Przeskocz do treści

1 III
W tym jest wielkość prawdziwa, gdy wbrew naszym planom czy upodobaniom, pełnimy ofiarnie i radośnie wolę Bożą, nawet wtedy kiedy serce płacze.
2 III
Bądź dobrą, bądź świętą, nie kieruj się uczuciem tylko wiarą i zawsze miłością nadprzyrodzoną.
3 III   3. Niedziela Wielkiego Postu
Życzę ci, byś nie kierowała się sercem ale wolą Bożą, byś nie patrzyła po ziemsku na wypadki ale okiem Bożym - spokojnie, bo miłującym Boga wszystko obraca się na dobro.
4 III
Nie poddawaj się ani smutkowi ani jakiejś obojętności - lecz ochotnie dźwigaj twój codzienny krzyż, zwłaszcza wewnętrzny.
5 III
Podnieś serce do Boga, uświęcaj się cierpieniem i uświęcaj cierpienie.
6 III
Łącz modlitwę z pracą - praca niech zamienia się w miłość, a modlitwą uświęcaj siebie.
7 III
Nie zajmuj się tym, co robią i myślą inni, ale sama bądź posłuszną, pokorną - nie staraj się ludziom podobać, ale Bogu w prostocie serca.
8 III
Niech cię Pan Jezus bogaci swoją radością i pokojem, tak żebyś nawet smutkiem umiała się cieszyć, a w trudnościach większy miała pokój, niż w pociechach.
9 III
Bardzo ci polecam, byś pod sztandarem Dzieciątka, w sukni Matki Najświętszej i w duchu dziecięctwa doskonaliła się w swym powołaniu.
10 III   4. Niedziela Wielkiego Postu
W Karmelu bez modlitwy, bez ofiary, bez miłości - nie można być radosnym.
11 III
Utwierdzaj się w dziecięctwie Bożym - w pokorze, w prostocie myśli i woli, w ufności, która opiera wszystko na wierności łasce; w miłości ofiarnej, która siebie dając Bogu, równocześnie służy bliźnim.
12 III
Nie szukaj siebie, tylko Pana Jezusa w sobie, nie pragnij być kochaną, ale szukaj miłości przy żłóbku i pod krzyżem.
13 III
Miłość własna, naznaczona wyniszczeniem i ofiarą krzyża, zamieni się w miłość Ducha Świętego i w owoce Ducha - które są ozdobą Dziecięctwa.
14 III
Chodź drogą Dziecięctwa - pokornie, prosto, z ufnością i ofiarnie - i ucz się mówić i czynić: Jezus mój - miłość moja.
15 III
Wtedy jest miłość prawdziwa, gdy żyje ofiarą z własnego „ja” dla miłości Boga i bliźniego.
16 III
Kochaj i służ więcej tym, do których czujesz trudność, bo wtedy miłość nie szuka siebie.
17 III   5. Niedziela Wielkiego Postu
Słowa głoszą świętość, cnoty ją czynią.
18 III
Zwalczaj własne „ja” - ucząc się od Pana Jezusa cichości i pokory.
