Kategoria: Sentencje

1 VIII
Kwiat szary – to POKORA, w której złota króluje MIŁOŚĆ – „dwie siostry”, które poznaje się po kolorze ale złączone są w jedności.
2 VIII
Biegnij w górę spokojnie, pogodnie, czyniąc wiernie „prawdę w miłości” – by myśl i wola zgodnie zmierzały do celu.
3 VIII
Może twoja praca czasem wydaje się przykra - lecz, kiedy czyni się coś radośnie, to zamiast jednego kroku, czyni się trzy, zamiast jednego stopnia, przeskakuje się po dwa lub trzy.
4 VIII
Siostry Dzieciątka muszą być szczere - nie sztuczne, radosne, proste jak gołąbki ale roztropne jak węże – by umiały się „prześlizgnąć” przez trudności.
5 VIII
Wiem, że rozumiesz drogę cnoty - idź nią z wielkodusznością, zwyciężając wrażliwość a czasem może nawet „burzliwość” temperamentu - spojrzenie niech będzie czyste – nadprzyrodzone, a wola posłuszna łasce.
6 VIII  Przemienienie Pańskie
Ojciec Niebieski na Taborze powiedział: „To jest mój Syn najmilszy...” – tak i my przez modlitwę, która łączyć się będzie z czynami umartwienia, staniemy się także dziećmi Bożymi.
7 VIII
Niech wszystko opiera się na łasce, która złączona z dobrą wolą i współpracą przynosi błogosławione owoce.
8 VIII 
Wszędzie zostawiaj po sobie radość i obecność Pana, i sama rozraduj ducha swego poezją i rzeczywistością Bożego dziecięctwa.
9 VIII
Jeśli chcesz wypełnić twoje powołanie, to musisz się odziać w prostotę i niewinność dziecka, wczuwać się w cnoty dziecięctwa, wreszcie żyć miłością i radością.
10 VIII
Karmelitanka „Dzieciątka” – to nie tylko imię, tytuł, ale rzeczywistość naśladowania Jezusa – od żłóbka do Krzyża, od Krzyża do Eucharystii i wyniszczenia.
11 VIII
Życzę radości z dziecięctwa w ciągłym towarzystwie Dzieciątka Jezus i jego Matki - to jest najpiękniejsza kontemplacja.
12 VIII
Bądź, na wzór św. Teresy od Dzieciątka - Apostołką miłości.
13 VIII
Miej tę ambicję, byś prowadziła do nieba, swoją cichą ofiarą, całe legiony dusz - będzie to twoją koroną.
14 VIII
Niech ten Krzyż będzie twoją chwałą, byś się w nim chlubiła i zasługi krzyża roznosiła dla zbawienia dusz.
15 VIII  Wniebowzięcie NMP
Wzięta została Maryja do nieba - cieszą się Aniołowie, cieszą się duchy niebieskie, cieszą się wszyscy, bo wiedzą, że w niebie mają Matkę, która o każdym dziecku pamięta, każdą łzę otrze, każdy ból uciszy.
16 VIII
Modlę się za ciebie - by cierpienie ustąpiło - a jeśli nie ustąpi, by było na twoje uświęcenie.
17 VIII
Niech Dziecię Jezus prowadzi cię drogą prostoty i pokoju, będzie twoją kontemplacją i twoim zajęciem, a ty cała z Nim, w Nim i przez Niego!
18 VII
Sztandar dziecięctwa to wasze powołanie i apostolstwo, i w nim leży cecha waszej świętości.
19 VIII
Bądź dzieckiem Matki Najświętszej, a dziecięctwo swoje wzoruj na Dzieciątku Jezus - byś była przejęta duchem Karmelu, zwłaszcza w apostolstwie modlitwy i w apostolstwie słowa wśród „malutkich”.
20 VIII
Bądź dla wszystkich przykładem, jak łączyć modlitwę z pracą, cierpienie z radością, ofiarę z miłością, jak to wszystko upiększyć wdziękiem i prostotą dziecięctwa.
21 VIII
Ćwicz ciągle pokorę, bo ta cnota daje zrozumienie i zdrowy sąd o naszym postępowaniu.
22 VIII
Niech łaska Dzieciątka sprawia, byś w czynnościach swoich była spokojna, pogodna, bez gorączki i przejmowania się sobą.
23 VIII
Często nasze życie jest ofiarą na wzór życia Jezusowego i tylko przez to jest radością z czynienia dobrze.
