Kategoria: Rocznice

ŁÓDŹ  24 luty 2017

Świętowanie 133. rocznicy urodzin Macieja Józefa Gądka ? Założyciela naszego Zgromadzenia ? wspólnota łódzka rozpoczęła Mszą św. dziękczynną za dar jego życia i powołania oraz z prośbą o łaski potrzebne pracującym w jego procesie beatyfikacyjnym.
W dniu rocznicy urodzin, 24 lutego, przed śniadaniem, siostry domu łódzkiego zgromadzone w refektarzu przed udekorowanym portretem Ojca Założyciela, wsłuchały wiersza deklamowanego przez autorkę, s. Ines Mamcarz CSCIJ:

W marszowickiej prostej chacie,
Gdzie kołysał wierzby śpiew,
Gdzieś fujarki strugał w lesie
I w zawody z wiatrem biegł;

 Tu, gdzie wartki Raby strumień
Był radością dla Twych stóp,
Gdzie żurawi klucz na niebie
Hen tęsknotę serca niósł; 

Gdzie pieściła miłość matki,
Gdzie pouczał ojca głos,
Boskie Dziecię Ci szeptało
- Twoje serce, to mój dom!

Dzisiaj klęczę na tej ziemi,
Słyszę śpiew odległych lat
W kołysanki i kolędy
Wplata się Magnificat. 

Sto trzydzieści trzy wybija
Na zegarze Twoich lat.
Z dziękczynieniem czytam dzieje
Twego życia, pragnień twych.

Pozwól Ojcze, że zapytam ?
Co chcesz nam powiedziesz dziś?

Odpowiedzią na zadane przez poetkę pytanie, były słowa Naszego O. Założyciela:

?W głębi duszy czujemy głos Boży, przynaglający nas, byśmy szukali prawdy i według prawdy postępowali, byśmy szukali szczęścia, które nie przemija, pełniąc wolę Boga i stając się coraz lepszymi według wskazówek tejże najświętszej woli. Jest to najwyższe powołanie, jakie każdy wypełnić musi pod utratą wiecznego zbawienia, nakaz wyraźny Jezusa Chrystusa (MD 15).

Cała Ewangelia Jezusa Chrystusa nie jest niczym innym, jak jednym wielkim przykazaniem świętości i wszystkie Jego słowa i czyny do tego celu zmierzają: ?Bądźcie doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski??(Mt 5, 48) (MD 15).

Na zakończenie wspólnie odśpiewałyśmy pieśń: ?Daj nam radość, daj nam Panie...?

W ciągu dnia siostry nawiedziły grób Naszego Ojca w kruchcie kościoła ojców karmelitów przy ul. Liściastej. Popołudniu cała wspólnota obejrzała prezentację, przygotowaną przez siostry z Postulacji, przedstawiającą konferencję O. Założyciela ?O Matce Bożej? z 1961 r. oraz fragmenty wspomnień naszych starszych sióstr o miłości O. Założyciela do Maryi. Pokaz ubogacały fotografie archiwalne obrazujące m. in. aspekt maryjny w życiu o. Anzelma.

W konferencji o Matce Bożej o. Założyciel poruszył kilka wątków: na początku mówił o imieniu Maryi: ?W Jej Imieniu wszystko się mieści. Maryja Niepokalana, bez grzechu poczęta, Maryja Dziewica i Matka Boga, Dziewica w poczęciu, Dziewica w porodzeniu, Dziewica po porodzeniu. Maryja Pośredniczka Łaski ? przez Nią wszelka łaska przychodzi, a my stajemy się uczestnikami łaski dziecięctwa. Maryja wniebowzięta z ciałem i duszą, bo nie miała ciężaru ani nawet najmniejszej plamki grzechu. Ona jest niebem dla wszystkich, którzy są w królestwie Jej Syna. Ona ? Maryja ? najpiękniejsza ze wszystkich i dlatego słusznie dla swej nadobności jest Królową świata, i dlatego jest błogosławioną?.
Następnie wysławiał macierzyństwo Maryi wobec Kościoła Powszechnego, zaś w końcowej części konferencji podkreślał rolę Maryi dla Zakonu karmelitańskiego i Jej szczególną opiekę, którą otacza umiłowany i wybrany przez siebie Zakon. To szczególne wybranie jest dla braci i sióstr w Karmelu bardzo zobowiązujące. O. Anzelm zachęca:
?Nigdy bowiem nie możemy Jej dosyć chwalić, dosyć miłować, nigdy dosyć naśladować. Ten obowiązek synowski, a równocześnie jakby bratni, wypływa z samego tytułu. Jest bowiem faktem tak według tradycji, jak na podstawie aktów Stolicy Świętej, że jesteśmy Zakonem Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel. Ten tytuł uświęcony jest wiekami i równocześnie cnotami pierwszych synów i braci tego Zakonu?.
O. Założyciel podkreślał, że ?Karmel jest jeden, (?) jeden modlitwą, jeden umartwieniem, jeden apostolstwem, jeden miłością Matki Najświętszej. Żywotność zaś tego Karmelu okazuje się w duchu, jaki go ożywia. U was wszystko jest świeże, świeża modlitwa, świeże umartwienie, świeże apostolstwo zastosowane do kontemplacji, a nade wszystko świeże dziecięctwo ? nowy tytuł maleńkości, ale i tytuł żywotności, pokory i oddania... Sprawcą dziecięctwa jest Jezus Chrystus, Syn Boga i Syn Matki Dziewicy?.

