Przeskocz do treści

1 I  Świętej Bożej Rodzicielki
Bądź dzieckiem tej Matki, która nam dała Boga z ludzkim sercem – byśmy mogli choć trochę pojąć, jak nas Bóg ukochał i stać się dziećmi Bożymi na Jego wzór.
2 I
Prostota większa jest od siły, szczerość wyższa od nauki, pokora mocniejsza od pewności siebie, a ofiara rodzi miłość i rodzi się z miłości.
3 I  Najświętszego Imienia Jezus
Imię Jezus jest ponad wszelkie imię – imieniny Boskiego Dzieciątka obchodź codzienną wiernością, wielkodusznością w oddaniu siebie, w ofierze miłości.
4 I
Apostolstwo dziecięctwa jest najpiękniejszym środkiem uświęcania dzieci, by one były również apostołami przez swoją prostotę i niewinność.
5 I
Prostota myśli, prostota woli, prostota wykonania to najkrótsza droga do świętości.
6 I  Objawienie Pańskie
Roznoś wszędzie radość Bożą – niech to będzie twoją cnotą.
7 I
Staraj się być zawsze radosną – służba Bogu nie zna smutku, a ochotnego dawcę Bóg miłuje.
8 I
Przy żłóbku Maleńkiego wszystko zamieniaj w radość ofiary.
9 I
Gdziekolwiek będziesz, bądź radosnym dzieckiem w ofiarnej miłości Dzieciątka Jezus.
10 I
Dawaj miłość, niech ona będzie twoim uśmiechem do Dzieciątka Jezus i do Jego Matki.
11 I
Radości nie buduj na ludziach, lecz buduj ją na miłości, bo prawdziwa miłość Boga jest zawsze radością.
12 I
Czym więcej Bożej radości, tym mniej upadków. Smutek bowiem jest zabójczy dla cnoty – odbiera siły fizyczne i duchowe.
13 I
W żłóbku, na krzyżu i w tabernakulum szukaj Boskiego Mistrza.
14 I
Niech twoje życie rozwija się i doskonali w dziecięctwie Bożym, w prostocie prawdy i miłości.
15 I
Łaska Ducha Świętego niech cię uświęca, oświeca i utwierdza w naśladowaniu Boskiego dziecięctwa, byś była jego apostołką przez pokorą i prostotą twego obcowania z Bogiem i bliźnimi.
16 I
Gdy duch jest mocny, nawet słabe ciało czyni cuda.
17 I
Opuść siebie, a znajdziesz Jezusa i w Nim Twoją pełną radość i doskonałość.
18 I
Odnawiaj się codziennie w Duchu Świętym – a ciągle będziesz pod wpływem Jego łaski i będziesz czynić, co się Bogu podoba.
19 I
Dziecięctwo jest odblaskiem Syna Bożego, a więc z nim przychodzi do nas Ojciec, a Duch Święty rozlewa w nim swoją miłość, tak, że stajemy się świątynią Ducha Świętego i jesteśmy podobni do Syna Bożego.
20 I
Dzieciątko Jezus niech mnoży lata, nie według biegu czasu lecz mądrości, która jest smakiem Boga w duszy, która patrzy na życie według najwyższej przyczyny i pobudki, i to czyni życie doskonałym.
21 I
Gdzie jest miłość, tam stałym gościem jest Bóg i Boża Rodzina.
22 I
Rośnij dzień, i rok, i lata – w łasce i mądrości, a najwięcej w miłości, która jest formą Bożą wszystkich poczynań.
23 I
Pokora jest fundamentem miłości, a ofiara jej szczytem.
24 I
Maryja niech cię poucza, jak być służebnicą – wówczas zrozumiesz, że „Słowo” życiem stało się w tobie.
25 I
Życzę ci zdrowia i wesela, bo świętość powinna być radosna. Smutna bowiem świętość, jest „smutną” świętością.
26 I
Bądź jak dziecko: prosta, radosna, pokorna – bądź nie sędzią prawdy czy pokoju, ale Aniołem pokoju.
27 I
Kto miłuje, w Bogu mieszka – czyń więc „prawdę w miłości”.
28 I
Bądź dzieckiem pokory i miłości, a będziesz dzieckiem Maryi.
29 I
Miej zawsze w duszy Pana Jezusa, On cię więcej pouczy, niż wszystkie słowa ludzkie, bo On jest „Słowem” i wszystko w czyn zamienia.
30 I
Gdy jesteś smutna – patrz na Dzieciątko, gdy się modlisz – obejmuj Dzieciątko, gdy pracujesz – patrz na Dzieciątko; gdy jesteś roztargniona, zniechęcona, gdy cierpisz – wejrzyj na Matkę Najświętszą i bierz od niej Jezusa - twoją siłę, twoją radość, twoje wszystko!
31 I
Żyj Bogiem, nie sobą! Żyj obecnością Dzieciątka, nie twoją miłością własną! Żyj radością Bożą, a nie wyrzutami sumienia! Wówczas będziesz szczęśliwa!