24 VIII
W życiu najwięcej uszczęśliwia nas miłość, która Bogu chwałę daje a ludziom dobrze czyni.
25 VIII
Wskazówka w zegarku jest miarą czasu, ale jej sprawność zależy od małych kółeczek i często najmniejsze ma wartość największą - tak życiu naszym, wartość wobec Boga ma nie to, co głośne, ale to co Boże.
26 VIII  NMP Częstochowskiej
O Maryjo, naszą jesteś Matką, racz przyjąć od nas to, na co dzieci zdobyć się mogą: niesiemy Ci pozdrowienie, które Bóg włożył w usta stworzenia: Ave Maria... Ave Maria...
27 VIII
Główną przyczyną bólu czy zawodu, bywa najczęściej brak miłości, której serce najwięcej potrzebuje.
28 VIII
Miłość, którą kocha się Boga, trzeba dawać bezinteresownie: w myślach, w sercu, w słowie, w uczynkach, w cierpieniu, bez szukania wzajemności. Dawać, i czym więcej się daje, tym więcej się ma.
29 VIII
Przykład więcej uczy i pociąga niż wiedza, a jeśli świętość i wiedza razem pracują, owoc bywa doskonały.
30 VIII  Pamiątka Przebicia Serca św. Teresy od Jezusa
Przez całą wieczność będziemy kochać – miłość się nie wyczerpie, bo jest wieczna jak Bóg – Bóg jest miłością!
31 VIII
Bądź pokorną - to fundament dziecięctwa duchowego; bądź ofiarną - to szczyt dziecięctwa, pielęgnuj w sobie radość z ofiary – bo takie jest niebo na ziemi.

1 VII
Każdy dzień niech będzie świątecznym dniem miłości i ofiary ze siebie, i dniem radości w służbie Bogu i bliźnim.
2 VII
Modlę się o światło łaski - byś zawsze była w tym świetle, o światło wiary - by było przewodnikiem za dnia i w nocy; o światło miłości - byś w tym ogniu zawsze się paliła.
3 VII
Dziecię Jezus niech ci będzie drogą do Ojca w niebie, Matka Boża nauczycielką kontemplacji, a św. Józef wzorem milczenia i cichej pracy.
4 VII
W służbie Bożej nie wolno się starzeć, ani „pleśnieć”, ani liczyć lat - zawsze trzeba chodzić „w nowości życia”.
5 VII
Bądź świętą - chodź w słońcu Miłości, zawsze w towarzystwie Świętej Rodziny.
6 VII
Cierpienie przeżywane radośnie, to najlepszy majątek na wejście do „radości bez cierpienia”.
7 VII  Początek nowenny przed uroczystością NMP z Góry Karmel
Chwałą Karmelu jest Maryja, a znakiem przez który ta chwała się rozszerza i w sercach znaczy – jest szkaplerz.
8 VII
W Karmelu zakorzeniło się życie Eliasza i proroków, i tych wszystkich, którzy podziwiając życie Niepokalanej Dziewicy całkowicie poświęcili się Jej czci w modlitwie, umartwieniu, i w czystości życia.
9 VII
Karmel powinien być przejęty duchem Matki Najświętszej - wina nie mają – wołać trzeba do Pana Jezusa i ta misja modlitwy musi rozgrzewać dusze w Karmelu.
10 VII
Szkaplerz to symbol modlitwy, a modlitwa to podniesienie myśli i serca do Boga, to łączenie się z Maryją.
11 VII
Kto nosi pobożnie szkaplerz, temu Matka Najświętsza wyprasza wielkie łaski, dzięki którym potrafi dobrze żyć, unikać grzechów, a jeżeli w nie wpadnie, pomoże się z nich podźwignąć i wrócić z powrotem do Ojca.
12 VII
Matka Najświętsza odziała Szkaplerzem swoje dzieci, aby w tej szacie miały znak miłości Matki, a przez Nią znak miłości Jezusa.
13 VII
Karmel żyje życiem swej Matki Maryi – modlitwą, ofiarą i miłością bliźniego.
14 VII
Szkaplerz jest znakiem synostwa - znakiem, że jesteśmy dziećmi Bożymi, że uczestniczymy w życiu Bożym i że możemy wołać do Boga – «Abba, Ojcze», a do Maryi – «Matko».
15 VII
Niechże szkaplerz - znak zbawienia, będzie wszystkim drogi, bo w miłości Maryi jest najpewniejsza droga do wiecznej prawdy i wiecznego Życia!
