowę z Panem Jezusem - w akty cnót wiary - oddania się miłości, by dusza leczyła się miłością, a ciało lekarstwem.
25 III
Dziecięctwa, które buduje się na pokorze, rozwija się w ufności, objawia się w prostocie, doskonali się w ofierze, świętuje w codziennej miłości, raduje się w cierpieniu, apostołuje w pokoju.
26 III
Nieś sztandar dziecięctwa, by pogromić własne „ja”, a zdobyć królestwo i jego tajemnice objawione „maluczkim”.
27 III
Bywa też, że nasze „ja” wysila się na dzieła zewnętrzne i czyniąc wiele szumu, owocu nie rodzi, tylko liście szumiące.
28 III  5. Niedziela Wielkanocy
Niech imię Dzieciątka Jezus, jako przewodni sztandar, towarzyszy ci w biegu do świętości.
29 III
Cierpienie znika w miłości, a jeśli jest, staje się miłością i radością.
30 III
Nie wolno nam się starzeć w służbie Boskiego Dzieciątka, ale z Nim razem trzeba chodzić i działać w nowości życia.

Sługa Boży o. Anzelm od św. Andrzeja Corsini OCD przyszedł na świat w Marszowicach 24 lutego 1884 r. Uroczyste obchody 140. rocznicy jego urodzin miały miejsce w niedzielę 25 lutego br. w kościele parafialnym w Niegowici. Mszy św. o godz. 11, w kościele parafialnym przewodniczył bp Damian Muskus OFM, biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej, w intencji dziękczynnej za dar życia i powołania Sługi Bożego oraz o dar jego beatyfikacji.

Eucharystię koncelebrowali: o. prof. Szczepan T. Praśkiewicz OCD, relator Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych, o. Grzegorz Tyma OCD, wikariusz prowincjalny krakowskiej prowincji karmelitów bosych, o. Kazimierz Franczak OCD, przeor klasztoru w Czernej, o. Grzegorz Firszt OCD z domu prowincjalnego w Krakowie, ks. kan. Janusz Łomzik, proboszcz parafii Niegowić pw. Wniebowzięcia NMP i ks. Tadeusz Skura z Mielca. Podczas Mszy świętej, różne funkcje liturgiczne wypełniała parafialna asysta pod batutą ks. Mateusza Cudzich, wikariusza. Wśród licznie zebranych parafian, uczestników liturgii, obecni byli także członkowie rodziny Gądków, czciciele Sługi Bożego i dobroczyńcy Postulacji. Ze wspólnot trzech prowincji Zgromadzenia przybyło ponad 70 sióstr, na czele z przełożoną generalną, m. Wiktorią Szczepańczyk.

Przed Mszą św. dzieci z parafialnej Oazy, pod kierunkiem s. Hanny Grzegorczyk, katechetki i przełożonej wspólnoty z Niegowici, przedstawiły okres dzieciństwa i lata szkolne Macieja Gądka. Misterium towarzyszyła prezentacja multimedialna wykonana przez s. Imeldę Kwiatkowską.

Podczas homilii bp Damian Muskus nawiązując do słów Ewangelii o przemienieniu Pana Jezusa na górze Tabor, ukazał postać Sługi Bożego o. Anzelma Gądka, który od młodości, od początku życia zakonnego, zdecydował się dążyć do świętości. Ekscelencja nazywał go „świętym z sąsiedztwa”, który urodził się i wzrastał w tradycyjnej, wierzącej rodzinie, jakich wiele było i jest w tejże niegowickiej parafii. Podkreślił rolę obojga rodziców Sługi Bożego, pobożnej matki Salomei i pracowitego ojca Antoniego, którzy troszczyli się przede wszystkim o wychowanie dzieci w wierze katolickiej. Sam Sługa Boży niejednokrotnie wspominał swoją mamę, która nauczyła go miłości do Boga i wszczepiła w serce nabożeństwo do Matki Najświętszej.

Po liturgii, została wykonana wspólna pamiątkowa fotografia celebransów i sióstr Zgromadzenia. Chórem parafialnym, przygotowanym przez s. Natanę Szaro, dyrygowała Agnieszka Długosz-Iwańska.

