Przeskocz do treści

1 IX
Wsłuchaj się w to, co mówią o Bogu ptaki, kwiaty, lasy i góry, a najwięcej wsłuchaj się w swoje serce, co ono mówi o Bogu i czy bije dla Niego.
2 IX
Niech radością twoją będzie być małą i pokorną, a nade wszystko Bogiem przejętą!
3 IX
Bądź pełna pokory, posłuszeństwa i miłości - tej, która daje zawsze, nie bacząc na to, czy nie braknie, bo miłość prawdziwa czerpie nie ze swej „szklaneczki”, lecz z morza Boskiej miłości.
4 IX
Świętość to najlepszy kaznodzieja, który przed słowem posyła przez modlitwę łaskę, dlatego - „bądź dzieckiem łaski”.
5 IX
Rośnij w łasce, rośnij w mądrości maluczkich i rozwijaj się w cnotach - w słońcu obecności Bożej.
6 IX
Niech łaska będzie zawsze mocniejsza od twojej woli, a radość zwycięstwa nad sobą niech pomnaża twój postęp w miłości.
7 IX
Niech twoja obecność w Bogu będzie ciągłą modlitwą miłości, a najwięcej niech będzie pełnością twej duszy.
8 IX  Narodzenia Matki Bożej
Maryja jest odbiciem, zwierciadłem Bożych piękności – więc Ją kochaj, naśladuj, dziękuj i podziwiaj – uczyń się służebnicą Królowej Wszechświata.
9 IX
Staraj się Jezusowi sprawiać radość swymi myślami, przez co sama będziesz w radości.
10 IX
Miłość bliźniego jest miłością Boga; wszak Pan Jezus, by okazać miłość do Ojca, nas umiłował i za nas się wydał.
11 IX
Nie zobaczysz może owoców twego apostolstwa – bo te owoce dojrzewają powoli – a choćby owoc nie przyniósł pokarmu choremu, będzie zawsze owocem miłości, która nie umiera lecz trwa wiecznie.
12 IX Imienia Maryi
Niech Matka Najświętsza uczy cię kochać mocno, cierpieć cicho i siać wkoło siebie radość służby Bogu.
13 IX
Gdy miłość w naszych duszach stanie się rozlewną, wtedy mnożą się cnoty, a z nimi dzieła miłości.
14 IX  Podwyższenie Krzyża Świętego
Miłość jest wiązanką wszystkich cnót - ćwiczenie cnoty i jej doskonałość jest codziennym męczeństwem.
15 IX  Matki Bożej Bolesnej
Czym więcej ukochasz Maryję, tym bliżej będziesz Jej Syna.
16 IX
Rośnij miłością – bo ona daje żywotne siły i rozwój każdego dobrego aktu.
17 IX
Rośnij w pokorze, bo ona jest nie tylko czystością duszy, ale także wykorzenieniem miłości i wrażliwości własnej – pokazuje niemoc, a wprowadza do duszy moc Bożą.
18 IX
Bądź daleką od tego faryzeizmu, który gdy ma poznanie czegoś, myśli, że już to osiągnął, a daleko mu do wykonania.
19 IX
Pan Jezus cię kocha i wiem, że i ty kochasz Pana Jezusa – niech On się w tobie modli, niech żyje swym życiem w tobie.
20 IX
Burze oczyszczają powietrze i sprowadzają pogodę – ty staraj się o pogodę ducha, ale bez gorączki, bo widzę, że chciałabyś zostać świętą przez „nieopanowane” pragnienie.
21 IV
Nie wszystko możesz, więc zostaw troskę Panu – On, przy twojej dobrej woli, zrobi dla ciebie to, co doskonalsze.
22 IX  Początek nowenny do św. Teresy od Dzieciątka Jezus
Kontemplacja, praca, ofiarne poświęcenie, ciche apostolstwo codziennego wyniszczenia, wesele w Duchu Świętym - to życie Karmelu Dzieciątka.
23 IX
Ćwicz ducha dziecięctwa – trudno określić, jak to trzeba czynić, ale to jest pewne, że pokora i miłość stanowią doskonałość Dziecięctwa Bożego.