19 III   Św. Józefa, Oblubieńca NMP
Józef uważał Maryję za Monstrancję, pod której cielesną osłoną Bóg mieszkał. Dlatego św. Józef jest stróżem czystości wszystkich, szczególnie kapłanów, przez których posługę przechodzi łaska, jakby nowe Wcielenie Boga w dusze ludzkie.
20 III
Wejdźmy mężnie na drogę krzyża, nie lękajmy się cierpieć - gdzie jest pewność zapłaty, nie bójmy się śmierci, w której odbieramy podwojone życie łaski i chwały.
21 III
Niech nie spocznie stopa, póki nie dosięgnie Golgoty i nie dokona całkowitej ofiary z Chrystusem, Miłością naszą.
22 III
Nigdzie, tak dobitnie nie wstrząsa duszy cena łaski i uczestnictwa w życiu Boskim, jak pod cieniem krwawego Krzyża.
23 III
Nie ma w Kościele ani w niebie świętego, który nie przeszedłby przez Golgotę, bo nie ma żadnej łaski, która by nie spłynęła z mocy tego Krzyża.
24 III   NIEDZIELA PALMOWA
Naśladowanie Chrystusa niosącego krzyż jest także naszą drogą, od której zależy nasze zbawienie.
25 III
Ci, którzy adorują Ukrzyżowanego i skruszeni kochają, choćby byli łotrami, stają się usprawiedliwieni – „Dziś ze mną będziesz w raju”.
26 III
Droga krzyżowa i jej zakończenie na krzyżu, jest streszczeniem całego życia Jezusowego i dokonaniem dzieła odkupienia całej ludzkości, z wylaniem ostatniej kropli Krwi Najświętszej i otwarciem Serca Boga w niepojętych Jego zmiłowaniach.
27 III
Będzie rzeczą sprawiedliwą i godną, byśmy coraz więcej i częściej wczuwali się w mękę Pana Naszego Jezusa Chrystusa, szli za Nim krok za krokiem w Jego drodze krzyżowej, a w ten sposób stali się godnymi uczestnikami Jego tryumfalnego zmartwychwstania.
28 III   WIELKI CZWARTEK
Nic tak skutecznie nie pomaga do zjednoczenia się z Bogiem, jak częsta i godna Komunia święta.
29 III   WIELKI PIĄTEK
W życiu naszym nic nie powinno być tak uroczyste, a równocześnie tak codzienne, jak rozważanie tej krwawej tajemnicy odkupienia, przez którą odrodziliśmy się do łaski i odzyskaliśmy utracone prawa do życia.
30 III   WIELKA SOBOTA
Niepodobna odnowić ducha wiary bez odnowienia uczynków wiary, bo wiara bez uczynków jest martwa.
31 III   ZMARTWYCHWSTANIE PAŃSKIE
Czystość i nieskazitelność ducha uszlachetnia całego człowieka, miłośnicy jej są „rodzajem wybranym”, noszącym w ciele swoim i w duchu przywileje zmartwychwstania