16 VII  Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel
O Maryjo, jak niegdyś na Górze Karmel spuściłaś deszcz obfity na wyschłą ziemię, tak i nam „wyschłym” uproś deszcz łaski – wodę Ducha Świętego.
17 VII
Żyj modlitwą, bo Karmel bez modlitwy będzie suchą górą bez owoców.
18 VII
Ćwicz tę drogę cierpienia i radości, bo to nasze niebo na ziemi - Dzieciątko Jezus niech cię tego nauczy - to droga Jego dziecięctwa!
19 VII
Każda cnota musi przejść przez próbę a zwłaszcza przez pokorę, bo ta stawia duszę na swoim miejscu.
20 VII
Najpiękniejszą formę swego życia i relacji z Bogiem bierze Karmel z widzenia Eliaszowego na Górze Karmel.
21 VII
Nie żądaj miłości od drugich ale dawaj miłość, a będziesz „bogata”, bo największym bogactwem jest dawać to, co jest najpiękniejsze. A najpiękniejsza jest MIŁOŚĆ.
22 VII
Niech miłość będzie twoim bogactwem, radością, twoim życiem - ale pamiętaj - także twoją „ofiarą”.
23 VII
Myślę, że obecnie doceniasz już wartość cierpienia, a z czasem je ukochasz, bo ono jest najpewniejszą drogą do Boga.
24 VII
Nie uskarżaj się na cierpienia, ale je kochaj i dziękuj za nie serdecznie, bo one czynią cię podobną do Boskiego Zbawiciela.
25 VII
Niech Pan będzie zawsze twoją miłością, a Dzieciątko Jezus niech cię błogosławi.
26 VII
Roznoś wszędzie radość, bo radość jest „przyprawą” - ochotnego Bóg miłuje a ochotny i radosny Boga miłuje.
27 VII
Kosztowną jest śmierć świętych, ale nie „wybierajcie się” prędko, bo w niebie będziecie wiecznie, a tu potrzeba waszej świętości, by uświęcić siebie i drugich.
28 VII
Miłość, niech będzie królową, która kieruje; pobudką, która uświęca; więzią, która jednoczy was w jeden chór chwały na cześć Dzieciątka i Jego Matki.
29 VII
Niech Boże Dzieciątko wychowuje cię i uczyni dzieckiem Bożym, w którym Ojciec sobie upodobał, na które Duch Święty zstąpił, któremu Jezus Ewangelię swoją powierzył i kazał się uczyć -  że jest cichy pokornego serca.
30 VII
Wkładaj w swoją pracę miłość Bożą i wesele Ducha Świętego, a wtedy praca stanie się kontemplacją.
31 VII
Przyjmuj wszystko, co Pan Bóg zsyła z dziękczynieniem, a znajdziesz pokój.

1 VI
Przypatrzmy się boleściom zelżonego, zranionego, skrwawionego i otwartego Serca Jezusa, abyśmy zrozumieli, że nie ma większej boleści nad boleść tego Serca, bo nie ma większej miłości nad miłość, którą nas ukochał Zbawiciel.
2 VI
Bóg nigdy nie czuje się tak Bogiem, jak wtedy, gdy do swego Serca zranionego niewdzięcznością, przyciśnie serce grzesznika pokutującego.
3 VI
Pokora, to nie drzewo wysokie, wielolistne i głośno szumiące, ale to słodkie owoce tego drzewa.
4 VI
Z pokory rodzą się wszystkie cnoty domowe: cichość, łaskawość, słodycz, łagodność, dobroć. Pokora, to matka cnót.
5 VI
Człowiek pokorny wzorować się będzie na Tym, który będąc Panem nieba i ziemi, wyniszczył samego siebie aż do śmierci krzyżowej i powiedział o sobie: „Jam jest cichy i pokornego serca”.
6 VI
Najmiłosierniejsze Serce Jezusa – Krwią swą zmywa nasze winy, w Krwi własnej oczyszcza nasze dusze, Krwią swoją podtrzymuje i krzepi nas w ciężkiej życia drodze.
7 VI  NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA
Jezu, prosimy Cię, abyśmy mieli serca czyste i pokorne, abyśmy chodzili za Tobą Boży Baranku w czystości, w tej czystości żyli, umierali i na wieki Ciebie oglądali.