Obiad dla zaproszonych gości i sióstr miał miejsce w Folwarku „Wiązy” w Marszowicach, gdzie pod koniec posiłku, siostra postulator przedstawiła gościom lata dzieciństwa Sługi Bożego, do 11 roku życia spędzone w Marszowicach, a później w Wadowicach, gdzie zamieszkał w konwikcie założonym przez św. Rafała Kalinowskiego i uczęszczał do Cesarsko-Królewskiego Gimnazjum. W tym okresie ujawniły się liczne zdolności i talenty Macieja, które dane mu było rozwijać, a potem służyć nimi we wspólnocie zakonnej i dla dobra Kościoła. Jego zdolności literackie i talent poetycki ujawniały się przy różnych okazjach życia w konwikcie karmelitańskim. Następnie, p. Elżbieta Turakiewicz, nauczycielka z Niegowici, zaprezentowała 21-strofowy utwór poetycki Macieja Gądka, ucznia V klasy gimnazjalnej, napisany w 1900 r., z okazji jubileuszu profesji wielkiej dobrodziejki konwiktu wadowickiego, m. Ksawery Czartoryskiej OCD, ówczesnej przeoryszy krakowskich karmelitanek bosych na Łobzowie. Niespodzianką dla biesiadników były rozdawane notesy promujące Dom Pamięci Sługi Bożego, wydane przez Postulację w Łodzi, w celu zapisywania „złotych myśli” mądrości życiowej i własnych prób poetyckich.

Po obiedzie, w atmosferze rekreacji, goście nawiedzili Dom Pamięci o. Anzelma, gdzie w wykonaniu s. Nikodemy Radomskiej wysłuchano wiersza s. Ines Mamcarz, napisanego specjalnie na świętowanie 140 urodzin o. Założyciela. Siostry, z pomocą multimedialnego nagrania s. Katarzyny Łukowiak, wspólnie zaśpiewały ulubioną pieśń o. Anzelma „Żurawie”.

Na pożegnanie wszyscy goście otrzymali tradycyjną „bułeczkę marszowicką” na drogę do domu.

                                             s. Konrada Dubel, cscij

 

https://diecezja.pl/aktualnosci/bp-damian-muskus-ofm-w-140-rocznice-urodzin-slugi-bozego-anzelma-gadka-ocd-rodzina-jest-srodowiskiem-swietosci-na-co-dzien/