24 IX
Modlitwa wzajemna jest dowodem miłości w Bogu, bo łącząc serca z Bogiem, jednoczy je także wzajemnie.
25 IX
Rozdawaj słowa radości, bo serca ludzkie tak jej potrzebują, a z radością – słowo Boże, byś była z Dzieciątkiem Apostołką.
26 IX
Kiedy się pracuje wspólnie albo dla wspólnego dobra, to Pan Jezus jest także w tej pracy.
27 IX
Pobudką pracy niech będzie zawsze chwała Boża, owocem pracy niech będzie uświęcenie.
28 IX
Ile kroków wykonujesz dziennie, tyle niech będzie za Panem Jezusem, tyle aktów miłości i ofiary.
29 IX
Pokora i miłość niech ożywiają każdy uczynek, bo pokora kładzie fundament, a miłość wznosi się ku szczytom.
30 IX
Cierpienia wewnętrzne niech cię jednoczą z Dzieciątkiem.

1 VIII
Dziećmi bądźcie: prosto myślcie, mówcie, chodźcie, czyńcie, prosto i ofiarnie kochajcie, bo do Boga „prosto” iść trzeba.
2 VIII
Każda „krzywizna” czy w myśli, czy w słowie, czy w uczynku zbacza z drogi dziecięctwa.
3 VIII
By ducha zachować, potrzeba cierpienia; bez cierpienia nie ma podobieństwa do Pana Jezusa, ani dziecięctwo wyrobić się nie może.
4 VIII
Bądź radosną świętą, bo świętość bez radości jest podejrzana – świętość zawsze powinna być słoneczna – takiej ci życzę i na nią błogosławię.
5 VIII
Nie ma innego sposobu kochania Pana Jezusa, jak proste, miłosne wejrzenie na Niego.
6 VIII  Przemienienie Pańskie
Życzę ci pokoju i ciszy we własnej duszy – ucz się cicho cierpieć, a będziesz miała radość w sercu.
7 VIII
Świętą jeszcze nie jesteś, ale jesteś na drodze świętości; więc idź wiernie z ufnością i oddaniem się w codziennej miłości.
8 VIII 
Z krzyża idzie moc, ze żłóbka idzie radość – przeto bądź radosna i ofiarna.
9 VIII
Ćwicz się w modlitwie, żebyś umiała słyszeć głos łaski i z tą łaską współpracować, byś nie zagłuszała tego głosu swoją własną wolą, lecz umiała żyć ofiarą ze siebie radosną i ochotną.
10 VIII
Przede wszystkim miej wesele, bo ono jest zdrowiem; potem miej pokorę, bo ona nie tylko umie znosić, ale cieszy się z trudności.
11 VIII
Największe zwycięstwo to „opanować siebie”.
12 VIII
Życzę ci radości, lecz tej która się rodzi z Krzyża, bo inna radość jest zwodnicza.
13 VIII
Gdy wola jest dobra a korzenie pokory głębokie, nie buduje się na piasku, ale na fundamencie mocnym i skalnym.
14 VIII
Idź z pokojem, z ufnością i radością naprzód - nie trzeba tu liczyć upadków czy zwycięstw, lecz ufność i miłość pomnażać.
15 VIII  Wniebowzięcie NMP
Niech Maryja pociągnie was świeżością i nieskalanością cnót swoich do wysokości tej łaski, w której życiem i cnotami objawia się prawdziwe oblicze Dziecka Bożego.
16 VIII
Piękniejszą zaś jest rzeczą świadczyć miłość, niż ją odbierać.
17 VIII
Nie chciałbym byście wiele mówiły o miłości; czasem mogłoby to być znakiem braku miłości.
18 VII
Miłość jest jak dusza, nie widzisz jej, ale czujesz - chcę i modlę się, byście czyniły miłość, nie żądając jej, ale dając.
19 VIII
Miłość to królowa bez berła i korony, najszczęśliwsza, gdy może służyć.
20 VIII
Nie ma większej radości, jak kochać prawdziwie Boga i dla Boga bliźnich; nie ma większego udręczenia, jak kochać siebie i szukać miłości u ludzi.
