Kategoria: Pisma

1 VIII
Są cnoty, których się nie widzi, ale się je wyczuwa - modlitwa objawia się w umartwieniu, miłość w dobrych uczynkach, ofiara w radości zewnętrznej i wewnętrznej.
2 VIII
Uświęcaj się nie wiedzą cnoty, ale praktyką cnoty.
3 VIII
Zdrowy sąd i dobra wola - to dwie potęgi świętości.
4 VIII
Wiem, że masz cierpienia - niech one będą uśmiechem do Boga; wiem, że masz ze sobą trudności, niech będą ćwiczeniem cnót codziennych i zbieraniem nagrody.
5 VIII
Radość jest znakiem powołania - niech ci towarzyszy zawsze, a zwłaszcza w krzyżu.
6 VIII PRZEMIENIENIE PAŃSKIE
Miłość jest wiązanką wszystkich cnót rodzących się z pokory.
7 VIII
Jeśli ci ciężko, wpatruj się w niebo za Matką Najświętszą, a radość wpłynie do duszy.
8 VIII
Błogosławię na radość, błogosławię na cierpliwość, błogosławię na miłość, bo ona pokrywa wszystkie niedoskonałości.
9 VIII
Dziecinność i rozczulanie się nad sobą – to wada; dziecięctwo i męstwo – to dar Ducha Świętego, więc umacniaj się mocą Ducha Świętego.
10 VIII
Łaska to dar Boga, współpraca z łaską to dar z siebie – bądź, więc hojna w dawaniu.
11 VIII
Boskie Dzieciątko Jezus niech darzy cię Sobą i niech na małej drodze uczy cię być prostą, szczerą, pokorną, oddaną i ofiarną, poświęconą i uświęconą w Miłosiernej Miłości.
12 VIII
Daj się prowadzić łasce Bożej, porządkuj sama siebie, ucz się codziennie być cichą i pokorną; dobrocią zwyciężaj wrażliwość; szczerością udawanie; prostotą słowa i czynu wszelkie krzywizny i grymasy.
13 VIII
Pamiętaj, że modlitwa daje łaskę, łaska rodzi współpracę, a współpraca wykonuje cnotę.
14 VIII
Modlę się za was, proszę Dzieciątko Jezus, by wylało obficie Ducha swego na każdą, byście czyniły prawdę w miłości, byście chodziły w jedności z głową i sercem waszego Małego Króla.
15 VIII Wniebowzięcie NMP
Jedną z cech wytrwania w dobrym do końca, by mieć otwartą furtę do nieba, jest miłość do Matki Najświętszej.
16 VIII
Miłość dobrze zrozumiana i dobrze wykonana jest naśladowaniem cnót codziennych, prostych; jest życiem modlitwy, jest pokorną służbą, w której ofiara łączy się z miłością.
17 VIII
Florete flores – kwitnijcie kwiaty – roznoście woń cnoty, i bądźcie zawsze młode żywotnością łaski i wesela.
18 VIII
Miłość czy gorliwość, która nie ma pokory, siebie niesie i kanonizuje; miłość bez pokory nie jest miłością, ale namiętnością.
19 VIII
Miłość własna, a zwłaszcza duchowa pycha, jest tak subtelna, że umie pokrywać własny egoizm i złączone z nim błędy ozdobną szmatką fałszywej cnoty.
20 VII
Pokora jest czystością rozumu i woli, czystością duchową, wolną od egoizmu, i stąd jest wyższą od czystości w ciele.
21 VIII
Miłość bez pokory jest krzywdą, albo namiętnością, bo nie ma w takiej miłości prawdy.
22 VIII NMP Królowej
Niech Matka Boża uczy cię modlić się i chować w sercu, i rozważać, co wiesz lub czytasz o Dzieciątku.
23 VIII
Bywa bowiem, że Panu Bogu daje się grosz, a dukata zostawia się dla siebie, a bywa też, że i o grosz dusza się targuje.
24 VIII
Bez pokory każda cnota więcej jest obłudą niż cnotą, bo bez pokory każdy uczynek wewnętrzny czy zewnętrzny nosi ze sobą faryzejskie dzwonki, które dzwonią o cnocie a cnoty nie mają.
25 VIII
Patrzcie prosto Panu Jezusowi w oczy, tam wyczytacie, jakimi jesteście i jakimi być macie.
26 VIII NMP Częstochowskiej
Wzorem do naśladowania niech będzie kontemplacja Matki Bożej - jej posłuszeństwo, czystość, ubóstwo, wykonywane w prostocie wiary, z pokorą służebnicy.
