Przeskocz do treści

1 IV
Zamieniaj twoje cierpienia w miłość, która jest czynem: pokorą, cierpliwością, pokojem, ufnością, ofiarą i oddaniem.
2 IV
Miłość jest wejrzeniem dziecka na dobroć i miłosierdzie Ojca.
3 IV
Staraj się więc o radość ducha – wewnętrzny duchowy rozmach, bo to więcej leczy niż lekarstwo.
4 IV
Formą twojej modlitwy niech będzie Ojcze nasz...; formą umartwienia - ofiarność gotowa na wszystko, a formą apostolstwa niech będzie miłość.
5 IV
Jeśli chcesz być prostą i pokorną - musisz okupić to wewnętrznym cierpieniem, czyli zwyciężaniem siebie.
6 IV    5. Niedziela Wielkiego Postu
Modlę się bardzo za was, byście w krzyżu zachowały zawsze pokój i nadzieję zwycięstwa.
7 IV
Pokora uczyni cię wielką – miłość pokorna uczyni cię świętą.
8 IV
Gorąca miłość do Matki Bożej i dziecięca ufność uchroni nas od złego. Ona prowadzić nas będzie jak Jezusa i do Jezusa, jak prowadziła Jana i Apostołów.

9 IV
Kiedy przypomnimy sobie grzechy nasze, nie wstydźmy się ucałować stóp Jezusa Ukrzyżowanego – niechże nas to pobudzi do skruchy serdecznej i wielkiej ufności w Boskie Miłosierdzie.
10 IV
Wiara i nadzieja są cnotami „podróży”; u celu podróży, to jest w niebie, obie ustępują i robią miejsce miłości – miłość nie ustanie (por. 1 Kor 13, 8), bo nawet już na tej ziemi możemy kochać Boga tak, jak Go kochać będziemy w niebie.
11 IV
Pokuta odsuwa od nas wszelką przeszkodę, jaką jest grzech, największą zaporę do zjednoczenia się z Jezusem.
12 IV
Nadzieja jest źródłem naszej energii i stałości, oddziela nas od dóbr i rozkoszy świata, odrywa nas od rzeczy doczesnych, otwiera nam niebo i sprawia, że patrzymy tylko na niebo i do nieba dążymy.
13 IV   Niedziela Palmowa
Ten Król, przychodzi dziś nie na to, by się wznieść ponad ludzi przez blask chwały – tylko po to, by powalić pod stopy wielkość pychy ludzkiej.
14 IV
Ojciec Niebieski na wspomnienie krwawej męki Swego Syna usunie ciemności, duszę obleje jasnością, ból uciszy; bojaźń ustąpi ufności bez granic i miłosierdzie znajdziesz u Pana.
15 IV
Nie szukaj szczęścia własnego, lecz umiej poświęcić je tym, którzy giną – tak przyprowadzisz Panu szeregi braci i wtedy ten dzień twój, który ci Pan uczynił, będzie dniem zbawienia dla dusz.
16 IV
Troska o duszę drugich jest obowiązkiem każdej duszy miłującej Boga.
17 IV    Wielki Czwartek
Nigdy nie traćmy z myśli tej wielkiej prawdy, iż my wszyscy współuczestniczymy z kapłanem i Chrystusem w ofiarowaniu i ofiarowaniu się.
18 IV    Wielki Piątek
Krzyż jest mocą naszą – całe życie wyznawców Chrystusa, prowadzące przez cierpienia do chwały, jest przedstawione przez samego Zbawiciela jako droga krzyża: „Kto chce iść za mną, niech weźmie krzyż swój” (Mt 16, 24).
19 IV   Wielka Sobota
Pamiętajmy, że nigdy Bóg nie czuje się tak Bogiem, jak wtedy, gdy do serca swego przykłada serce żałującego i opłakującego swe winy grzesznika.
20 IV   Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego
Z otwartych ran Jezusa Zmartwychwstałego płynie radość. Te cudowne rany mówią głośniej niż jakiekolwiek słowa, uczą wiary i ufności, mówią o nieskończonej miłości i miłosierdziu Boga względem nas.
21 IV   Poniedziałek Wielkanocny
Gdy cierpienie nas dotyka, potrzeba nam nadziei, a zmartwychwstanie jest fundamentem tej nadziei, że spodziewamy się Bożej pomocy i łaski.
22 IV
Radość niech będzie twoją ozdobą – uśmiech niech często zastąpi słowo, by „Słowo”, które jest życiem, miało swą pełność w Tobie.
23 IV
Cierpienia są dowodem Bożego zaufania i znakiem, że jesteśmy dojrzali, by uczynić coś dobrze.
24 IV Nie bądźcie smutni – bo smutek jest jako robak w pięknym jabłku; z wolna toczy go i rozkłada i wreszcie niszczy pełność jego.
25 IV
W Boskim Sercu Chrystusa nie ma sprawiedliwości, tylko miłosierdzie dla żałującego grzesznika.
26 IV
Jeśli tutaj ktoś z nas ponosi utrapienia, jeśli tu cierpieć i pod krzyżem uginać się musi – patrzmy dalej, bo miłosierdzie Boże jest z nami, tylko nie traćmy ufności w Bogu.
27 IV   Niedziela Miłosierdzia Bożego
Nadzieja jest kluczem do skarbów miłosierdzia Bożego.
28 IV
Sursum corda – Pan Jezus cię kocha i ty Go kochaj, a w miłości Jego znajdziesz wesele, jakiego świat dać nie może!
29 IV
Idźcie do Boga z nadzieją, która umie korzystać w ufnej modlitwie z darów dobroci Ojca i z Jego miłosierdzia.
30 IV
Tylko „mały” jest tak mocny całą potęgą miłości Bożej i oddania się tej miłość, by spełniać apostolstwo Miłości.