21 VIII
Niech radość będzie zaprawą modlitwy, uśmiechem w cierpieniu, zaczynem świętych myśli i codziennych zajęć.
22 VIII
Wiem, że cierpisz często – niech to cierpienie będzie ci zdrowiem duszy i przypomnieniem miłosnej obecności Bożej.
23 VIII
Rośnijcie i roznoście dobrą woń Dzieciątka Jezus.
24 VIII
Miłość słodzi twardość prawdy i służby - sprawia, że jarzmo Jezusowe jest słodkie a brzemię jest lekkie.
25 VIII
Niech wszystko będzie radością: modlitwa, praca, cierpienie - radością Dzieciątka i Jego Matki.
26 VIII  NMP Częstochowskiej
Z Matką Najświętszą stójcie pod Krzyżem, zawsze jednak radosne tą radością miłości, która i w największym cierpieniu umie się cieszyć weseląc drugich.
27 VIII
Modlitwa, ofiarna miłość i radość niech będą formą waszego działania i obcowania z Dzieciątkiem Jezus i Jego Matką.
28 VIII
Pan Jezus zasmuci, Pan Jezus pocieszy, a cierpienia znoszone z pogodą ducha zamieniają się w świętość.
29 VIII
Karmel żyje modlitwą, cierpieniem, żyje radością, której niebem jest miłość Boga i miłość wzajemna.
30 VIII  Pamiątka Przebicia Serca św. Teresy od Jezusa
Pokornie – na ile mnie stać – całuję nóżki Dzieciątka i proszę Je, by rozszerzyło swój skarbiec dla was i bogaciło was jednością i miłością.
31 VIII
Święci mają w sobie nie tylko obraz, ale i doskonałość Pana Jezusa, więc tej doskonałości życzę.

1 VII
Wola Boża jest zawsze najwyższą normą miłości i uświęcenia siebie i drugich.
2 VII
Bywa, że po „Bożych wczasach” rodzi się gorączka działania, więc radzę mierzyć siły termometrem roztropności, darem Ducha Świętego, który działa pod miarą, wagą i liczbą.
3 VII
Rzeczywistość twoich lat, nakazuje patrzeć nie na bieg, ale na metę, i używać w biegu nie tyle szybkości nóg, ile „skrzydeł” modlitwy, bo ta jest najpewniejszym samolotem wyścigowym.
4 VII
Chwalimy Boga w Świętych Jego, chwalimy ludzi, gdy w Bożej świętości chodzą.
5 VII
Niech życie twoje będzie strojne, nie w te kwiaty, co więdną, ale w te żywe, co się nazywają cnotami, a wszystkie łączą się w jednym bukiecie, który nazywa się miłością.
6 VII
Modlę się o miłość, która jest formą życia Bożego i wspólnego.
7 VII  NMP Matki Łaski Bożej
Jedna jest tylko Matka – Matka Jezusowa, która zawsze śpiewa w duszy „Magnificat”.
8 VII
Rozwijaj apostolstwo miłości przez modlitwę i codzienną ofiarę.
9 VII
Miłość ożywia wszystko, karmi się ofiarą, mocniejsza jest od ognia, który trawi ciało - więc powołaniem twoim niech będzie ofiarna miłość – prosta, szczera, dziecięca, taka codzienna, a zawsze nowa.
10 VII
Wczuwaj się w prawdy Boże, by były ci życiem – a najwięcej, by ci był życiem Sam Sprawca tych tajemnic, odsłaniając ci coraz więcej bogactwa swoje.
11 VII
Rozszerzaj serce, nie „drobnij się”, ale szeroką miarą kochaj.
12 VII
Świętość karmi się i doskonali przed tabernakulum, w którym jest niebo ziemskie, bo jeszcze w wierze i nadziei - póki nie zamieni się w jasność i radość miłości.
13 VII
Nie lękaj się „siebie”; naturalną nieśmiałość zwyciężaj mocą ducha, pokorą serca i prostotą obcowania.
14 VII
Mów mało, czyń wiele i święcie, bo więcej znaczy przykład niż słowa.