27 VIII
Pokora i ofiara ze siebie – to całość, miłość i ofiara – to całość, bo koroną miłości jest pokora, a koroną pokory jest miłość.
28 VIII
Radujcie się w pokorze, która kocha, radujcie się w miłości, która służy, a dziecięctwo wasze będzie odbiciem, fotografią Dzieciątka Jezus.
29 VIII
Pragnę waszej świętości, ale najwięcej pragnę, byście były pokorne, byście umiały czynić Fiat, i Ecce Ancilla Domini, bo to wywyższa i do godności dziecięctwa prowadzi.
30 VIII
W pokorze jest prawda, podczas gdy w miłości własnej jest obrzydliwe kłamstwo.
31 VIII
Straty doczesności są zyskiem wieczności.

1 VII
Oto, co czynić mamy: chwalić Boga i starać się, by ze wszystkich sił naszych był kochany.
2 VII
Każdy akt, który nie miałby na celu chwały Bożej, nie ma wartości.
3 VII
Dusza w stanie łaski jest niebem dla Boga.
4 VII
Słowa Pana Jezusa są słowami życia dla tych, którzy je przyjmują.
5 VII
Mieć Matkę Jezusową, Matkę Syna Bożego, jako pośredniczkę, znaczy otrzymać wszystko, czego potrzebujemy od Boga.
6 VII
Gdzie jest miłość, tam jest oddanie się całkowite Bogu.
7 VII
Bóg cię miłuje, Maryja, Matka twoja i aniołowie otaczają cię – raduj się, dziękuj, miłuj, gdyż wcześniej zostałeś ukochany miłością wieczną (por. Iz 45, 8).
8 VII
Matka Najświętsza odziała szkaplerzem swoich braci, aby w tej szacie mieli znak Jej miłości, a przez Nią znak miłości Jezusa.
9 VII
Wartość, która jest w nas leży w całkowitym darze z siebie.
10 VII
Szkaplerz to symbol modlitwy, a modlitwa to podniesienie myśli i serca, to łączenie się z Maryją.
11 VII
Świętość polega nie na wielkości uczynków, lecz na wielkości miłości w najdrobniejszych rzeczach.
12 VII
Kochaj nie uczuciem, tylko wykonaniem, nie tyle by brać, ale by dawać – czyli żyć ofiarą ze siebie.
13 VII
Kto Ciebie kocha Maryjo, trwa w miłości; którzy miłują Ciebie znajdą życie – Jezusa Chrystusa.
14 VII
Obecnością i miłością Bożą zapełniaj każdą chwilę, i każdą pracę czyń modlitwą.
15 VII
Maryja przez szkaplerz ratuje dusze i ciało, ratuje w cierpieniach, w pokusach, niebezpieczeństwach, w grzechach, smutkach i rozpaczy.
16 VII
Dajemy Maryi tytuł: Decor Carmeli – Ozdoba Karmelu, przede wszystkim dlatego, że w Karmelu zakorzeniło się życie Eliasza i proroków, i tych wszystkich, którzy podziwiając życie Niepokalanej Dziewicy, całkowicie poświęcili się Jej czci w modlitwie, umartwieniu, i w czystości życia.
17 VII
Dajcie się objąć Panu Bogu i same tak obejmijcie Pana Boga myślą, wolą i całym sercem, a będziecie doskonałe.
18 VII
Dusza kochająca nie tylko daje to, co ma, lecz daje to, czym jest.
19 VII
Całkowita ofiara z siebie, to jest reguła do kontemplacji, bo kontemplacja to nic innego jak proste wejrzenie i objęcie Boga.
20 VII
Trzeba patrzeć na Dzieciątko Jezus, a nie na Jego dary, bo przecież większy jest Dawca niż dar.
21 VII
Pamiętajcie, że pokora to prawda naszej maleńkości.
22 VII
Bierzcie rzeczy takie, jakimi one są, jakie i kiedy przychodzą – boli to boli.
23 VII
Gdy jesteśmy pełni życia Bożego, wtedy Bóg promienieje na zewnątrz.
24 VII
Oddawaj Bogu „ofiarę chwały” w tym małym twoim przybytku – w duszy twojej, a utrapienie zamieni się w większe złączenie z Panem Jezusem.
25 VII
Doskonałość miłości polega na tym, że Pana Boga cenimy ponad wszystko.
26 VII
Dusza naprawdę kochająca jest gotowa wszystko stracić, niż Boga obrazić.
27 VII
Cierpienie bez bliskości Boga zmienia się w narzekanie i przygnębienie - życzę przeto, by to cierpienie było znakiem, że Pan Jezus myśli o tobie.