1 III
Jeśli Ewangelię Jezusową nazwiemy księgą modlitwy, to kluczem do tej modlitwy jest ufność.

2 III
Bóg modlącym się z ufnością da nie okruszynki ze swego stołu, ale chleb cały jako synom!

3 III
Dziecko Boże słucha i wierzy – jego nauką jest wiara; ufa – bo wierzy w dobroć; kocha – bo wierzy w miłość.

4 III
Gdy mamy rozmawiać o tajemnicy Eucharystii, w której Pan Jezus streszcza swoje życie, to lepiej jest uklęknąć i adorować wierząc Miłości, ufając Miłości i kochając Miłość.

5 III   Środa Popielcowa
Ilekroć człowiek, choćby największy grzesznik, apeluje do miłosierdzia Bożego w nadziei odpuszczenia grzechów, Bóg naszej nadziei przytula grzesznika.

6 III
Trudności jakie nam się nastręczają, są równocześnie zachętą i łaską, którymi Bóg wspiera naszą słabość, byśmy pamiętali o naszej niewystarczalności i ufali pomocy z góry.

7 III
Obecność Boga to łaska w duszy, to uczestnictwo w naturze Jego; obecność Boga to moc ufności, która się Go trzyma.

8 III
Bóg jest nieskończenie dobry, nie pozwoli swoim dzieciom zginąć, ale sam podniesie i uniesie w górę tych, którzy ufają i czynią, co jest w ich mocy.

9 III   1. Niedziela Wielkiego Postu
Nikt bardziej pobożnie nie mówi Ojcze nasz..., jak prawdziwie ubogi duchem, bo w nadziei dóbr niebieskich bogactwem cnót się odziewa.

10 III
Jedyną nadzieją jest sam Zbawiciel, miłosierny i miłościwy, który przywraca człowiekowi jego pierwotne oblicze; inaczej zginąłby świat i mieszkańcy jego.

11 III
Kto chce zbliżyć się do Boga, musi wierzyć. Kto chce otrzymać od Niego jakieś dary, musi ufać czyli mieć nadzieję, a kto chce zjednoczyć się z Nim, musi kochać czyli mieć miłość.

12 III
Nadzieja uczy nas, że trzeba modlić się o pomoc Bożą, bo sami jesteśmy słabi.

13 III
Jedno jest co nas trzyma, to ta nadzieja niezachwiana, że tu nie mamy stałego mieszkania, lecz przyszłego szukamy (por. Hbr 13, 14), czyli ufność w Bogu, w Jego dobroć i miłosierdzie.

14 III
Nic nie podnosi tak naszej nadziei jak przeświadczenie, że wszystko nam da, ponieważ dał nam Siebie.

15 III
Módlmy się spojrzeniem ufności.

16 III   2. Niedziela Wielkiego Postu
Dziękujcie Panu Bogu za wszystko – modlę się bardzo za was, byście zawsze w krzyżu zachowały pokój i nadzieję zwycięstwa.

