Kategoria: Sentencje

1 V
Święty Józef jest prosty jak gołąbka, pokorny jak jagnię, a czysty jak anioł. Te trzy cnoty stanowią wartość św. Józefa jako człowieka. (ODJ 29)
2 V
Cóż łatwiejszego, jak naśladować Matkę? (MD 69)
3 V
Niech każdy Polak będzie koroną Maryi, tak jak Maryja jest Polski Królową. (MBD 116)
4 V
Jedna jedyna Istota ? Niepokalana Dziewica ? cieszy się tym wyjątkowym szczególniejszym przywilejem, że nie popełniła nigdy żadnego grzechu powszedniego. (MUR 69)
5 V
Bóg pozwala na upadki sług swoich i nie daje nam tego nadzwyczajnego przywileju, jakim uposażył swoją Matkę, byśmy nie wpadli w zarozumiałość. (MUR 69)
6 V
Szkaplerz, suknia Karmelu i jego powołania, jest darem Matki i Królowej Karmelu na codzienne okrycie. (MUR 252)
7 V
Suknia Maryi to suknia godności, suknia, w której Maryja poznaje swe dzieci i w której dzieci noszą podobieństwo do Matki. (MUR 252)
8 V
Maryja jest nauczycielką, jak mamy czcić siebie samych dla godności dzieła Bożego w nas, dla obrazu, który Bóg raczył umieścić w świątyni naszej duszy, i raczył w niej przez łaskę zamieszkać. (KMD 78)
9 V
Żadne stworzenie nie było tak blisko spokrewnione z Bogiem jak Maryja. Wszak Ona przede wszystkim jest tym przybytkiem, w którym podobało się Bogu mieszkać nie tylko przez łaskę i jej pełność, ale osobiście z ciałem i duszą przez dziewięć miesięcy. (KMD 78)
10 V
Maryja była pierwszym tabernakulum, w którym Jezus Chrystus, prawdziwy Bóg i prawdziwy Człowiek z Bóstwem, z ciałem i duszą zamieszkał. (KMD 78)
11 V
Jezus przez Maryję przyszedł do nas, my przez Maryję idziemy do Jezusa, ale droga jest jedna: Miłość. (KMD 88)
12 V
Żłóbek to katedra doskonałości, przy której uczy nas klęczeć i modlić się, i wpatrywać Matka naszej kontemplacji, Dziewica Maryja. (KMD 126)
13 V
Przez czystość serca naśladuj Maryję. Czym głębiej się uniżysz, tym bliżej będziesz Boga. (MBD 10)
14 V
Wszystko przez Maryję Jezusowi ofiaruj; im więcej cierpieć będziesz, tym bliższy będziesz Boga. (MBD 10)
15 V
Zawsze przestawaj z Maryją i Dzieciątkiem Jezus! Rozmawiaj z Nimi zawsze o wszystkich potrzebach duszy twojej. Przedstawiaj Im myśli, pragnienia, intencje i prośby twoje. (MBD 11)
16 V
Maryjo ? Pani i Matko nasza, Tobie oddaję mą duszę, miej o niej pieczę. (MBD 12)
17 V
Jestem synem wielkiej Królowej, ale to nie daje mi znaczenia ani zacności w oczach Bożych, jeśli uczynki moje nie będą świadczyły o szlachetności i wysokości mego pochodzenia. (MBD 12).
18 V
Jezus, Maryja, Józef ? Wam się oddaję w opiekę. Sprawcie, bym nigdy nie wychodził z domu Ojca mego, lecz wiecznie mieszkał w Sercu Jego pokorny. (MBD 13)
19 V
Daj mi łaskę, o Jezu, za przyczyną Maryi, bym umarł w życiu dla siebie, a ożył w śmierci dla Ciebie. (MBD 13).