28 VII
Sobą się nie smuć, więcej miej ufności niż swojej mocy.
29 VII
Niech radością twoją będzie obecność Boża w duszy.
30 VII
Całość życia zamieniajcie w adorację, bo nie wystarczy patrzeć, ale trzeba jeszcze uwielbiać.
31 VII
Kiedy się czujesz duchowo słaba, idź na rozmowę z Panem Jezusem - On jest najlepszym lekarzem.

1 VI
Bierz miłość i dobroć ze skarbca Bożego Serca i z Serca Matki Najświętszej, i ubogacaj nią otoczenie.
2 VI
Patrz na życie głębiej - nie według uczucia, nawet nie według wymagań sprawiedliwości czy miłości dla siebie, ale według przykładu i wyniszczenia się Boga.
3 VI  NAJŚWIĘTSZEGO CIAŁA I KRWI CHRYSTUSA
Prowadź ciche, skupione życie eucharystyczne, byś się wychowała na dziecko ofiary i miłości.
4 VI                                               
Bądź pszeniczką, ziarnem i rzucaj się na glebę Bożą, obumierając i przynosząc owoc stokrotny.
5 VI
Samotność – ma być matką dobrych myśli, dobrych uczynków - matką miłości Bożej, ale i matką ofiarności dla bliźnich.
6 VI
Świętość mierzy się głębokością cnoty.
7 VI
Bądź świętą radośnie, bądź ofiarną roztropnie.
8 VI
Słońce w duszy i radość, to najlepszy znak doskonałości
9 VI
Samotność i milczenie w obcowaniu z Bogiem są twórcze.
10 VI
Miłość Ojca przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym to pełność dziecięctwa.
11 VI  NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA
Miłość Boża niech będzie twoją radością, a radość niech będzie miłością.
12 VI  NIEPOKALANEGO SERCA NMP
Niepokalane Serce Matki Najświętszej niech będzie ci wzorem pięknej miłości i ofiary, niech serce twoje się nie ścieśnia, ale rozszerza się na cały Kościół, na uświęcenie dusz.
13 VI
Niech każda twoja myśl będzie odbiciem myśli i woli Bożej.
14 VI
Przez Niepokalane Serce Maryi wczuwaj się w potrzeby tych, którzy najwięcej potrzebują łaski, pomocy, pociechy.
15 VI
Ożywiaj we wszystkim cnoty teologiczne: wiarę, nadzieję i miłość, bo one dają Boga duszy i wszystko dają Bogu.
16 VI
Nie przypuszczaj smutków - ale zawsze ciesz się w Bogu, a skromność twoja niech będzie znaną Bogu i ludziom.
17 VI
Pokora niech będzie korzeniem twojej wiedzy, roztropność wykonaniem, a owocem - radość w Duchu Świętym.
18 VI
Z latami wszystko ciężko przychodzi - wszystko suche i bezwodne, piasku dużo, a zieleni nie ujrzysz.
19 VI 
Jeśli widzisz coś ujemnego u drugich, poprawiaj to u siebie.
20 VI 
Gdy we własnym domu jest pokój Boży, przeciwności są jego utwierdzeniem.
21 VI
Bez modlitwy, wszystko jest bez życia, modlitwa zaś daje Boga i ożywia wszystko.
22 VI
Wesel się ze wszystkiego, nawet w cierpieniu bądź radosną!
23 VI
Czym więcej uniżysz się jak dziecko, tym bliżej będziesz Pana Jezusa.
24 VI
Niech łaska będzie zawsze mocniejsza od ciebie, chwytaj się jej pomocy w każdym akcie życia, bo wtedy każdy akt będzie piękny pięknością Bożą.
25 VI
Codziennie odnawiaj w sobie dziecięctwo Boże ze szczerością i prostotą, która jest najkrótszą drogą do świętości.
26 VI
Życzę Miłości, bo ona jest ogniskiem, które wszystko rozgrzewa.
27 VI
Jedną z cech wytrwania w dobrym do końca jest miłość do Matki Najświętszej.
28 VI
Życzę ci: modlitwy, która jest chlebem; umartwienia, które jest lekarstwem; radości, która jest życiem; miłości, która jest niebem - wreszcie i zdrowia, które jest środkiem do pracy.
29 VI
Codziennie staraj się o świętość – z łaską, z dobrą wolą, z wytrwałością i modlitwą, a będziesz świętą - rozmiłujesz się w Panu Jezusie.
30 VI
Obecnością i miłością Bożą zapełniaj każdą chwilę i każdą pracę czyń modlitwą.