8 VI  NIEPOKALANEGO SERCA NMP
Życie Maryi było doskonałym zrozumieniem i pełnieniem woli Najwyższego, stąd też, obejmuje ona czułą miłością tych, którzy Syna Jej krzyżowali, oraz tych, którzy w krzyż wpatrzeni, w Chrystusa uwierzyli.
9 VI
Obejmuj Boga myślą, całym sercem, całą duszą, wszystkimi siłami, a znajdziesz najwyższe szczęście - Boga samego.
10 VI
Gdy kochać będziesz wiele - z najmniejszych czynności uczynisz wielkie.
11 VI
Wczuwaj się w myśli Pana Jezusa, w Jego modlitwę, w Jego ofiarę, w Jego widzenie Boga – i wszędzie roznoś cichą radość Jego miłości.
12 VI
Pokora oka i serca, woli i wykonania jest wielkością, siłą, przed którą kłaniają się Aniołowie, i w której Bóg zaślubia ludzkość.
13 VI
Wzywaj często Ducha Świętego, bo On nie tylko zapali światło w zmysłach – ale mocą swoją umocni cnotą także słabość ciała
14 VI
Bez względu na to, czy masz w rozumie słońce czy ciemności, a w duszy bóle czy radości – śpiewaj zawsze Gloria in excelsis – owocem będzie pokój, Boża obecność i Boża radość.
15 VI
Kochaj Dzieciątko Jezus – kochaj Jego Matkę – naśladuj milczenie św. Józefa – nieś radość Bogu, pokój ludziom, sobie ćwiczenie pokory i miłości.
16 VI
Powierz swoją trudność Panu Jezusowi, a może ona tym samym zniknie, a twoja dusza odzyska pokój.
17 VI
Nie patrz, co czujesz i co cierpisz, ale bądź mężną i proś Ducha Świętego o dar męstwa, by nie załamywać się w trudnościach.
18 VI
Ducha nie należy „ścieśniać”, ale w myśl Kościoła należy go doskonalić i rozszerzać.
19 VI
Boskie Dzieciątko niech ma pełne miejsce w twoim sercu, i niech w nim, w każdym kąciku – śpiewa Mu i przygrywa twoja Miłość.
20 VI
Twoim hasłem niech będzie: Miłość Jego - miłością moją, a droga Jego - moją drogą, przez pokorę i wyniszczenie na Golgotę, nawet do radości duchowego „przeistoczenia” i Zmartwychwstania.
21 VI
Idą dni złe, w których okazać macie, że mocniejsza jest słabość wasza, niż przemoc naszych nieprzyjaciół, umacniajcie się więc w Duchu Świętym.
22 VI
Miłość, choć nie widzi, przecież obejmuje Boga uczynkami świętymi i ofiarą ze siebie.
23 VI
Niech Boże Dzieciątko jednoczy serca wasze ze swoim sercem, aby królestwo miłości w Was panowało.
24 VI
Codzienna radość w służbie Bożej niech ożywia zawsze i wszystkie – w jedności ducha i w czynieniu prawdy w miłości.
25 VI
Dzieciątko Jezus - Zbawiciel, urosło do wysokości krzyża; uwieńczyło go chwałą zmartwychwstania; uczyniło znakiem zbawienia; uwielbiło Ojca i Siebie w Ojcu.
26 VI
Znoś wszystko z miłością, bo to co przykre często jest wielką łaską i nawiedzeniem dobroci Bożej.
27 VI
W towarzystwie Jezusa, Maryi i Józefa znajdziesz skarb ukryty: Boga w duszy swojej i siebie w Bogu - czyli pełną miłość, która cię uszczęśliwiać będzie nawet w męczeństwie.
28 VI
Zawsze uśmiechaj się, zwłaszcza gdy masz jakieś cierpienie.
29 VI
Niech radość, łaska i cnoty codzienne uświęcają cię, a Duch Święty uczy cię kochać, uczy miłości, w której jest wszelka doskonałość.
30 VI
Modlę się, by Duch Święty był sprawcą dziecięctwa Bożego w tobie – pokory, prostoty i ciągłej nowości życia! Masz chodzić w nowości ducha!

1 V   Św. Józefa Rzemieślnika
U Boga jest tylko „dziś” – żyj więc w czasie, ale wiecznością, i dla niej pracuj.
2 V
Wiem i rozumiem, że twoje prace są zewnętrzne - materialne, lecz trzeba je przepełnić Bogiem, wtedy czy ciężkie czy lekkie, ważne czy mniej ważne, będą miały pieczęć Bożej służby.