1 II
Modlitwa daje poznanie piękna Bożego i jest najlepszym „bezpłatnym lekarstwem” na wszystkie choroby duszy, a również i ciała – więc módl się, jak dziecko!

2 II  Ofiarowanie Pańskie. Dzień życia konsekrowanego
Roznoś wszędzie miłość Bożą, a za okazaną miłość nie szukaj wzajemności, bo miłość nie jest płatną ani najemniczą - jest darem z siebie dla Boga i bliźnich.
3 II
Najpiękniejszym stworzeniem jest człowiek, bo to obraz Boga, a choć „ramki” jego często są brzydkie, przecież to dusza jest „obrazem”.
4 II
Módl się za dusze, by były piękne, by nie miały piętna grzechu, ale były świątynią Boga. - Niestety, tak mało jest pięknych „obrazów” Boga, a tak dużo „obrazicieli” Boga.
5 II
Czuwaj, by nie tylko zachwycać się tym, co oko widzi, ale tym czego nie widzi, ale wierzy, ufa, kocha - i buduje szczęście na obecności Boga w duszy.
6 II
Są dusze, które szukają różnych sposobów w rozmyślaniu, w rozmowie z Bogiem – a przecież jednego potrzeba - „Ojcze nasz..., Zdrowaś..., Wierzę...” - to przecież najpiękniejsze a zarazem najgłębsze modlitwy i rozmowy.
7 II
Pokora jest wielkością – rośnij więc w tej maleńkości - rozmawiając z Ojcem niebieskim: Ojcze nasz...; z Matką Bożą: Zdrowaś Maryjo...; modląc się z Kościołem: Wierzę w Boga... - Ojca, Syna i Ducha…
8 II
Gdy upadniesz, biegnij w ramiona Pana Jezusa, a zawsze łaska cię podniesie i radość wstąpi do duszy.
9 II
Bądź dzieckiem, nie myśl o sobie, tylko o Bogu – o Jego miłości i dobroci; bo gdy naszym rozumem się kierujemy, ciągle troszczymy się o siebie.
10 II
Zostaw, jak dziecko, troskę o siebie, Panu Jezusowi.
11 II
Droga pokory, ufności i oddania się Bogu – usuwa trudności.
12 II
Oddaj się Dzieciątku Jezus – Ono cię wychowa na swoje podobieństwo.
13 II
Rośnij w pokorze, rośnij w posłuszeństwie, pomnażaj się w ofiarności.
14 II   Środa Popielcowa
Nie szukaj siebie w Bogu, ale Boga w sobie, a zawsze Go znajdziesz - radosnego, pokornego, cierpiącego, wytrwałego; nie szukaj swego zadowolenia, ale wypełnienia Jego woli – tak znajdziesz „pokój”.
15 II
Pan Jezus kocha cię, kiedy w okresie swojej męki, dzieli się z tobą cząstką cierpienia i również swymi zasługami.
16 II
Bądź mężna nie swoją siłą, ale tą, której udziela Duch Święty – darem męstwa.
17 II
Niech świętą będzie wola Pana - byś cierpieniem się nie załamywała, ale umacniała w miłości Tego, który najwięcej cierpiał a o sobie zapomniał.
18 II   I Niedziela Wielkiego Postu
Proszę Pana Jezusa - by dla Niego obfitowała miłość twoja, jak Jego obfituje dla ciebie.
19 II
Wiem, że nieraz cierpisz fizycznie a stąd i duchowo, więc życzę ci wesela - i w zdrowiu, i w cierpieniu.
20 II
Dziękuj codziennie za cierpienia i czyń z nich radosną ofiarę miłości, aby z łaską i mądrością rosło w tobie Dziecięctwo Boże.
21 II
Kochaj więcej tych, do których czujesz trudność, bo wtedy miłość jest ponad uczucie – duchowa – karmiona umartwieniem i ofiarą.
22 II
Kiedy Pan Jezus daje ci cierpienia, jest to znakiem, że są ci potrzebne do twego uświęcenia.
23 II
Cierpienie jest drogą do zjednoczenia z Bogiem i stąd rodzi radość ducha, i choć cierpienia fizyczne trzeba leczyć, więcej trzeba je znosić i dziękować za nie Panu Jezusowi.
24 II   140. rocznica urodzin sł. B. Anzelma Gądka
Staraj się być „dzieckiem”, staraj się być „radosną kochając”, a niczego ci brakować nie będzie.
25 II   I Niedziela Wielkiego Postu
Bierz cierpienia Jezusowe, a twoje będą radośniejsze.
26 II
Życzę ci łaski odradzania się i ciągłego wzrostu, życzę dziecięcej radości.
27 II
Służba Bogu jest weselem - smutek zawsze zatruwa obcowanie i z Bogiem, i z ludźmi.
28 II
Nie szukaj dróg nowych – dziękuj Panu Jezusowi za powołanie, uświęcaj się na drodze dziecięctwa – „mała” na małej drodze dziecięctwa, a będziesz święta!