Bo wszystkie krańce ziemi widziały zbawienie Boga naszego. Bo Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. Taki jest bowiem głos naszego uwielbienia i naszej wdzięczności

***

Rokrocznie spotykamy się przy żłóbku Boskiego Dzieciątka Jezus, rokrocznie ponawiamy naszą adorację, ożywiamy naszą wiarę, a może więcej jeszcze serdeczność radości. Bowiem to święto, źródło świąt wszystkich, święto Zmiłowań Pańskich, tak wielkie w swojej tajemnicy, ten Bóg taki nasz i z nami, taki nawet w swojej boskości niepojęcie ludzki – zdumiewa nas swoją prostotą i porywa serce swoją maleńkością.

Więc i w tym roku z Aniołem zwiastuję Wam wesele wielkie, że narodził się nam Zbawiciel – Chrystus Pan, i z Aniołami i z Wami śpiewam Gloria in excelsis, a na ziemi pokój ludziom i sercom dobrej woli. A to jest znak: znajdziecie Dziecię, owinięte w pieluszki i położone w żłobie.

                                                                  ***                                      

Karmelitanka kolęduje pokorą i szczerością, nie kłamie Maleńkiemu, karmelitanka zwycięża siebie, niesie uśmiech Bogu i ludziom, a swoją najwyższą kontemplację odprawia przy żłóbku, w którym Słowo Ciałem się stało..., ze wszystkimi tajemnicami boskości i ludzkości. I w żłóbku widzi Boga, pełnego łaski i prawdy, czerpiąc życie, wzrost, mądrość i świętość, stając się dzieckiem na wzór Dziecięcia.

***

Złączony zawsze, ale szczególnie wśród nocnej ciszy ze Słowem, co ciałem się staje, i z Wami, którzy z Jego pełności czerpiecie, życzę Wam radości dziecięctwa i błogosławię ręką, myślą i sercem Ojca.

fr. Anselmus a st. Andrea Corsini OCD

Jutro będzie zgładzona nieprawość ziemi
i Zbawiciel świata będzie panował nad nami.

Boże Narodzenie jest wielką ucztą zaślubin Boga z naszą naturą, w których Bóg-Dziecię obcuje i ucztuje razem z nami, anielskie chóry kolędują, wyśpiewując i wysławiając świętość i piękność zaślubin, a ludzkość nasza wyściela żłóbek wiarą, nadzieją i miłością, niby pieluszkami, które najwięcej wiążą Boga z nami, a nas z Bogiem.

Jako ze źródła biorą początek i rozwój żywe wody, tak ze żłóbka rodzi się wszystko, co życie daje i życie rozwija. W nim bowiem jest Twórca Nowego Przymierza między Bogiem a ludźmi, w nim Fundator Nowego Przymierza, tu Założyciel Kościoła, tu reguła żywa wszystkich reguł, na wzór Jego zaślubin – wszystkie zaślubiny. Wszystko zaś, co w żłóbku się rodzi, opromienione wielkim weselem, ośpiewane anielskimi chórami, uczczone adoracją i ofiarą.