3 V   NMP Królowej Polski
Wielkość i chwała Maryi polega na tym, że żyła zawsze pod wpływem Ducha Świętego – wszystko w Niej jest nadprzyrodzone – i dlatego jest Ona tak wielka – Matka dziecięctwa naszego.
4 V Myśl twoja niech będzie w Bogu, ręka przy pracy. Tego życzę, o to się modlę - bo zawsze lękam się, by pole duszy twojej nie było jałowe.
5 V
Życzę ci wśród prac - pokoju, skupienia i obecności Bożej - bo to i w modlitwie, i w pracy jest duszą świętości.
6 V
Pamiętaj – radość mnoży świętość, zaś smutek ją zatruwa.
7 V
Pracuj nad świętością, jakby ona od ciebie zależała, a módl się tak pokornie, by każdy akt był zależny od łaski Boga.
8 V
Modlę się za ciebie, by ten chwilowy krzyż rzucił cię w ramiona Jezusa - byś za przykładem św. Teresy żyła miłością.
9 V
Staraj się nie poddawać smutkowi - rozweselaj duszę pamięcią o Dzieciątku Jezus i uśmiechaj się do Niego.
10 V
Więc wczuwaj się w myśli Boże i w drogę Bożą, a znajdziesz wtedy prawdę Boga i życie Boga.
11 V
Zawsze sursum corda - zawsze gratias agamus. Pan Jezus najbliższy jest przez cierpienie.
12 V
Kieruj się roztropnością i sił nie nadużywaj, pamiętając na przysłowie, że miłość dobrze uporządkowana zaczyna od siebie.
13 V  NMP  Fatimskiej
Karmel uświęca się i doskonali w Krzyżu.
14 V  Macieja Apostoła
Nie poddawaj się smutkowi, lecz sztandar dziecięctwa Jezusowego nieś wysoko!
15 V
Uświęcaj się cierpieniem, bo ono jest najpewniejszą drogą do świętości.
16 V
Pan Jezus potrzebuje ofiary - by misja zbawienia dusz postępowała.
17 V
Ucz się pokory - bo to fundament dziecięctwa, ucz się ofiarnej miłości - bo to jest szczyt dziecięctwa.
18 V
Pokora jest prawdą - jest czystością myśli i woli, i stąd poznaje i czyni wolę Bożą, współpracując wiernie z łaską.
19 V  Zesłanie Ducha Świętego
Duch Święty przez dziecięctwo prowadzi dusze w cudownie prosty sposób - pokory i miłości do najwyższej doskonałości. Przecież sam Pan Jezus powiedział: „Jeśli nie staniecie się jako dzieci…”
20 V
Wszystko dla Boga, wszystko dla drugich, nic dla siebie - tak staniesz się bogatą w swoim ubóstwie.
21 V
Niech cię nic nie zniechęca, nawet własna niemoc czy braki; czym więcej je odczuwasz, - tym więcej ufności.
22 V
Trzeba żyć codzienną ofiarą ze siebie, by zdobywać dusze Chrystusowi.
23 V
Z radością znoś utrapienia, a losy swoje powierz w bezpieczne ręce Dzieciątka Jezus.
24 V
Ufam, że nie zawiedziesz oczekiwania Bożego - w wierności, w prostocie i w ofiarnym darze ze siebie.
25 V
Bardziej pamiętaj, by czynić cnotę, niż by unikać błędów, bo czyniąc cnotę, tym samym błędy znikają.
26 V   Najświętszej Trójcy
Każdy, kto jest w stanie łaski uświęcającej jest jakby świątynią Trójcy Świętej.
27 V
Gdy miłość jest ponad cierpieniem, dusza podnosi się radośnie do Boga.
28 V  
Radość sprawiajcie Dzieciątku i żyjcie w radości.
29 V
Każde cierpienie, każde umartwienie „wpatrzone” w krzyż uświęca, podnosi, staje się nowością życia.
30 V  Najśw. Ciała i Krwi Chrystusa
We Mszy św. następuje i nasze ofiarowanie, ofiarowanie naszego ciała i krwi wraz z duszą, czynimy to w duchu pokory i skruchy, prosząc Ducha Uświęciciela, aby uświęcić raczył nas i naszą ofiarę.
31 V   Nawiedzenie NMP
Maryja była pierwszym tabernakulum i pierwszą monstrancją, w której Syn Boży ukryty w swym Bóstwie, okazał się widzialny w swej ludzkości z duszą i ciałem.