1 I   Świętej Bożej Rodzicielki
Nikt nie był tak wiernym obrazem i zwierciadłem Boskich doskonałości, jak Maryja.
2 I
Zadaniem waszym jest służyć Bogu, służyć Maleńkiemu Królowi - czystym sercem i dobrym sumieniem.
3 I  Najświętszego Imienia Jezus
W imię Jezusa, w imię Jego osoby wszystko Bogu jest miłe, wszystko staje się Gloria in excelsis z błogosławieństwem pokoju w duszy naszej.
4 I
Dziecię leżące w żłobie - w Betlejem, stało się źródłem naszego życia, chlebem naszej myśli, pokarmem naszej woli, siłą uczynków, przyczyną chwały Bożej i naszej świętości.
5 I
Jak Jezus narodził się z Najczystszej Dziewicy, tak rodzi się na naszych ołtarzach z czystej pszenicy i z grona winnego przez moc słowa, przez moc Ducha Świętego.
6 I  Objawienie Pańskie
Na trzech Króli, okazała się łaska Zbawiciela naszego, byśmy „starego człowieka” porzucili i chodzili w nowości życia – oczekując przyjścia Pana naszego Zbawcy, wielkiego Boga.
7 I  Chrzest Pański
Chrzest sprawia, że staję się przybranym dzieckiem Boga, tak jak Jezus jest naturalnym Synem Boga, otrzymuję łaskę synostwa Bożego – największe szlachectwo na ziemi.
8 I
Niech Boże Dziecię będzie dla Was, nauczycielem pokory, ufności, ofiarnej miłości i tego wesela duchowego, które promieniuje z duszy i udziela się wszystkim wokoło.
9 I
W dziecięctwie duchowym, nie wielkość czynu ma wartość, lecz szczerość prostoty i miłość, rodzą doskonałość uczynków.
10 I
Idźmy za naszym Wodzem - Dzieciątkiem, pod Jego sztandarem, On prowadzi do zwycięstwa, które jednak trzeba okupić całkowitą ofiarą z siebie dla Niego.
11 I
Czym więcej w lata, tym więcej trzeba ćwiczyć cnotę i samą siebie, mniej natomiast drugich, bo przykład więcej zdziała niż słowa.
12 I
Służyć - znaczy pełnić wolę Pana, czyli słuchać i być posłusznym.
13 I
Więcej znaczy cukierek podany z radością, niż cały kosz słodyczy podany z niechęcią.
14 I
Matka Najświętsza, służebnica Pańska niech was poucza, że służyć Bogu to królować na ziemi i w niebie.
15 I
Trzeba nam zawsze zapominać o tym, co dobrego zrobiliśmy i czynić dobro, którego jeszcze nie zrobiliśmy, a jest go tak dużo, że życia i sił nam nie starczy.
16 I
Starsi powinny świecić cnotami, a zwłaszcza miłością, która nie szuka swego ani siebie, ale wydaje się z radością na posługiwanie drugim.
17 I
Trzeba wrażliwość zamieniać na pokorę, a z nią na pewno złączy się pokój i pogoda.
18 I
Niech twoją radością będzie radość drugich, twoim cierpieniem cierpienie drugich - wtedy miłość Boża i wzajemna będzie formą twoich cnót i twojego życia.
19 I
„Śpiesz się powoli”, bo spokojnie pracując, i dusza odpoczywa, i ciało się nie męczy.
20 I
Cierpień ci nie brak, więc z nich czyń ofiarę, by obfitowała miłość w cierpliwości, a cierpliwość w miłości.
21 I
Najpiękniejszą cnotą jest miłość ku Bogu - praktycznie jednak ćwiczymy tę miłość przez miłość bliźniego.
22 I
Niech Boża radość będzie twoim lekarstwem, bo choć nie uleczy choroby, zamieni ją w dziękczynną ofiarę dla Boga.
23 I
Idź i postępuj zawsze prosto, szczerze, pokornie i ufnie, ofiarnie i z miłością, by czyste było oko, by nie było kłamstwa w myśli ani w uczynkach, by niebo było w duszy, a dzieła święte w rękach.
24 I
Magnificat, które było treścią życia Matki Najświętszej, niech będzie również treścią twojego życia, a pokora myśli i serca będzie tłem, na którym się haftują inne cnoty.
25 I
Odmawiaj serdecznie „Ave Maria” - tam w samym sercu tego pozdrowienia i w Sercu Matki znajdziesz Skarb Karmelu - Dzieciątko Jezus - „błogosławiony owoc” żywota.
26 I
To jedno „Słowo” niech ci starczy za wszystkie słowa: niech będzie twoją modlitwą, twoim milczeniem, twoją miłością, twoim posłuszeństwem.
27 I
Życzę świętości - cichej, radosnej, ofiarnej.
28 I
Niech radość Boża cię rozpromienia, a świętość nawet w zimie rozgrzewa.
29 I
Do nieba nie idzie się stopami lecz cnotami, zwłaszcza miłością i pokorą.
30 I
Do nieba niech cię prowadzi modlitwa, pokora niech będzie drogą a miłość skrzydłami.
31 I
Wszystko ożywiaj aktami miłości – bo w służbie Dzieciątka nie można być „rozstrojonym cymbałem brzmiącym”.