Nasz Ojciec Założyciel uczy, byśmy ze wszystkich sił kochały i naśladowały Matkę Jezusa: ?Bądźcie, czym głosi wasz tytuł i życie ? Dziećmi Matki Najświętszej i Karmelitankami Dzieciątka Jezus.?

Natomiast, z przytoczonych fragmentów wspomnień wnioskujemy, że o. Anzelm tę szczególną miłość do Matki Bożego Dzieciątka wyniósł z domu rodzinnego. Jeszcze przed przyjściem na świat, Maciej został przez swoją mamę oddany Maryi, przed Jej obrazem czczonym w kościele parafialnym. Po wielu latach tak wspominał swoją mamę: ?Mamusia moja była bardzo prosta, ale jak bardzo była złączona z Bogiem! Ona też w mym sercu zaszczepiła gorącą miłość i nabożeństwo do Matki Najświętszej.?

Nabożeństwo do Matki Bożej wzmogło się u małego Macieja tym bardziej, gdy dowiedział się o swoim uzdrowieniu przez Nią w niemowlęctwie, dzięki pielgrzymce jego ojca do Częstochowy, którą odbył w intencji zaledwie tygodniowego synka i jego chorej matki.

Inna siostra przytacza słowa z listu do niej skierowanego, w którym o. Założyciel zachęcał ją słowami: ?Bądź przeto cała w miłości do Niepokalanej. Niech Ona raczy cię odziewać promieniami swego słońca i ozdabiać gwiazdami swej piękności. Rośnij Jej miłością, czystością myśli i pokorą serca i staraj się być i działać zawsze pod wpływem Ducha Świętego i łaski. Niech twoje życie będzie chwalebnym Magnificat, czy w radości, czy w cierpieniu, pełnij Wolę Bożą??.

Na koniec siostry wspólnie zaśpiewały piosenkę ?Boskiego Dzieciątka Czcicielu?, ułożoną specjalnie na ten dzień 133 rocznicy urodzin o. Założyciela, przez s. Ines Mamcarz CSCIJ, do której melodię dostosowała s. Ernesta Perużyńska CSCIJ: 

Boskiego Dzieciątka Czcicielu
Ty z Matki Królowej Karmelu
Miłości bierzesz wzór.

Ref. Ojcze Anzelmie, Ojcze Anzelmie
Drogi dziecięctwa nas ucz.

Twój uśmiech i oczy dziecięce
O Bogu mówią mi więcej
Niż wiele mądrych ksiąg.

Gorliwy w duchu Eliasza
Cześć Boga wszędzie rozgłaszasz
To na zbawienie dusz.

Pokorny Boży kapłanie
Twych modlitw ofiarowanie
Niech zjedna łaski zdrój.

Za Tobą zdążamy do nieba,
By wiecznie Dzieciątku mógł śpiewać
Karmelitanek chór. 

NIEGOWIĆ

133. rocznicę urodzin Sł. B. o. Anzelma świętowano również uroczyście w jego rodzinnej parafii Niegowić.

24 lutego br., w kościele parafialnym Wniebowzięcia NMP, o godz. 17.00, przez ks. wikariusza Macieja Kłosa została odprawiona Msza św. o łaskę beatyfikacji Sługi Bożego. Uczestniczyły w niej siostry wspólnoty z Niegowici oraz s. Imelda Kwiatkowska, członkowie rodziny Gądków oraz parafianie. Po Mszy św. wiernym zostało przybliżone życie, działalność i duchowość Sł. B. o. Anzelma, poprzez pokaz multimedialny przygotowany przez s. Imeldę.

RZYM

Dzień 133. rocznicy urodzin Sługi Bożego o. Anzelma był uroczyście obchodzony także przez siostry w Rzymie. Rano o godz. 7.30 w kaplicy konwentu ojców karmelitów bosych warszawskiej prowincji pracujących przy parafii św. Pankracego, o. proboszcz Ernest Zielonka OCD odprawił Mszę św. dziękczynna za życie i dzieła Sługi Bożego dla Kościoła oraz z prośbą o łaskę jego rychłej beatyfikacji. Siostry wspólnoty w Rzymie w godzinach wieczornych obejrzały prezentację multimedialną o kulcie Matki Bożej w życiu Sługi Bożego, przysłaną z Wicepostulacji z Łodzi.