Dlatego Nasi święci Fundatorzy – św. Matka Teresa, św. Jan od Krzyża, a za nimi i z nimi nasi święci tak cudownie kolędowali przy żłóbku, w pokorze i modlitwie, w cierpieniu i wyniszczeniu, w ofierze i radości, a szczególnie w radości, że mogą naśladować Maleńkiego Boga, że mogą żyć w Kościele i kochać Go jak samego Chrystusa i Jego Matkę, że mogą uświęcać się i poświęcać w Karmelu, który daje możność najwyższej kontemplacji Boskości i ludzkości Boskiego Zbawiciela.

Karmel nasz odrodził się i urodził w stajni. Jaki on piękny w tym dziecięctwie swoim! Dała mu Matka Jego, Maria Decor Carmeli – szkaplerz, ubrała go w łaskę i przytuliła do serca, wykarmiła czystością. I rósł ten Karmel łaską, rósł w sukni szkaplerza, rozrósł się wiekami modlitwy, umocnił chlebem ubóstwa i umartwienia, z ziarnka gorczycznego zmienił się w wielkie drzewo, w którego cieniach kryją się dusze spragnione widzenia Boga.

O niechże w dniu wigilijnym, każdy karmelita i karmelitanka pyta siebie, czy zna znak swego Króla, Boga Zbawiciela! Czy w tym znaku poznaje siebie? Niech przeglądnie swą celę, swój żłóbek, czy okrycie posłuszeństwa i czystości, godne są Boga i godne dziecka Bożego? Oto parę myśli, niegodnych Boga tak wyniszczonego, ale zgodnych ze słabością ojca Waszego patrzącego, kochającego Dziecię Boże, kochającego Karmel – i to Boże Dziecięctwo w nim!

fr. Anselmus a st. Andrea Corsini OCD

NOWENNA DZIEŃ I
NOWENNA DZIEŃ II
NOWENNA DZIEŃ III
NOWENNA DZIEŃ IV
NOWENNA DZIEŃ V
NOWENNA DZIEŃ VI
NOWENNA DZIEŃ VII
NOWENNA DZIEŃ VIII