20 V
W czynach, myślach, słowach, w pragnieniach i uczuciach, w całym życiu naśladuj Jezusa. Jak Go zaś naśladować? Patrz na świętych. Przede wszystkim na Maryję ? Ją kochaj, naśladuj, cześć Jej rozszerzaj ? Ona drogą najprostszą, najbezpieczniejszą, najkrótszą, by wejść do skarbu ukrytego szczęścia, do Serca Jezusa. (MBD 14)
21 V
Najczystsze Serce Maryi, naucz mnie miłować Jezusa miłością Twego Serca. (MBD 14)
22 V
Bóg cię miłuje, Maryja, Matka twoja, oraz święci patronowie i aniołowie otaczają cię, raduj się, dziękuj, miłuj, gdyż wcześniej zostałeś ukochany miłością wieczną. (MBD 15)
23 V
Jestem sługą Twoim, udziel mi rozumu, bym poznał nakazy Twoje, Maryjo, Matko Pięknej Miłości i nadziei, i bojaźni. Nakazy Twoje są nakazami Syna Twego, szczególnie i ponad wszystko miłość, którą nazywają królową cnót i kolumną. (MBD 16)
24 V
Maryjo, Ty jesteś źródłem i morzem łaski Bożej; z Ciebie i przez Ciebie spływają na rodzaj ludzki wszystkie dobrodziejstwa, ponieważ Syn Twój Tobie oddał królestwo świata i skarby nieba. (MBD 16)
25 V
Raduj się, duszo moja, iż tak wielką Matkę posiadasz, która wszystko może, i staraj się, aby wszyscy ludzie Ją miłowali i naśladowali. (MBD 16)
26 V
Czystość serca i czystość ciała, miłość Bożą i miłość bliźniego, pokorę i prostotę racz mi wyprosić, Matko najukochańsza, Pani najjaśniejsza. (MBD 17)
27 V
Maryja daje siłę do zwyciężania siebie, powiększa męstwo duszy, potęguje energię woli. (MBD 155)
28 V
Nikt nie był tak wiernym obrazem i zwierciadłem Boskich doskonałości, jak Maryja. (MBD 47)
29 V
Życie Maryi było jednym doskonałym zrozumieniem i pełnieniem woli Najwyższego. (MBD 93)
30 V
Cześć Maryi leczy rany, które nam zadaje zmysłowość i niski materializm. (MBD 154)
31 V
Pokora Maryi Boga ściągnęła z nieba na ziemię

 1 IV
Na modlitwie tworzy się historia duszy, historia walk, zwycięstw, ale także historia upadków i ich naprawy, wielka księga zmiłowań Pańskich.
2 IV
Przez grzech wszyscy jesteśmy grzesznikami, synami gniewu, bo ani z nas, ani dla nas nie możemy nic uczynić dla życia, nawet ?chcieć? nie jest w naszej mocy, a tym mniej wykonać. Miłosierdzie Boga znalazło lekarstwo na naszą nędzę.
3 IV
Potrzeba nam łaski Zbawiciela naszego i Jego miłosierdzia, byśmy jakby wskrzeszeni, w nowości życia chodzili.
4 IV
Jednym z fundamentów waszego nawrócenia, uświęcenia i chwały jest łaska Ducha Świętego, która ożywia Jezusa, łaska, która jest nam dana przez Jego zasługi.
5 IV
Odnowienie się (....) jest równocześnie podniesieniem całego człowieka do objęcia dóbr nadprzyrodzonych, a nade wszystko objęciem samego Chrystusa Ukrzyżowanego.
6 IV
Oto wyznanie Credo karmelitańskiego: wierzę w Pana Jezusa posłusznego, pokornego, wyniszczonego aż do wysokości krzyża, ufam Panu Jezusowi, że mi da łaskę wytrwania, kocham tego Pana Jezusa posłusznego aż do śmierci, czystego, ubogiego.
7 IV
Dusza odnawia się nie tylko przez miłość, ale odnawia się też przez skruchę.
8 IV
Kto chce się do Boga zbliżyć, musi wierzyć. Kto chce otrzymać od Niego jakieś dary, musi ufać czyli mieć nadzieję a kto chce się z Nim zjednoczyć, musi kochać czyli mieć miłość.
9 IV
Najbardziej potrzebna jest ta cnota, która sięga najgłębiej: Pokora. Całe życie Jezusa jest aktem pokory: od żłóbka, gdzie leżał między zwierzętami, aż do krzyża, gdzie wisiał pomiędzy łotrami.
10 IV
Rzeczywistość odnowienia nie polega na jakiejś tylko formułce, lecz jest objawieniem Boga Zbawiciela w najgłębszych przepaściach duszy z całym planem Jego miłości i miłosierdzia, jest łańcuchem, którym Bóg nas związał ze sobą i zasypał darami ponad wszystko, co usta albo serce wypowiedzieć zdoła.
11 IV
Żebyśmy powtórnie nie zginęli w wodach potopu, to jest w grzechach naszych, Syn Boży zbudował nam arkę zbawienia ? Kościół święty, to jest królestwo łaski, i nas czyni uczestnikami tego królestwa ? Mistycznego swego Ciała, którego sam jest Głową.
12 IV
Gdyby święty Franciszek z Asyżu nie stał się rzeczywiście biedaczyną Chrystusa i nie odważył się na wszystkie upokorzenia, nie byłby odnowił swego wieku i nie zasłużyłby na to, by być odbiciem Ran Jezusowych.
13 IV
Jest między nami zła wiele, grzechów wiele, ale dopóki jest cześć do Matki Boga, póty wiary nie utracimy.