MARSZOWICE

25 lutego 2017r., w Domu Pamięci o. Założyciela w Marszowicach, odbyło się spotkanie formacyjne sióstr prowincji krakowskiej Zgromadzenia. Uczestniczyło w nim 36 sióstr z prawie wszystkich domów prowincji (oprócz dwóch), na czele z s. prow. Arnoldą Dulak CSCIJ oraz s. Imeldą.

Siostry przybyły do naszego domu zakonnego w Niegowici na godz. 13, gdzie wspólnie spożyły posiłek przygotowany przez s. przeł. Damaris i siostry domu niegowickiego oraz w radośnie przeżytej rekreacji zawiązały siostrzaną wspólnotę. Następnie udały się do Domu Pamięci w Marszowicach.

Spotkanie rozpoczęło się uczczeniem Dzieciątka Jezus poprzez odśpiewanie ?Drogi Betlejemskiej?, którą ofiarowałyśmy w intencji nowych, dobrych powołań do Zgromadzenia.

Następnie s. Imelda, przybliżyła siostrom historię powstania Domu Pamięci, jego znaczenie dla naszego Zgromadzenia oraz jego cel - dla propagowania wśród ludzi znajomości osoby o. Założyciela. To szczególne miejsce służy także siostrom Zgromadzenia, gdzie poprzez możliwość odprawiania rekolekcji indywidualnych mogą odnowić się wewnętrznie i pogłębić w duchowości dziecięctwa.

Następnie siostry obejrzały prezentację ?Maciej Gądek i jego święty przełożony ? o. Rafał Kalinowski?. Przybliżyła ona nieznane dotąd fakty z życia świętego o. Rafała Kalinowskiego, patrona prowincji krakowskiej, i jego wpływ na duchową i intelektualną formację Macieja Gądka, jako gimnazjalisty, nowicjusza i kleryka. Postawa o. Rafała, jego świętość, umiłowanie Karmelu, troska o rozwój duchowy młodych, o zachowanie pamięci historycznej odnośnie dziejów Polskiej Prowincji, pragnienie ewangelizacji Wschodu itp., bez wątpienia miały bardzo duży wpływ na br. Anzelma, alumna i kleryka, i przygotowały go do podjęcia w późniejszym czasie, bardzo odpowiedzialnych zadań nie tyko w Polsce, ale i w całym Zakonie. Po obejrzeniu pokazu siostry wspólnie omówiły jego treść.

Następnie wysłuchałyśmy nagrania opowiadania o. Założyciela o swoim powołaniu, którym podzielił się z siostrami i gośćmi w dniu obchodów 65. rocznicy jego profesji zakonnej, w Sosnowcu 17 sierpnia 1967 r. Miałyśmy okazję poczuć atmosferę rekreacyjnych spotkań, przeżywanych kiedyś przez nasze siostry podczas odwiedzin naszych wspólnot przez o. Założyciela. Wszystkie odczułyśmy radość, atmosferę rodzinną, pełną prostoty, wzajemnej siostrzanej miłości i jedności Zgromadzenia, co było bardzo pięknym doświadczeniem.

Umocnione spotkaniem ze Sługą Bożym o. Założycielem i wzmocnione duchowo poprzez jego słowo i atmosferę Domu Pamięci w Marszowicach, gdzie ?wszystko się zaczęło??, zakończyłyśmy nasze spotkanie modlitwą, wykonaniem pamiątkowej fotografii i wpisem do Księgi Pamiątkowej.

Na zakończenie siostrzanego spotkania był też czas na rozmowę i urodzinowy podwieczorek, przygotowany staraniem wszystkich sióstr. Na drogę każda siostra wylosowała dla siebie i sióstr swojej wspólnoty słowo o. Założyciela. Przytaczamy jedno z nich:

?Karmel - jeden w modlitwie, jeden w umartwieniu, jeden w ślubach i jeden w radości miłości, bo życie karmelitańskie, to życie radosnej miłości. I to, co mnie trzymało w tym życiu zakonnym,  to była raczej radość, że jestem Karmelitą. To mi zawsze dodawało siły?.