15 VII
Życzę, byś łączyła miłość z ofiarą, uśmiech z cierpieniem, bo wtedy doskonałość jest pełna.
16 VII  Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel
Matka Najświętsza, ozdoba Karmelu, niech na swoje święto ubierze swe dzieci w nowe sukienki – w świeżość i żywotność łaski!
17 VII
Modlę się za Matkę i dzieci, by wspinały się na szczyty nie tatrzańskich piękności, ile na szczyty Karmelu, gdzie kwitnie modlitwa - rozmowa z Bogiem, gdzie jednoczy miłość i uświęca praca, a radość słoneczna uszczęśliwia codzienne obcowanie.
18 VII
Kochaj i naśladuj Dziecię Jezus, bo to wzór dziecięctwa Bożego; kochaj Matkę Jezusową, jako Matkę tego dziecięctwa.
19 VII
Niech skromna radość będzie jakby twoim odzieniem, i nie tylko sama bądź radosna, ale wszystkim wkoło radość sprawiaj miłością.
20 VII
Bądź męczennicą nie przez ogień czy żelazo - ale przez miłość, jak św. Teresa od Dzieciątka Jezus, która od trzeciego roku życia nic nie odmówiła Jezusowi.
21 VII
Najpiękniejszą muzyką dla Boga jest święte milczenie w radości, gdy patrzysz, kochasz, podziwiasz.
22 VII
Życzę ci cichego życia miłości i ofiary, które krwi nie przelewa – raczej objawia gotowość cierpienia w wiernym pełnieniu powołania.
23 VII
Z wielką pokorą i ufnością, a nade wszystko z wielką miłością, idź do Pana Jezusa – a będziesz lepszą.
24 VII
Niech duch misyjny rośnie, a obecnie potęguje się modlitwą i ofiarą; w swoim czasie wyda obfite owoce.
25 VII
Nawet drobne upadki trzeba brać, jako budzik do pokory i miłości; wtedy one więcej pomagają niż przeszkadzają, bo rzucają duszę w objęcia Boże.
26 VII
Ze wszystkimi twoimi sprawami idź prosto i ufnie do Pana Jezusa, nie kręcąc się koło siebie.
27 VII
Patrząc na Jezusa, na Jego miłość do Ojca i do braci, znajdziesz rozwiązanie trudności, nauczysz się ofiary, odczujesz radość czynienia dobrze.
28 VII
Jeśli czasem nie będziesz miała odwagi pokazać się Panu Jezusowi, idź do Jego Matki, przedstaw się, jaka jesteś, a Ona pouczy cię i pocieszy, i powie ci: Wszystko cokolwiek poleci ci mój Syn - czyń, a znajdziesz

pokój, wesele i „dobre wino”.
29 VII
Życzę ci pogody ducha, niech Boże Dziecię będzie twoją radością a ty Jego – uśmiechem zdobywaj Jego miłość!
30 VII
Więcej mi zależy na twoim zdrowiu niż na wiedzy, a najwięcej na cnocie, która umie i ze zdrowia, i z nauki, dać chwałę Panu Bogu.
31 VII
Nie wolno nam być miernymi - odmierzać Panu Jezusowi, ale trzeba nam być w każdej chwili wiernymi, zawierzyć i dawać dowody naszej wiary i miłości.

1 VI  JEZUSA WIECZNEGO I NAJWYŻSZEGO KAPŁANA
Bóg jest Miłością – kto kocha Boga, kocha Miłość i kocha Jego miłością.
2 VI
Dziecięctwo rodzi się z łaski i modlitwy, rośnie z ofiary i objawia się radością.
3 VI
Nie przypuszczaj smutku do duszy – ale rozszerzaj weselem ducha twoje obcowanie z Bogiem, bo ono jest doskonałością miłości.
4 VI
Życzę ci radości, tej która się rodzi, rośnie i staje się pełną w Duchu Świętym.
5 VI
Czy zwyciężasz siebie? Bo to chyba najpiękniejsze zwycięstwo.
6 VI
Roznoś radość, niebo w duszy – bowiem smutny święty byłby smutnym świętym. Świętość jest zawsze radosna.