Dzień I – 16 XII   MIŁOSIERDZIE

„Wiele razy i na różne sposoby przemawiał dawniej Bóg do ojców przez proroków,
a w tych ostatecznych dniach
przemówił do nas przez Syna”.
(Hebr. 1, 1-2).

„Niewysłowiony Bóg, którego drogi są miłosierdziem i prawdą, przewidziawszy od wieczności smutny i rozpaczliwy upadek całego rodzaju ludzkiego wskutek przestępstwa Adama, postanowił dokonać dzieła niepojętej swej dobroci przez Wcielenie Słowa, tajemnicy ukrytej i przesłoniętej nieskończonością wieków.

Cała nędza rodzaju ludzkiego pogrążonego w ciemnościach grzechu wołała o miłosierdzie. Czymże bowiem jest to Miłosierdzie? Jest zniżeniem się Boga do stworzenia - do człowieka - do jego biedy i nicości. Dlatego Pan niebiosów z powodu człowieka i dla jego zbawienia zstąpił z nieba, i przyszedł szukać nas tak nisko”.

Sługa Boży Anzelm Gądek OCD

Boże, nasz Ojcze, daj nam rozpoznać Bóstwo Twego Syna w uniżeniu Jego ludzkiej natury i wielbić Jego wszechmoc w słabości dziecięctwa.

DZIEŃ II - 17 XII - NIEPOKALANA

„Dlatego Pan sam da wam znak –
Oto Panna pocznie i porodzi Syna,
i nazwie Go imieniem Emmanuel...”
(Iz 7, 14).

„Bóg przez czterdzieści wieków szukał, jeśli się godzi tak mówić, komu mógłby powierzyć sekrety swego miłosierdzia, i znalazł, a raczej uczynił stworzenie - Niepokalaną Dziewicę, obdarzoną pełnią łaski.

Spodobała się Najwyższemu przez swoją „maleńkość”, Jej pokora ściągnęła jakby Boga na ziemię. Na słowa Maryi „fiat” - niech mi się stanie, otwarły się niebiosa, okazała się łaskawość i miłosierdzie naszego Boga - Słowo Ciałem się stało.

Przez Maryję Bóg z nami, Ona jest dla nas drogowskazem i bramą do Jezusa, przez Nią znajdziemy zmiłowanie Pańskie!”

Sługa Boży Anzelm Gądek OCD

Boże, nasz Ojcze, daj nam rozpoznać Bóstwo Twego Syna w uniżeniu Jego ludzkiej natury i wielbić Jego wszechmoc w słabości dziecięctwa.

DZIEŃ III - 18 XII - WIERNOŚĆ

„Józefie, Synu Dawida nie bój się…
Wierny jest ten, który powołuje;
On też tego dokona”.
(Mt 1, 20; 1 Tes 5, 24).

„Dawidowi została dana obietnica, że z jego rodu wyjdzie Zbawiciel. Bóg, zda się, nie znalazł nikogo lepszego, godniejszego i wierniejszego nad Józefa, aby Jego obietnice i plany zostały spełnione. Uczynił Józefa, Syna Dawida, swym powiernikiem, stróżem i wiernym wykonawcą odwiecznych Bożych zamiarów. Co przepowiedział Bóg w ciągu wieków, to powierzył Józefowi. Ten zaś mąż sprawiedliwy, żyjący z wiary, nie tylko zdał się na opatrzność ojcowską Boga, lecz także ze swej strony uczynił wszystko, by obietnica spełniła się. Nie zostawił Dziecięcia, lecz wziął Dziewicę i Dziecię do siebie…”

Sługa Boży Anzelm Gądek OCD

Boże, nasz Ojcze, daj nam rozpoznać Bóstwo Twego Syna w uniżeniu Jego ludzkiej natury i wielbić Jego wszechmoc w słabości dziecięctwa.