1 III
W tym jest wielkość prawdziwa, gdy wbrew naszym planom czy upodobaniom, pełnimy ofiarnie i radośnie wolę Bożą, nawet wtedy kiedy serce płacze.
2 III
Bądź dobrą, bądź świętą, nie kieruj się uczuciem tylko wiarą i zawsze miłością nadprzyrodzoną.
3 III   3. Niedziela Wielkiego Postu
Życzę ci, byś nie kierowała się sercem ale wolą Bożą, byś nie patrzyła po ziemsku na wypadki ale okiem Bożym - spokojnie, bo miłującym Boga wszystko obraca się na dobro.
4 III
Nie poddawaj się ani smutkowi ani jakiejś obojętności - lecz ochotnie dźwigaj twój codzienny krzyż, zwłaszcza wewnętrzny.
5 III
Podnieś serce do Boga, uświęcaj się cierpieniem i uświęcaj cierpienie.
6 III
Łącz modlitwę z pracą - praca niech zamienia się w miłość, a modlitwą uświęcaj siebie.
7 III
Nie zajmuj się tym, co robią i myślą inni, ale sama bądź posłuszną, pokorną - nie staraj się ludziom podobać, ale Bogu w prostocie serca.
8 III
Niech cię Pan Jezus bogaci swoją radością i pokojem, tak żebyś nawet smutkiem umiała się cieszyć, a w trudnościach większy miała pokój, niż w pociechach.
9 III
Bardzo ci polecam, byś pod sztandarem Dzieciątka, w sukni Matki Najświętszej i w duchu dziecięctwa doskonaliła się w swym powołaniu.
10 III   4. Niedziela Wielkiego Postu
W Karmelu bez modlitwy, bez ofiary, bez miłości - nie można być radosnym.
11 III
Utwierdzaj się w dziecięctwie Bożym - w pokorze, w prostocie myśli i woli, w ufności, która opiera wszystko na wierności łasce; w miłości ofiarnej, która siebie dając Bogu, równocześnie służy bliźnim.
12 III
Nie szukaj siebie, tylko Pana Jezusa w sobie, nie pragnij być kochaną, ale szukaj miłości przy żłóbku i pod krzyżem.
13 III
Miłość własna, naznaczona wyniszczeniem i ofiarą krzyża, zamieni się w miłość Ducha Świętego i w owoce Ducha - które są ozdobą Dziecięctwa.
14 III
Chodź drogą Dziecięctwa - pokornie, prosto, z ufnością i ofiarnie - i ucz się mówić i czynić: Jezus mój - miłość moja.
15 III
Wtedy jest miłość prawdziwa, gdy żyje ofiarą z własnego „ja” dla miłości Boga i bliźniego.
16 III
Kochaj i służ więcej tym, do których czujesz trudność, bo wtedy miłość nie szuka siebie.
17 III   5. Niedziela Wielkiego Postu
Słowa głoszą świętość, cnoty ją czynią.
18 III
Zwalczaj własne „ja” - ucząc się od Pana Jezusa cichości i pokory.
19 III   Św. Józefa, Oblubieńca NMP
Józef uważał Maryję za Monstrancję, pod której cielesną osłoną Bóg mieszkał. Dlatego św. Józef jest stróżem czystości wszystkich, szczególnie kapłanów, przez których posługę przechodzi łaska, jakby nowe Wcielenie Boga w dusze ludzkie.
20 III
Wejdźmy mężnie na drogę krzyża, nie lękajmy się cierpieć - gdzie jest pewność zapłaty, nie bójmy się śmierci, w której odbieramy podwojone życie łaski i chwały.
21 III
Niech nie spocznie stopa, póki nie dosięgnie Golgoty i nie dokona całkowitej ofiary z Chrystusem, Miłością naszą.
22 III
Nigdzie, tak dobitnie nie wstrząsa duszy cena łaski i uczestnictwa w życiu Boskim, jak pod cieniem krwawego Krzyża.
23 III
Nie ma w Kościele ani w niebie świętego, który nie przeszedłby przez Golgotę, bo nie ma żadnej łaski, która by nie spłynęła z mocy tego Krzyża.
24 III   NIEDZIELA PALMOWA
Naśladowanie Chrystusa niosącego krzyż jest także naszą drogą, od której zależy nasze zbawienie.
25 III
Ci, którzy adorują Ukrzyżowanego i skruszeni kochają, choćby byli łotrami, stają się usprawiedliwieni – „Dziś ze mną będziesz w raju”.
26 III
Droga krzyżowa i jej zakończenie na krzyżu, jest streszczeniem całego życia Jezusowego i dokonaniem dzieła odkupienia całej ludzkości, z wylaniem ostatniej kropli Krwi Najświętszej i otwarciem Serca Boga w niepojętych Jego zmiłowaniach.
27 III
Będzie rzeczą sprawiedliwą i godną, byśmy coraz więcej i częściej wczuwali się w mękę Pana Naszego Jezusa Chrystusa, szli za Nim krok za krokiem w Jego drodze krzyżowej, a w ten sposób stali się godnymi uczestnikami Jego tryumfalnego zmartwychwstania.
28 III   WIELKI CZWARTEK
Nic tak skutecznie nie pomaga do zjednoczenia się z Bogiem, jak częsta i godna Komunia święta.
29 III   WIELKI PIĄTEK
W życiu naszym nic nie powinno być tak uroczyste, a równocześnie tak codzienne, jak rozważanie tej krwawej tajemnicy odkupienia, przez którą odrodziliśmy się do łaski i odzyskaliśmy utracone prawa do życia.
30 III   WIELKA SOBOTA
Niepodobna odnowić ducha wiary bez odnowienia uczynków wiary, bo wiara bez uczynków jest martwa.
31 III   ZMARTWYCHWSTANIE PAŃSKIE
Czystość i nieskazitelność ducha uszlachetnia całego człowieka, miłośnicy jej są „rodzajem wybranym”, noszącym w ciele swoim i w duchu przywileje zmartwychwstania