Kategoria: Pisma

1 II
Modlitwa daje poznanie piękna Bożego i jest najlepszym „bezpłatnym lekarstwem” na wszystkie choroby duszy, a również i ciała – więc módl się, jak dziecko!

2 II  Ofiarowanie Pańskie. Dzień życia konsekrowanego
Roznoś wszędzie miłość Bożą, a za okazaną miłość nie szukaj wzajemności, bo miłość nie jest płatną ani najemniczą - jest darem z siebie dla Boga i bliźnich.
3 II
Najpiękniejszym stworzeniem jest człowiek, bo to obraz Boga, a choć „ramki” jego często są brzydkie, przecież to dusza jest „obrazem”.
4 II
Módl się za dusze, by były piękne, by nie miały piętna grzechu, ale były świątynią Boga. - Niestety, tak mało jest pięknych „obrazów” Boga, a tak dużo „obrazicieli” Boga.
5 II
Czuwaj, by nie tylko zachwycać się tym, co oko widzi, ale tym czego nie widzi, ale wierzy, ufa, kocha - i buduje szczęście na obecności Boga w duszy.
6 II
Są dusze, które szukają różnych sposobów w rozmyślaniu, w rozmowie z Bogiem – a przecież jednego potrzeba - „Ojcze nasz..., Zdrowaś..., Wierzę...” - to przecież najpiękniejsze a zarazem najgłębsze modlitwy i rozmowy.
7 II
Pokora jest wielkością – rośnij więc w tej maleńkości - rozmawiając z Ojcem niebieskim: Ojcze nasz...; z Matką Bożą: Zdrowaś Maryjo...; modląc się z Kościołem: Wierzę w Boga... - Ojca, Syna i Ducha…
8 II
Gdy upadniesz, biegnij w ramiona Pana Jezusa, a zawsze łaska cię podniesie i radość wstąpi do duszy.
9 II
Bądź dzieckiem, nie myśl o sobie, tylko o Bogu – o Jego miłości i dobroci; bo gdy naszym rozumem się kierujemy, ciągle troszczymy się o siebie.
10 II
Zostaw, jak dziecko, troskę o siebie, Panu Jezusowi.
11 II
Droga pokory, ufności i oddania się Bogu – usuwa trudności.
12 II
Oddaj się Dzieciątku Jezus – Ono cię wychowa na swoje podobieństwo.
13 II
Rośnij w pokorze, rośnij w posłuszeństwie, pomnażaj się w ofiarności.
14 II   Środa Popielcowa
Nie szukaj siebie w Bogu, ale Boga w sobie, a zawsze Go znajdziesz - radosnego, pokornego, cierpiącego, wytrwałego; nie szukaj swego zadowolenia, ale wypełnienia Jego woli – tak znajdziesz „pokój”.
15 II
Pan Jezus kocha cię, kiedy w okresie swojej męki, dzieli się z tobą cząstką cierpienia i również swymi zasługami.
16 II
Bądź mężna nie swoją siłą, ale tą, której udziela Duch Święty – darem męstwa.
17 II
Niech świętą będzie wola Pana - byś cierpieniem się nie załamywała, ale umacniała w miłości Tego, który najwięcej cierpiał a o sobie zapomniał.
18 II   I Niedziela Wielkiego Postu
Proszę Pana Jezusa - by dla Niego obfitowała miłość twoja, jak Jego obfituje dla ciebie.
19 II
Wiem, że nieraz cierpisz fizycznie a stąd i duchowo, więc życzę ci wesela - i w zdrowiu, i w cierpieniu.
20 II
Dziękuj codziennie za cierpienia i czyń z nich radosną ofiarę miłości, aby z łaską i mądrością rosło w tobie Dziecięctwo Boże.
21 II
Kochaj więcej tych, do których czujesz trudność, bo wtedy miłość jest ponad uczucie – duchowa – karmiona umartwieniem i ofiarą.
22 II
Kiedy Pan Jezus daje ci cierpienia, jest to znakiem, że są ci potrzebne do twego uświęcenia.
23 II
Cierpienie jest drogą do zjednoczenia z Bogiem i stąd rodzi radość ducha, i choć cierpienia fizyczne trzeba leczyć, więcej trzeba je znosić i dziękować za nie Panu Jezusowi.