DZIEŃ IV - 19 XII - CIEMNOŚĆ NOCY

Gdy noc w swym biegu połowy drogi dosięgła,
Wszechmocne Słowo Twoje Panie, zstąpiło z nieba”
(Mdr 18, 14)

„Dokonało się to nie w blaskach zewnętrznej chwały, ale w nocy, w cichości. Dlaczego w nocy? Albowiem świat był w ciemnościach, nie miał światła. Nocą był świat i ludzie, którzy bardziej umiłowali ciemności niż światło. Grzech i pycha zaciemniły Słowo w duszach. Lecz światło świeci mimo wszystko, Ono świeci, czyli On - Bóg prawdziwy, pełen Prawdy i Miłosierdzia, świeci w głębinach sumienia, w przepaściach zbrodni; świeci między narodami w ciemnościach kłamstwa. To Światło świeci w ciemnościach a ciemności Go nie ogarną (por. J 1, 5)”.

Sługa Boży Anzelm Gądek OCD

Boże, nasz Ojcze, daj nam rozpoznać Bóstwo Twego Syna 
w uniżeniu Jego ludzkiej natury i wielbić Jego wszechmoc w słabości dziecięctwa.

DZIEŃ V - 20 GRUDNIA - UBÓSTWO

„A to będzie dla was znakiem:
znajdziecie Niemowlę leżące w żłobie”
(Łk 2, 12)

„Dziwne są drogi Boże… My, byliśmy podobni do stajni, podobni w grzechach naszych do żłobu i do zwierząt przy żłobie. A Pan niebiosów tak się uniżył i przyszedł szukać nas tak nisko. Bóg powierza swoje tajemnice maluczkim i prostym. Pastuszkom wystarczyło słowo i łaska, nie szukali u Mesjasza pałacu i tronu, wystarczył im żłób i stajnia, wystarczyło ubóstwo. W tym znaku uwierzyli, że Bóg przetłumaczył Bóstwo na człowieczeństwo, bogactwo na ubóstwo, moc i wszechmoc na słabość, niebo na stajnię. Ubóstwo Boga zaczynem wiary się stało”.

Sługa Boży Anzelm Gądek OCD

Boże, nasz Ojcze, daj nam rozpoznać Bóstwo Twego Syna
w uniżeniu Jego ludzkiej natury i wielbić Jego wszechmoc w słabości dziecięctwa.

DZIEŃ VI - 21 GRUDNIA - CISZA

„Wszędzie zalegała niczym niezmącona cisza,
gdy Słowo zbawcze zeszło na świat...”
(Mdr 18, 14-15).

„Kiedy przyszło wypełnienie czasów, Syn Boży staje się człowiekiem i przychodzi, jednakże w milczeniu, gdyż wielkie rzeczy i wielkie tajemnice Boże zwykle odbywają się w milczeniu, gdyż dla swej wielkości wypowiedzieć się nie dają.

Milczenie bowiem jest mową, w którym Bóg mówi. Przez nie, pragnie zdobyć sobie to, czego świat nie rozumiał, kiedy wielkie milczenie panowało, kiedy przyszło Słowo… Owym milczeniem jest sam Jezus Chrystus, Bóg Człowiek”.

Sługa Boży Anzelm Gądek OCD

Boże, nasz Ojcze, daj nam rozpoznać Bóstwo Twego Syna w uniżeniu Jego ludzkiej natury i wielbić Jego wszechmoc w słabości dziecięctwa.