17 III
Nadzieja jest duszą modlitwy – zaczyna się od nadziei, z nadzieją prosi i tyle otrzymuje ile ufa.

18 III
Tyle otrzymujemy, ile prosimy z nadzieją.

19 III   Św. Józefa, Oblubieńca NMP
Idźcie zawsze z ufnością do św. Józefa! Tam, gdzie już nikt nie pomoże, tam Oblubieniec Maryi wezwany z ufnością, pomoże na pewno.

20 III
Nadzieja jest objęciem tego wszystkiego, co nam pokazuje wiara, jest dążeniem i ufającą pewnością, że osiągniemy to, w co wierzymy.

21 III
Jak bez wiary nie można podobać się Bogu, tak bez nadziei niepodobna Boga osiągnąć.

22 III
Jeśli dobroć Boga przynagla nas do ufności, to Jego miłosierdzie wprost „zmusza” nas do tej ufności.

23 III   3. Niedziela Wielkiego Postu
Całe dzieło naszego zbawienia i uświęcenia opiera się na fundamencie nadziei w Miłosierdzie Boże.

24 III  
Czyż Bóg wszystkiego mi nie dał w Synu swoim? Dlaczego? By stać się dla mnie Bogiem nadziei mojej, bym nie wątpił ale ufał, bym w mojej nadziei nie zginął.

25 III   Zwiastowanie Pańskie
Wszyscy mamy radosną ufność i nadzieję, że nawet kiedy w niegodności naszej nic Bogu ofiarować nie możemy, to przez ręce Matki Bóg przyjmie łaskawie ofiary nasze.

26 III
Fundamentem naszej nadziei jest dobroć i miłosierdzie Boga, Jego wszechmoc i Jego wierność w obietnicach.

27 III
Nadzieja daje nam największe dobro, Boga nadziei naszej, a z Nim i w Nim wszystkie dobra. Jednoczy nas z Bogiem, największą mocą, bo wszechmocą.

28 III
By kochać Boga szczerą miłością dziecka, która usuwa bojaźń a trwogę zamienia w ufność, trzeba mieć serce całe dla Boga.

29 III
Ufajcie, oto „Ja jestem z wami” (Mt 28, 20). Liczmy zawsze na Pana, On da łaskę.

30 III   4. Niedziela Wielkiego Postu
Bóg-Człowiek - Jezus może zawsze zbawić przystępujących przez Niego do Boga (por. Hbr 7, 25).  My właśnie w Nim tę ufność naszą pokładamy, w Jego pośrednictwie za nami, w Jego Krwi.

31 III
Nie tylko modlitwa sprawiedliwego jest kluczem do nieba, lecz i modlitwa grzesznika niebiosa otwiera. Jeśli się modlimy, zawsze jest nadzieja, owszem, pewność powrotu do Boga.

1 II
Bądź wielkoduszną, szczerą i prostą z Bogiem i ze sobą, bo czasem bywa, że to co wiemy o życiu Bożym, myślimy, że mamy – od wiedzy jednak do czynu daleka droga.

2 II  Ofiarowanie Pańskie. Dzień życia konsekrowanego.
Duszy do świętości potrzeba krzyża, cierpienia, ofiary, przez którą daje Bogu to, co jest najdroższe, na wzór Matki Najświętszej, która dziś ofiaruje w świątyni Dziecię Jezus – mimo, że miecz boleści przeszywa Jej Serce.

3 II
Cnót nie nabywa się słuchaniem o nich, ale wierną praktyką i współpracą z łaską.

4 II
Dawaj Bogu siebie w ofiarnej miłości i poświęć się Jej całkowicie.

5 II
Pragnienia i swoją niemoc zamieniaj w ufność i miłość.

6 II
Sobą się nie smuć, ale też sobą się nie raduj - raduj się Bogiem i Jego dobrocią. Niech Jego dobroć i miłosierdzie będzie twoją mocą.

7 II
Pamiętaj że radosne dziecięctwo ma również oblicze męczeństwa w obliczu Pana Jezusa - które rodzi męstwo i wielkoduszność.