14 IV
Niech te dni uświęcone Męką Pana Jezusa będą dla was naprawdę pobudką, żebyście zaglądnęli do waszego serca, zobaczyli co tam jest, jakie tam są grzechy, przewinienia. Czy jest tam może prawdziwa skrucha, a przede wszystkim, czy jest tam miłość, która odpuszcza grzechy.
15 IV
Tyle w tym Wielkim Tygodniu tajemnic Bożych, że raczej klęknąć wpadałoby i rozmyślać to, co Pan Jezus powiedział i uczynił.
16 IV
Miłość nie patrzy na zasługi, inaczej nigdy by nas Bóg nie ukochał. Gdy grzesznikami byliśmy, umiłował nas.
17 IV
Msza święta stanowi przypomnienie całego życia Zbawiciela. Dlatego kiedy kapłan mówi: ?To czyńcie na moją pamiątkę?, znaczy to nie tylko składać ofiarę, konsekrować, uczestniczyć, jednoczyć się, lecz z własnego życia uczynić ofiarę upamiętniającą to, czego dokonał Jezus.
18 IV
Gdy mamy rozmawiać o tajemnicy Eucharystii, lepiej jest uklęknąć i adorować, wierząc Miłości, ufając Miłości i kochając Miłość.
19 IV
Miłość jest życiem, nie umiera, mocniejsza od śmierci, ponad wszystkie czasy i zmiany, przemawia do wszystkich.
20 IV
Milczenie jest najgłębszą tajemnicą wiedzy Bożej.
21 IV
Czymże jest Zmartwychwstanie? Jest życiem Chrystusa w nas, i naszym życiem w Chrystusie. Żyje w nas Chrystus swoim Bóstwem, swoim Słowem, swoją łaską i prawdą, wciela się w nas swoją nowością, odradza nas, by nas uczynić podobnymi sobie, dziećmi Bożymi. I my w Nim żyjemy, już nie sobie ale Bogu, na wzór Jego.
22 IV
Karmel jest i musi być wielkanocny, przystań wesela i raj wesela, w którym Karmelitanka śpiewa swoje Magnificat anima mea Dominum!
23 IV
Dla miłujących Jezusa i żyjących z Jezusem zmrok nie zapada.
24 IV
To odnowienie waszego życia jest odrodzeniem waszym w Chrystusie.
25 IV
Ofiara cię uszczęśliwi miłością i radością, która w cierpieniu toruje sobie drogę do zmartwychwstania.
26 IV
Niech w was będzie charyzmat miłości, który przechodzi w kontemplację i jakby duchowe widzenie rzeczy Bożych.
27 IV
Któż bowiem może być i powinien być najgodniejszą niepokalaną świątynią, monstrancją i ołtarzem, w którym żyje żywy i ożywiający Jezus, Syn Maryi (...) ? Świątynią Boga jesteście wy, którą Duch Święty ożywia, w której płonie Boża miłość Bożym ogniem.
28 IV
Każdy dzień można nazwać dniem Miłosierdzia, a każdy tego dnia moment - łaską.
29 IV
Święci są największym darem Boga, darem, który objawia Jego świętość i dobroć.
30 IV
Jedno jest tylko, co nas trzyma, to ta nadzieja niezachwiana, że tu nie mamy stałego mieszkania, lecz przyszłego szukamy (por. Hbr 13, 14), czyli ufność w Bogu, w Jego dobroć i miłosierdzie.

1 II
Językiem ludzkim Bóg jest nazywany, by sercem ludzkim mógł być kochany.
2 II
Chciał Bóg wykazać w życiu Bogarodzicy, że istota świętości nie leży w czynach nadzwyczajnych, zewnętrznych, lecz zasadza się na wewnętrznym usposobieniu duszy.
3 II
Gdy się zaś ma lat 60 i więcej, czuje się, że się nic nie ma, w duszy i sercu pustka, pociechy prawie żadnej, natomiast jest poznanie nieudolności swojej i konieczności Miłosierdzia Bożego. I w takim stanie nie trzeba się silić na uczucie; byłoby to bezcelowe i byłby zawód; natomiast należy żyć wiarą, ufnością i miłością.
4 II
Bez modlitwy nie ma Boga w duszy, nie ma Boga w Zgromadzeniu.
5 II
Powołanie podobne jest do skarbu ukrytego w roli, który, gdy znalazł człowiek, skrył, a przejęty radością, poszedł i sprzedał wszystko, co miał. Pełne powołanie to niebo w duszy.
6 II
Zawsze, ale dziś więcej niż kiedykolwiek należy przypominać sobie i drugim, że mamy Ojca w niebie i że w obrazie Dzieciątka cała miłość Ojca się mieści.
7 II
Chrystus poznany jest w poznającym, i Chrystus miłowany jest w miłującym.