26 lutego ? w niedzielę, w kościele parafialnym w Niegowici, po każdej Mszy św. modlono się o łaski za przyczyną Sł. Bożego o. Anzelma oraz o jego beatyfikację, natomiast w ogłoszeniach parafialnych ks. Proboszcz zachęcał do zwiedzania Domu Pamięci Sł. B. o. Anzelma, szczególnie tych parafian, którzy jeszcze tego miejsca nie mieli okazji zobaczyć, aby z okazji 133 rocznicy jego urodzin mieli możliwość lepiej poznać swego rodaka, kandydata na ołtarze

W niedzielne popołudnie, Dom Pamięci był licznie nawiedzany przez niegowickich parafian, którzy przychodzili całymi rodzinami, wyrażając radość, że mogą to miejsce zobaczyć. S. Imelda zwiedzającym przybliżała osobę o. Założyciela, i dała im też możliwość obejrzenia prezentacji, nabycia publikacji, a także napisania intencji ? próśb do nowenny za przyczyną Sł. Bożego.

Fragment kazania rekolekcyjnego
wygłoszonego przez ks. dr Andrzeja Scąbra, głównego Referenta
do spraw kanonizacji Archidiecezji Krakowskiej,
w parafii Niegowić w I Niedzielę Wielkiego Postu, 3 marca 2017 r.

Proszę was o dar modlitwy w intencji procesu kanonizacyjnego waszego Rodaka, człowieka wybitnego, o. Anzelma Macieja Gądka, karmelity. To, że w przestrzeni kościelnej, ale i w ogóle w przestrzeni socjologicznej ktoś wie o Niegowici, że jest w ogóle taka miejscowość i parafia, to jest tylko i wyłącznie zasługa tego, że tutaj rok czasu był wikariuszem ks. Karol Wojtyła, dziś św. Jan Paweł II. Kolejna osoba związana z Wami, to bł. Zofia Czeska.

Wasz Rodak także, niektórzy starsi może go jeszcze pamiętają, to o. Anzelm Gądek z Marszowic, wybitny karmelita, pierwszy prowincjał Karmelu w odradzającej się Polsce w 1920 r., rektor Kolegium, później Wydziału Teologicznego Teresianum w Rzymie, wizytator apostolski seminariów duchownych, któremu wizytacje zlecał sam papież Pius XI. Człowiek żyjący blisko Boga.

W dniu wczorajszym, gdy byłem w jego zrekonstruowanym domu rodzinnym, pomyślałem: z takiej małej miejscowości i tak daleko zaszedł. Zaszedł do Rzymu i tam był znany, ceniony, powierzano mu tak odpowiedzialne zadania w Kościele. Człowiek, który wyszedł z małej wsi i trafił do centrum ? stolicy chrześcijaństwa, do Wiecznego Miasta.

Stoicie przed wielką szansą, by znowu było głośno o Niegowici, bo kiedy będzie jego beatyfikacja, będzie to wielka radość, ale także sława dla waszej miejscowości. To w starym waszym kościele przyjął Maciej Gądek chrzest św., przez 10 lat tutaj wzrastał, później przyjeżdżał.

Trzeba się modlić o pomyślny przebieg jego procesu, ale także nie bać się modlić przez jego wstawiennictwo. Kiedy znajdujecie się w krytycznej sytuacji życia, najczęściej tracąc zdrowie, czy też ktoś z waszych bliskich będzie w zagrożeniu życia, śmiało można modlić się przez jego wstawiennictwo, aby - jeśli Pan Bóg będzie chciał - ukazał się ten ?palec Boży?, który potwierdzi jego świętość przez cud. Gdyż, aby mógł zostać ogłoszony błogosławionym, musi przez jego wstawiennictwo dokonać się cud, czyli pewna fizyczna rzeczywistość, niewytłumaczalna przy pomocy rozumu i doświadczenia. Nie bójcie się modlić do Boga przez jego wstawiennictwo, za jego przyczyną.
Cieszy się on już kultem w Zgromadzeniu Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus, których jest Założycielem. One także wspierają was swoją modlitwą, pamiętajcie o nich. Są tutaj od kilku lat, wróciły do ?ojcowizny?, jak to nazywają. To wielki dar także dla parafii, inna duchowość. Wspierajcie je w modlitwie, dodawajcie otuchy, aby one, które najbardziej by tego pragnęły, cieszyły się łaską beatyfikacji, aby - jak już to powiedziałem - było to wielkie wyróżnienie dla was wszystkich. Będzie znowu głośno o Niegowici.

Dziękuję Ks. Proboszczowi za zaproszenie na te rekolekcje, że mogłem się podzielić moimi refleksjami i tym, czego się ciągle uczę od Świętych i Błogosławionych, których procesy prowadzę na terenie naszej Archidiecezji. Dziękuję księżom wikariuszom, siostrom, pani gospodyni za serdeczność, życzliwość i troskę o mnie, a Wam wszystkim życzę błogosławieństwa Bożego, opieki świętych Patronów i odważnego dążenia do świętości, ale też i tych doczesnych łask, zdrowia, wszelkiej pomyślności i Błogosławionych Świąt Wielkiej Nocy.

s. Imelda Kwiatkowska CSCIJ