24 II   140. rocznica urodzin sł. B. Anzelma Gądka
Staraj się być „dzieckiem”, staraj się być „radosną kochając”, a niczego ci brakować nie będzie.
25 II   I Niedziela Wielkiego Postu
Bierz cierpienia Jezusowe, a twoje będą radośniejsze.
26 II
Życzę ci łaski odradzania się i ciągłego wzrostu, życzę dziecięcej radości.
27 II
Służba Bogu jest weselem - smutek zawsze zatruwa obcowanie i z Bogiem, i z ludźmi.
28 II
Nie szukaj dróg nowych – dziękuj Panu Jezusowi za powołanie, uświęcaj się na drodze dziecięctwa – „mała” na małej drodze dziecięctwa, a będziesz święta!

1 I   Świętej Bożej Rodzicielki
Nikt nie był tak wiernym obrazem i zwierciadłem Boskich doskonałości, jak Maryja.
2 I
Zadaniem waszym jest służyć Bogu, służyć Maleńkiemu Królowi - czystym sercem i dobrym sumieniem.
3 I  Najświętszego Imienia Jezus
W imię Jezusa, w imię Jego osoby wszystko Bogu jest miłe, wszystko staje się Gloria in excelsis z błogosławieństwem pokoju w duszy naszej.
4 I
Dziecię leżące w żłobie - w Betlejem, stało się źródłem naszego życia, chlebem naszej myśli, pokarmem naszej woli, siłą uczynków, przyczyną chwały Bożej i naszej świętości.
5 I
Jak Jezus narodził się z Najczystszej Dziewicy, tak rodzi się na naszych ołtarzach z czystej pszenicy i z grona winnego przez moc słowa, przez moc Ducha Świętego.
6 I  Objawienie Pańskie
Na trzech Króli, okazała się łaska Zbawiciela naszego, byśmy „starego człowieka” porzucili i chodzili w nowości życia – oczekując przyjścia Pana naszego Zbawcy, wielkiego Boga.
7 I  Chrzest Pański
Chrzest sprawia, że staję się przybranym dzieckiem Boga, tak jak Jezus jest naturalnym Synem Boga, otrzymuję łaskę synostwa Bożego – największe szlachectwo na ziemi.
8 I
Niech Boże Dziecię będzie dla Was, nauczycielem pokory, ufności, ofiarnej miłości i tego wesela duchowego, które promieniuje z duszy i udziela się wszystkim wokoło.
9 I
W dziecięctwie duchowym, nie wielkość czynu ma wartość, lecz szczerość prostoty i miłość, rodzą doskonałość uczynków.
10 I
Idźmy za naszym Wodzem - Dzieciątkiem, pod Jego sztandarem, On prowadzi do zwycięstwa, które jednak trzeba okupić całkowitą ofiarą z siebie dla Niego.
11 I
Czym więcej w lata, tym więcej trzeba ćwiczyć cnotę i samą siebie, mniej natomiast drugich, bo przykład więcej zdziała niż słowa.
12 I
Służyć - znaczy pełnić wolę Pana, czyli słuchać i być posłusznym.
13 I
Więcej znaczy cukierek podany z radością, niż cały kosz słodyczy podany z niechęcią.
14 I
Matka Najświętsza, służebnica Pańska niech was poucza, że służyć Bogu to królować na ziemi i w niebie.
15 I
Trzeba nam zawsze zapominać o tym, co dobrego zrobiliśmy i czynić dobro, którego jeszcze nie zrobiliśmy, a jest go tak dużo, że życia i sił nam nie starczy.
16 I
Starsi powinny świecić cnotami, a zwłaszcza miłością, która nie szuka swego ani siebie, ale wydaje się z radością na posługiwanie drugim.
17 I
Trzeba wrażliwość zamieniać na pokorę, a z nią na pewno złączy się pokój i pogoda.
18 I
Niech twoją radością będzie radość drugich, twoim cierpieniem cierpienie drugich - wtedy miłość Boża i wzajemna będzie formą twoich cnót i twojego życia.
19 I
„Śpiesz się powoli”, bo spokojnie pracując, i dusza odpoczywa, i ciało się nie męczy.