1 XII  
Dopatrujcie się u innych tylko dobra, a na pewno będziecie coraz doskonalsi.
2 XII
Niech Boże Dziecię będzie twoim nauczycielem i przedmiotem nauczania, z Nim będziesz rosła w łasce, w modlitwie i w tej mądrości, która oświecać i uświęcać będzie „malutkich”.
3 XII
Gdziekolwiek będziesz, nieś sztandar Dzieciątka i cnoty dziecięce, byś za przykładem Niepokalanej Dziewicy była wieczną służebnicą Pana.
4 XII
Trzeba rozszerzać rozum przez wiarę, serce ćwiczyć przez ofiarę i radość, by nie było „głośnego” męczeństwa, lecz pogodne i ciche pełnienie woli Bożej.
5 XII
Nic tak nie szkodzi własnemu uświęceniu i miłości Bożej, jak swoje „Ja”, trzeba je pogrzebać przez umartwienie sądu i woli.
6 XII  2 NIEDZIELA ADWENTU
Błogosławię na radość, bo to lekarstwo bardzo skuteczne na wszystkie niemoce.
7 XII
Apostolstwo wtedy jest wydajne, kiedy wypływa z pełności Boga w duszy.
8 XII NIEPOKALANE POCZĘCIE NMP
Matka Najświętsza niech to sprawia swoim słówkiem u Dzieciątka Jezus – byś była wielka pokorą i wielkodusznością, i w dziecięctwie duchowym poznawała coraz bardziej tajemnice ofiary i miłości, które Ojciec niebieski objawia maluczkim.
9 XII
Codziennie obchodź pamiątkę Wcielenia i codziennie ze czcią Gabriela pozdrawiaj Niepokalaną Matkę Dzieciątka.
10 XII
Dzieciątko Jezus poprowadzi cię do Matki, a Matka do Dzieciątka Jezus.
11 XII
W Dziecięctwie Bożym jest pełnia wiedzy i świętości.
12 XII
Niech wzorem będzie Matka Najświętsza, jak uwielbiać Boskie Dziecię w prostocie wiary, w objęciach nadziei i miłosierdzia, w zjednoczeniu miłości i w codziennych uczynkach.
13 XII  3 NIEDZIELA ADWENTU
Święty Józef niech was prowadzi do Betlejem w cichej, wewnętrznej adoracji wraz z przeczystą Dziewicą Maryją, aby uwielbiać Króla wieków, który stał się maleńki, pokorny, wyniszczony.
14 XII  ŚW. JANA OD KRZYŻA
Daj siebie na miłość i ofiarę, a znajdziesz szczęście i radość nawet na wysokości krzyża.
15 XII
Głoś życiem i słowem, że należysz całkowicie do Pana Jezusa.
16 XII  POCZĄTEK NOWENNY PRZED UROCZYSTOŚCIĄ NARODZENIA PAŃSKIEGO
Proś Dzieciątko Jezus, byś w nowennie do Jego i naszej uroczystości, szła do Betlejem z żywą wiarą i dziecięcą ufnością, która codzienną ofiarę życia wykonuje z radosną miłością.
17 XII
Każdy dzień niech będzie przygotowaniem na święta, i każdy będzie świętym dniem wiary, ufności i modlitwy, dniem miłości i ofiary.
18 XII
Miej zawsze serce czyste, a wolę mocną i wytrwałą, daleką od próżności i miłości własnej.
19 XII
Niech Dziecię Jezus uczy cię być mężną, nie szukać miłości dla siebie, ale żyć miłością do Niego i do bliźnich.
20 XII  4 NIEDZIELA ADWENTU
Trwaj w tej nowennie – codzienną pokorą, obecnością Maleńkiego – codzienną jednością miłości i oddania się.
21 XII
Szukaj w sobie Dzieciątka Jezus, a nie gub się sama w sobie.
22 XII  
Dziecięctwo wyznawaj nie słowami ani myślami, ale prawdziwymi cnotami.
23 XII
Żyj ofiarą ołtarza, przy którym tak często usługujesz.
24 XII
Niech twoją radością będzie posłuszeństwo, niech twoim weselem będzie ofiarna miłość, niech twoim życiem będzie Dzieciątko Jezus.
25 XII  BOŻE NARODZENIE
Odnów się przy żłóbku Jezusa – pielęgnuj i przygotuj Jego « pieluszki », gdy się rodzi na ołtarzu – i kochaj Go sercem Jego Matki Najświętszej.
26 XII  ŚWIĘTEGO SZCZEPANA
Szczególnie pielęgnuj: pokorę, prostotę, cichość, skupienie wewnętrzne, radość szczerą i ofiarną miłość – byś zawsze żyła dziecięctwem Jezusowym.
27 XII  ŚWIĘTEJ RODZINY
Nade wszystko kochaj Boże Dzieciątko i Jego Matkę, i św. Józefa. W każdym momencie bądź Dzieckiem Bożym.
28 XII
Niech Boże Dzieciątko Jezus, które zawsze czyniło „co się Ojcu podoba” i zawsze szukało „chwały Ojca” – nauczy cię, jak pracę łączyć z modlitwą.
29 XII 
Niechże Boże Dziecię wprowadzi cię w tajemnice swego dziecięctwa, by stały się one twoją własnością i świętością.
30 XII
Niech radość dziecięca rozpromienia twoje życie wewnętrzne i zewnętrzne – byś była radosną świętą.
31 XII  99. ROCZNICA ZAŁOŻENIA ZGROMADZENIA
Niech każdy krok na drodze dziecięctwa będzie radością i miłością