8 II
Karmel wybrał to, co go czyni najbliżej Boga. Bowiem prawdą jest, że najbliżej Boga jesteśmy w modlitwie: czy ona będzie ciągłym ćwiczeniem obecności Boga, czy będzie kontemplacją, czy jednoczeniem się w Eucharystii.
9 II
Dziecięctwo to dojrzałość wiary, to utwierdzenie się w prawdzie i w ufności w łaskę, to pomoc Boga i branie z niej w pełności, to miłość, która nie pyta, tylko czyni prawdę w prostocie wykonania.
10 II
Pana Jezusa miej zawsze u siebie w myśli, w pamięci, we woli i kochaj Go tym więcej, im mniej czujesz, że Go kochasz. Bo miłość nie jest tylko uczuciem, miłość jest aktem woli i okazaniem uczynku.
11 II
Pomnij, o, chrześcijaninie, że Imię Matki Dziewicy jest pierwszym imieniem, które pozdrawiaj przestępując próg domu, idąc w drogę, imając się pracy i krzyża. Ono jest nadzieją duszy, pociechą w pracy i cierpieniu, zdrowiem w chorobie.
12 II
Kiedy się modlisz, to kochaj; kiedy pracujesz, kochaj; kiedy cierpisz, kochaj, kiedyś zniechęcona, czy smutna, kiedy ci się zdaje, że nie kochasz Boga, kochaj, i chodź w tej miłości, choćby bez uczucia miłości.
13 II
Wykonanie uczynku jest miłością; z latami uczucie znika, a zostaje ćwiczenie cnoty na sucho. Jednak nie jest sucho, bo łaska, która jest w duszy, zrasza, daje wzrost i dojrzałość z plonem.
14 II
Królestwo Boże w was jest, i gdy braknie formy zewnętrznej, uzupełnia ją pełność wewnętrzna. Wszak Pan Jezus błogosławi, nawet bez monstrancji, bo monstrancją Jego, to serce w Nim rozmiłowane.
15 II
W stosunku do drugich szukać zawsze dobra, bo w każdej duszy, choćby najwięcej przyduszonej, jest coś dobrego. To dobro wydobyć, pomnożyć, z niego wyprowadzić inne, to umiejętność dzisiejszego apostolstwa.
16 II
Więcej czyni miłość niż słowa, więcej modlitwa niż kazanie, najwięcej ofiara z siebie całkowita w duchu miłości Dzieciątka, bo dzieci wszędzie mają przystęp, a swoją prostotą więcej apostołują niż dorośli pokutą i dziełami.
17 II
Życzę wesela, zawsze w górę, zawsze ku słońcu. Smutki są zabójcze i dla duszy, i dla ciała, uśmiechaj się wesoło, a smutki za siódmą górę wysyłaj. Nie wolno się zatruwać, lecz życie zawsze odnawiać.
18 II
Tak będzie najlepiej, jak wola Boża pokieruje. Wszak Bóg nas kocha nieskończenie i cokolwiek nas spotyka, to dla naszego dobra - stąd miłującym wszystko obraca się ku dobremu.
19 II
Zostaw wolną rękę Panu Jezusowi, bo On jednym spojrzeniem łaski mocen jest uczynić cię świętą.
20 II
Zdaje mi się, że radości najwięcej potrzebujemy. Jest ona objawem tej miłości, którą kochamy Boga.
21 II
Sobą się nie przejmuj ale Bogiem w sobie. Kochaj Go spojrzeniem miłosnym.
22 II
Dziś więcej niż kiedykolwiek potrzebujemy tego wzajemnego umacniania w tym, co nam jest najdroższe: w wierności dla Boga, w posłuszeństwie dla Kościoła.
23 II
Nie sil się na wysokie drogi, chodząc w prostocie wiary ? sam Jezus cię podniesie i nauczy czego nie umiesz.
24 II
Tak dużo się za Was modlę, że jeśli świętymi nie będziecie, to albo ja nic nie wart, albo Wy do niczego.
25 II
W twoich trudnościach, czy co możesz lub nie możesz, zawsze się módl, bo modlitwa to wszechmoc prosząca.
26 II
Przeszkody i lęki nie są murem ani przedmurzem, są tylko płotkiem. Wystarczy przeskoczyć.
27 II
Trudności przychodzą i przechodzą. Bóg zawsze ten sam i bardzo blisko. Trzeba, byśmy i my byli blisko Niego.
28 II
Gdy źle się dzieje ? konkluzja bardzo prosta, bądźmy dobrymi ? kochajmy Boga, Kościół, uczmy przykładem najpierw, potem słowem, wreszcie umacniajmy Królestwo Boże w nas i w drugich modlitwą.