20 I
Cierpień ci nie brak, więc z nich czyń ofiarę, by obfitowała miłość w cierpliwości, a cierpliwość w miłości.
21 I
Najpiękniejszą cnotą jest miłość ku Bogu - praktycznie jednak ćwiczymy tę miłość przez miłość bliźniego.
22 I
Niech Boża radość będzie twoim lekarstwem, bo choć nie uleczy choroby, zamieni ją w dziękczynną ofiarę dla Boga.
23 I
Idź i postępuj zawsze prosto, szczerze, pokornie i ufnie, ofiarnie i z miłością, by czyste było oko, by nie było kłamstwa w myśli ani w uczynkach, by niebo było w duszy, a dzieła święte w rękach.
24 I
Magnificat, które było treścią życia Matki Najświętszej, niech będzie również treścią twojego życia, a pokora myśli i serca będzie tłem, na którym się haftują inne cnoty.
25 I
Odmawiaj serdecznie „Ave Maria” - tam w samym sercu tego pozdrowienia i w Sercu Matki znajdziesz Skarb Karmelu - Dzieciątko Jezus - „błogosławiony owoc” żywota.
26 I
To jedno „Słowo” niech ci starczy za wszystkie słowa: niech będzie twoją modlitwą, twoim milczeniem, twoją miłością, twoim posłuszeństwem.
27 I
Życzę świętości - cichej, radosnej, ofiarnej.
28 I
Niech radość Boża cię rozpromienia, a świętość nawet w zimie rozgrzewa.
29 I
Do nieba nie idzie się stopami lecz cnotami, zwłaszcza miłością i pokorą.
30 I
Do nieba niech cię prowadzi modlitwa, pokora niech będzie drogą a miłość skrzydłami.
31 I
Wszystko ożywiaj aktami miłości – bo w służbie Dzieciątka nie można być „rozstrojonym cymbałem brzmiącym”.

1 XII
Gdzie miłość prawdziwa, tam nie ma cierpienia, a jeśli jest cierpienie dla Boga - jest miłością.

2 XII
Ćwicz się w obecności Bożej, bo ona jest ciągłą modlitwą i miłością Boga.
3 XII
Do wszystkich odnoś się z szacunkiem, nie patrz na ich ujemne strony, ale dopatruj się dobra.
4 XII
Każdy akt dobry, akt miłości i ofiary, będzie radością; przeciwnie zaś - każdy akt własnej woli czy własnej miłości - będzie wyrzutem i zgrzytem.
5 XII
Dawaj Dzieciątku, jako codzienny uśmiech powitania, swoje modlitwy i prace, i czym więcej cierpisz, więcej dziękuj. Błogosławię na świętość.
6 XII
Nie sil się na wysokie drogi, chodząc w prostocie wiary – sam Pan Jezus cię podniesie i nauczy tego, czego nie umiesz.
7 XII
Szczególnie ćwicz ducha modlitwy – będzie to wspólna praca łaski i twoja, a owocem będzie postęp w cnotach, wesele w duszy i zadowolenie w codziennych trudnościach.
8 XII NIEPOKALANE POCZĘCIE NMP
Niech Matka Dzieciątka poucza, jak kochać i obcować z „Maleńkim”, i ubogaci cię Jego łaskami.
9 XII
Tutaj na ziemi, w podróży do Ojczyzny, nie zaślubiamy się z pustą radością, lecz z krzyżem i cierpieniem, a radość duchowa w ofierze miłości, prowadzi prosto do zjednoczenia z Bogiem.
10 XII
Rośnijcie w miłości, rozdzielajcie uśmiechy, smutki ukrywajcie, w latach się nie spieszcie – pozwalam na starość, która jest dojrzałością myśli i pełnością cnoty.
11 XII
Wiem, że w Adwencie gotujecie „drogę” sobie i Dzieciątku. Piękne to i budujące. Ponad zewnętrzne formy przenoś wewnętrzne skupienie, w którym prowadź sekretny „dialog” z Dzieciątkiem.
12 XII
Człowiek nie może więcej dać, jak siebie. Zrozumienie tej prawdy i wykonanie jej - jest najwyższą doskonałością miłości.