DZIEŃ VII - 22 XII - ŚWIATŁOŚĆ

„Powstań, przyjmij Światło,
bo oto przybywa…”
(por. Iz 60, 1)

„Słowo jest światłem, wielkim światłem, które oświeca każdego człowieka na ten świat przychodzącego. Ono rozproszyło ciemności świata. Słowo stało się doczesnym: Ciałem się stało i zamieszkało między nami, byśmy mogli widzieć chwałę Jego, dotknąć Go i zakosztować pełnego łaski i prawdy. Z Jego pełności wszyscyśmy wzięli, i to łaskę po łasce (por. J 1, 14nn).

Czymże jest ta łaska, którą wzięliśmy, łaskę za łaskę? Jest to podobieństwo do Ojca, a przede wszystkim jest to życie Jezusa, Syna Bożego w nas, w naszej ludzkiej naturze. Bóg w nas! Światło - ta łaska chrztu, prowadzi człowieka przez życie, jakby do stajenki, bo czymże są te nasze tabernakula, jeżeli nie stajenkami, gdzie przebywa Pan Jezus ukryty…”

Sługa Boży Anzelm Gądek OCD

Boże, nasz Ojcze, daj nam rozpoznać Bóstwo Twego Syna
w uniżeniu Jego ludzkiej natury i wielbić Jego wszechmoc w słabości dziecięctwa.

DZIEŃ VII - 23 XII - DZIECKO

"Maluczki nam się narodzi,
Syn będzie nam dany...”
(por. Iz 9, 5)

„Spodobało się miłości Boga, aby ludzkość miała nie tylko Boga w niebie, lecz by miała także Boga-Brata na ziemi i w niebie. I objawił się nam Bóg, lecz nie w majestacie mocy i potęgi, ale w pełni miłosierdzia i łaski. Wszechmoc Boga ukazała się w maleńkości niemowlęctwa i niemocy. Bóg w małej osobie. Odwieczny w swych dniach – Dziecięciem.

Narodzi się nam Malutki! To Słowo, na Imię Mu Jezus, Dziecię Ojca w niebie i Dziecię Matki Dziewicy na ziemi. To Słowo, Bóg-Dziecię, opowie ludziom o Ojcu, który tak świat ukochał, że Syna swego dał (por. J 3, 16). To Słowo powie, jak Ono się wyniszczyło, do żłobu, do Krzyża, do Chleba, z miłości dla Ojca i dla braci, by człowiek nie zważając na niemoc swoją i niegodność, mógł z ufnością iść do Boga jako Ojca.

Sługa Boży Anzelm Gądek OCD

Boże, nasz Ojcze, daj nam rozpoznać Bóstwo Twego Syna
w uniżeniu Jego ludzkiej natury i wielbić Jego wszechmoc w słabości dziecięctwa.

DZIEŃ IX - 24 XII - CHLEB

„A ty, Betlejem tak małe wśród judzkich pokoleń!
Lecz właśnie z ciebie wyjdzie Ten, który będzie panował,
a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności
(Mi 5, 1).

„Betlejem, odpowiada swym znaczeniem misji Zbawiciela, gdyż znaczy „dom chleba”, i takie znaczenie przypisuje sobie Chrystus: Ja jestem chlebem żywym, który z nieba zstąpił (J 6, 51). Albowiem to Dziecię leżące w żłobie, w Betlejem stało się źródłem naszego życia, chlebem naszej myśli, pokarmem naszej woli, siłą uczynków, przyczyną chwały Bożej i naszej świętości.

W tajemnicy Eucharystii Jezus przypominać nam będzie swe Wcielenie. Jak narodził się z Najczystszej Dziewicy, tak rodzi się na naszych ołtarzach z czystej pszenicy i z grona winnego przez moc słowa, przez moc Ducha Świętego - On malutki, ubogi, uboższy niż w Betlejem, więcej ukryty niż w żłobie, bo wyniszczony pod przypadłościami chleba i wina”.

Sługa Boży Anzelm Gądek OCD

Boże, nasz Ojcze, daj nam rozpoznać Bóstwo Twego Syna
w uniżeniu Jego ludzkiej natury i wielbić Jego wszechmoc w słabości dziecięctwa.