8 II
Przyjęcie woli Bożej niech będzie radosne – bo radość ułatwia wszystko.

9 II
Cnoty są jak dobre, kochające się siostry – zawsze wzajemnie sobie pomagają.

10 II
Przyjmij, jak dziecko wolę Ojca niebieskiego i zaufaj Jego dobroci.

11 II
Jeśli chorym chcesz sprawić radość, pociechę i umocnienie, to nieś im uśmiech Dzieciątka Jezus i Jego łaskę wypraszaj.

12 II
Życzę, byś nie tylko uczyła się kochać i naśladować Dzieciątko Jezus w Jego niewinności i prostocie, ale byś umiała żyć Jego miłością i prostotą.

13 II
Bo choć wielkim zaszczytem jest być uczennicą Pana Jezusa i uczyć się trzeba zawsze, to przecież zamieniać wiedzę w czyn większą jest zasługą i chwałą.

14 II
Życzę ci radosnego uśmiechu, bo uśmiech jest ozdobą cnoty, jak kwiat jest ozdobą ziemi.

15 II
Najlepszym lekarstwem na cierpienie jest cnota, która zawsze niesie pokój; następnie roztropność, która każe odpocząć i pogodnie patrzeć na Boskiego lekarza.

16 II
Życzę ci, byś na twojej drodze cierpienia była cicha, pełna ufności, radosna w miłości i hojna w ofierze.

17 II
Bądź mężna - kiedy cię Pan Jezus zaszczyca swym cierpieniem, daje dowód, że ma do ciebie „zaufanie”.

18 II
Gdy jest pełność „zdrowia” w duszy - niemoce fizyczne są pomocą, a nie przeszkodą świętości.

19 II
Bądź wierna Jezusowej miłości - w pokorze i w oddaniu się, a zawsze więcej otrzymasz, niż dasz.

20 II
Widząc coś ujemnego u drugich – nie sądź, nie potępiaj - módl się i sama staraj się być doskonalszą.

21 II
Jeśli kochasz, musisz się radować – bo miłość jest radością.

22 II
Każdy krzyż ma swój ciężar i swoją piękność, byle był opromieniony miłością – trzeba jednak więcej patrzeć w światło i w miłość, niż w sam krzyż i jego bóle.

23 II
Modlę się, byś się nie załamała pod krzyżem, ale mężnie wzięła go w swoje ramiona.

24 II   141. rocznica urodzin sł. B. Anzelma Gądka
Niech Boże Dziecię będzie ci radością, w Jego rękach są twoje losy!

25 II
Dzieciątko Jezus - Zbawiciel urosło do Krzyża, uwieńczyło go chwałą Zmartwychwstania, uczyniło go znakiem zbawienia, uwielbiło Ojca i siebie w Ojcu - radość niesie.

26 II
Niech Dzieciątko Boże wcieli się w duszę twoją, niech ono rośnie do pełności, do wysokości Krzyża, by w wyniszczeniu okazała się miłość, a w miłości wyniszczenie.