13 XII 
Bądźcie mocne wiarą, ufne zawsze w pomoc Bożą, kochajcie Pana i czyńcie dobrze, gdzie i jak możecie, zwłaszcza teraz, gdy tyle bólu cichego i ukrytego, tyle łez wszędzie.
14 XII  ŚW. JANA OD KRZYŻA
Najwięcej możemy być podobni do Pana Jezusa w cierpieniu, byle było z Nim i dla Niego.
15 XII
Bądź i ty „światełkiem”, i przyświecaj otoczeniu przykładem dziecięcych cnót – a ciche męczeństwo miłości - niech będzie chwałą twego imienia i powołania.
16 XII  POCZĄTEK NOWENNY PRZED UROCZYSTOŚCIĄ NARODZENIA PAŃSKIEGO
Wejdź na tę drogę ufnego dziecięctwa – bo choć ona w każdym kroku jest wyniszczeniem, to równocześnie jest miłością, której pierwszym owocem Ducha jest Radość.
17 XII
Dzieciątko niech będzie chwałą twoją - do chwały jednak i radości jedna prowadzi droga: ofiary i miłości.
18 XII
Niech Boże Dziecię, niosąc łaskę duchowej odnowy, powie ci „Słowem” nie pisanym na papierze, lecz Słowem, którym jest – jak żyć, modlić się, pracować, aby być świętą, bo taki jest cel – świętość życia.
19 XII
Niech ideał Dzieciątka i Dziecięctwa będzie nie tylko w górze, ale praktycznie więcej na dole w pokorze, w prostocie, w posłuszeństwie, w ofierze ze siebie - na chwałę „Maleńkiego” i Jego Matki.
20 XII
Idźmy za naszym Wodzem-Dzieciątkiem, pod Jego sztandarem, On prowadzi do zwycięstwa, które jednak trzeba okupić całkowitą ofiarą ze siebie dla Niego.
21 XII
Przez urodziny wchodzi człowiek w plany Boże, a przez odrodzenie z wody i Ducha wchodzi w Dziecięctwo Boże. Więc każdy chrześcijanin jest dzieckiem Bożym.
22 XII  
Waszym powołaniem jest „doskonałość dziecięctwa” w Duchu i prawdzie, w cnotach prostoty - pokory - ofiarnej miłości i radości, które odziewają dziecięctwo w blaski Bożego Dzieciątka.
23 XII
Każdy dzień powinien być dla nas świętem - miłości, dziękczynienia i uwielbiania Boga - przecież często, nawet codziennie mamy w duszy obecność Pana Jezusa - Boże Narodzenie w nas!
24 XII  WIGILIA BOŻEGO NARODZENIA
Życzę Wam z serca wesołych Świąt lub lepiej: świętych radości przy żłóbku, przy ubóstwie i w ubóstwie Boskiego Dzieciątka. Jeśli świętością nie jesteście jeszcze do Niego podobne, to pewno w ubóstwie i w zapomnieniu jesteście blisko Niego.
25 XII  BOŻE NARODZENIE
Niech Dzieciątko Jezus będzie ci zawsze słońcem, a Matka Boża niechaj ci niesie uśmiech tego Słońca.
26 XII 
Wyczuwam, że cierpisz, że smutek czasem cię ogarnia jak chmura. Zawsze niech będzie sursum corda - w górę i w górę - z uśmiechem i miłością.
27 XII
Odnawiaj radość miłości, bo jak widzę, poddajesz się smutkowi. Wyżej, wyżej, w górę serce, na wysoką nutę Gloria in excelsis.
28 XII
We wszystkich twoich przeżyciach, nie kieruj się uczuciem, tylko wiarą.
29 XII
Roznoś w swoim otoczeniu radość, a za wszystko co boli dziękuj Bogu, bo miłującym Boga wszystko obraca się ku dobremu.
30 XII 
Współczuję z tobą, że cierpienie ci dokucza – z drugiej strony jest to i łaska, która przypomina obecność Bożą.
31 XII  ŚWIĘTEJ RODZINY
Życzę wam byście coraz więcej rosły i pomnażały się w miłości Pana Jezusa i Jego Matki, by wasze Gloria było pełne - tak jak to nad betlejemską stajenką– niosące chwałę Bogu i pokój sercom, byście Pana Jezusa, którego kochacie, drugim także dawały poznać i pokochać.