7 VI
Roznoś wszędzie miłość i ofiarę, ofiarę i miłość.
8 VI  NAJŚWIĘTSZEGO CIAŁA I KRWI CHRYSTUSA
W Eucharystii stykamy się z Panem Jezusem nie tylko przez duszę ale i przez ciało: usta z ustami, serce z sercem, zmysł ze zmysłem.
9 VI
Dzieciątko Jezus jest i będzie jedynym bogactwem waszej myśli i bogactwem waszej miłości!
10 VI
Bądź apostołką miłości! Tego ci życzę!
11 VI
Miłość - niech będzie formą, ofiara - budową, modlitwa - cementem, radość - życiem, wszystkim – Bóg, wychowawczynią - Matka Jezusa.
12 VI
Żyć w Bogu i Bogiem, i swoim życiem Go rozdzielać wokół, znaczy uświęcać siebie i uświęcać drugich, znaczy zawsze czynić, co Bogu się podoba, znaczy być zawsze pod wpływem Ducha Świętego.
13 VI
Pan Jezus najlepszym lekarzem – wie, co nam potrzeba i cierpienie czyni lekarstwem.
14 VI
Życzę ciągłej nowości ducha, którym jest dziecięctwo Boże – ono zawsze ma być nowe.
15 VI
Świętość jest arcydziełem Boskiego Twórcy i wiernością w każdym szczególe, bo ta świętość musi być obrazem Boga.
16 VI  NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA
Miłość Boskiego Serca jest uprzedzająca - pierwej, gdyśmy byli grzesznikami, Chrystus za nas umarł.
17 VI  NIEPOKALANEGO SERCA NMP
Pokarmem Serca Maryi - miłość Boga, a rosą ożywczą - łaska Ducha Świętego.
18 VI
Nie cieszą mnie słowa, bo je wiatr roznosi – czynów pragnę i o nie się modlę – one dają świadectwo dziecięctwa.
19 VI
Dziecięctwo nie jest zabawką – jest ono najpiękniejszą formą stosunku duszy do Ojca, ale zarazem najtrudniejszą i najboleśniejszą formą, bo wymaga całkowitego i ciągłego zaparcia się miłości własnej.
20 VI
W naszym życiu duchownym często więcej jest motylków niż orląt, polnych koników niż pracujących mrówek, szumiących liści niż spokojnie zwieszających się owoców. Mimo tych braków - dążymy w górę.
21 VI
Miłość nie zna miary, a ofiara nie pyta się, ile to kosztuje lub jak boli.
22 VI
Dopatrujmy się wszędzie dobra - pomnażajmy je w sobie i w drugich, a umniejszą się błędy. Poprawiajmy siebie, a otoczenie nasze będzie lepsze.
23 VI
Nie bądź małoduszna w swojej chorobie, ona nie będzie na śmierć, ale posłuży do ożywienia sił ducha.
24 VI
Przez łaskę, najpiękniejszy dar Boży, On się daje cały, tylko my nie możemy Go wziąć całkowicie, bo naczynie nasze za małe.
25 VI
Powinnaś chodzić po ziemi ze swoim krzyżem i ten krzyż powinien cię uduchowiać, przerabiać i doskonalić.
26 VI
Do ideału, który jest jakby wyżej od nas, choć winien być w nas, trzeba dążyć przez twardy realizm, rzeczywistością umartwienia mocny, do dobrego i w dobrym ustalony.
27 VI
To czuj, co i w Jezusie Chrystusie – bądź wierna łasce, tym cichym upomnieniom Ducha Świętego.
28 VI
Dziecięctwo wyniszczenia prowadzi do Dziecięctwa chwały!
29 VI  Świętych Piotra i Pawła Apostołów
Cudowny Bóg w dziełach swoich - na opokę Kościoła wybrał Piotra, a na Apostoła narodów Pawła – jeden i drugi upadli – a nawróciwszy się, utwierdzali w wierze braci swoich.
30 VI
Świętość bez wypoczynku będzie nerwowa, a świętość nerwową trudno kanonizować. Konik, choćby wyścigowy, odpocząć musi, tym więcej człowiek.