27 II
Zamieniaj twoje cierpienia w miłość, która jest oddaniem się i wejrzeniem dziecka na dobroć i miłosierdzie Ojca.

28 II
Sursum corda – Pan Jezus cię kocha i ty Go kochaj, a w miłości Jego znajdziesz wesele, jakiego świat dać nie może!

1 I   Świętej Bożej Rodzicielki
Maryja nigdy nie przestanie nam świecić: wiarą, nadzieją i miłością. Jej wierność i dobroć rozlewają się jakby balsam pokoju i nadziei w sercach tych, którzy Jej wzywają. Bezpieczny, kto powierzył się Jej opiece.
2 I
Betlejem odpowiada swym znaczeniem misji Zbawiciela, gdyż znaczy „dom chleba” i takie znaczenie przypisuje sobie Chrystus: Ja jestem chlebem żywym, który z nieba zstąpił (J 6, 51).
3 I  Najświętszego Imienia Jezus
Niech usta i serce głoszą: Niech będzie uwielbione święte Imię Jezus.
4 I
„Bóg z nami”! Bóg jest ze mną w ludzkim ciele i z ludzką duszą, tak jak ja – więc czegóż się mam lękać!
5 I
Jeśli Bóg tak mnie ukochał, że Syna swego dał, aby był ze mną - stąd ufność, która nie ma granic - uwielbia Boga i śpiewa pewnością obietnic Bożych: Gloria in excelsis Deo...
6 I  Objawienie Pańskie
Przyjście Pana na tę ziemię, choć już raz się dokonało, jest przecież zawsze nie tylko pożądane lecz konieczne - jeżeli Bóg ma się narodzić i rozgościć w duszach naszych, i w naszym codziennym życiu.
7 I
Gdzie Jezus jest, tam wszystko jest.
8 I
Aby przyjąć wolę Bożą, objawienie Boże, potrzeba światła, potrzeba łaski.
9 I
Nadzieja niech zamienia się w pewność w modlitwie.
10 I
Miłość Ojca Niebieskiego nachyla się nad nędzą naszą - a to nachylenie jest miłosierdziem.
11 I
Wierność łasce zawsze prowadzi do Jezusa.
12 I  Chrzest Pański
Chrzest zapoczątkował w nas życie, którego wielkości nigdy dosyć nie ocenimy, ani nie zgłębimy.
13 I
Nadzieja uczy nas, że trzeba się modlić o pomoc Bożą, bo sami słabi jesteśmy.
14 I
Cóż bowiem jest nasze? Nędza i ubóstwo – z tym właśnie mamy oddać się Jezusowi, aby w naszej nędzy okazała się Jego mądrość i Jego piękność, i Jego miłosierdzie.
15 I
Fundamentem nadziei jest dobroć i miłosierdzie Boga.
16 I
Całe życie Syna Bożego to Jego miłość do Ojca i miłość do ludzi, by ich nauczyć kochać Ojca.
17 I
Jeżeli ośmielamy się odnosić do Boga z poufałością dziecka, czynimy to z polecenia Jego Syna, bo On nas nauczył wołać: „Ojcze…”.
18 I
Człowiek niech się nie zraża ufać nawet wbrew nadziei (por. Rz 4, 18) i spoglądać ufnie na Boga - Ojciec nigdy nie zostawi dziecka…
19 I
Cóż może brakować człowiekowi, gdy posiada Boga, przez którego wszystko jest, co jest?
20 I
Jezus jest życiem (por. J 14, 6), a my mamy życie jedynie w Nim i przez Niego.
21 I
Bóg jest królem dusz naszych, bo je stworzył na swój obraz i podobieństwo (por. Rdz 1, 27) i chciał w nich zamieszkać jak w świątyni (por. 1 Kor 3, 16).
22 I
Nie nalegajmy, by spełniała się zawsze nasza wola, ale by we wszystkim stała się wola Boża.
23 I
Żyjemy przez Jezusa, jak On żyje przez Ojca i im więcej żywimy się Jego życiem, tym więcej życie Jego w nas się objawia i obfituje.
24 I
W apostolstwie nie chodzi o to, by mieć Boga na ustach, ale by nie zaniedbywać modlitwy i mieć Go w sercu; inaczej będzie się jak miedź brzęcząca lub rozstrojony cymbał - bez miłości.
25 I
Gdy twoja wiara się chwieje, gdy chmury zwątpienia przesłoniły ci niebo – wołaj z pokorą: Jezu, przymnóż mi wiary.
26 I  Niedziela Słowa Bożego
Nigdzie tak bezpiecznie nam nie będzie jak w Kościele, gdzie słyszy się słowa pociechy i otuchy - Słowa Boże, na których opiera się świat i wszystko co na świecie. Bo wszystko przeminie, ale słowa Pańskie i ich obietnice nie przeminą.
27 I
Trzeba modlitwy mocnej, która Boga ściąga do duszy i daje Go tym, którzy Go utracili.
28 I
W miłości Maryi jest najpewniejsza droga do wiecznej prawdy i wiecznego życia.
29 I
Być z Bogiem - znaczy urzeczywistniać w sobie obraz Boży i urzeczywistniać się z Bogiem.
30 I
W tajemnicy Eucharystii Jezus rodzi się na naszych ołtarzach z czystej pszenicy i z grona winnego przez moc słowa i Ducha Świętego - On malutki, ubogi, uboższy niż w Betlejem, więcej ukryty niż w żłobie, bo wyniszczony pod przypadłościami chleba i wina…
31 I
Słowo – Jezus - jest mądrością Ojca, przez Niego Ojciec przemówił do nas i przez Niego stworzył świat (por. Hbr 1, 2).