Kategoria: Sentencje

1 III
Codziennie dawaj dowód świętości w cichym, ofiarnym męczeństwie miłości.
2 III
Świętość zaś ma dwie zalety: oderwanie od ziemi i od wszystkiego, co ziemskie, i konsekracja całej osoby dla Boga.
3 III
Dusza ma być jak kielich, jak monstrancja, w której mieszka konsekrowana Hostia – Jezus.
4 III
Żyj Eucharystią – i naśladuj w niej całość życia Jezusowego.
5 III
Cechą wspólnoty z Bogiem niech będzie prostota dziecięca, a z ludźmi skromność dziewicza.
6 III
W rozmyślaniu więcej się módl aktami wiary, ufności i oddania się – wówczas modlitwa będzie miłosną adoracją obecności Boga we własnej duszy.
7 III
Współpraca z łaską Bożą - to pokora, która sprowadza Pana Jezusa z nieba, to czystość serca, która Go rodzi w duszy i w uczynkach, to prostota myśli i woli, która idzie prosto do celu.
8 III
Dla siebie nie szukaj miłości, dawaj ją Bogu i bliźnim, a będziesz kochaną przez Boga.
9 III
Karmel to nie tylko modlitwa, nie tylko umartwienie wewnętrzne i zewnętrzne, ale Karmel to szerokość umysłu i serca.
10 III
Życzę ci radości Ducha Świętego, który czyni Krzyż herbem Karmelu, w naśladowaniu Pana Jezusa i Jego Matki, w kontemplacji piękności Bożych.
11 III
Prawdziwa miłość jest zawsze radością.
12 III
Wesel się w cierpieniu wewnętrznym i zewnętrznym, ze wszystkiego czyń ofiarę, kochając swoje powołanie.
13 III
Karmelitanka byłaby smutną karmelitanką – bez ducha, bez energii, bez radości - a przecież Panu Jezusowi trzeba służyć w radości.
14 III
Bądź dzieckiem Eucharystii – z niej się rodzą, żyją i doskonalą się święci. Z niej się rodzi nasze dziecięctwo.
15 III
Bądź pełną miłości, tej, która kocha nie uczuciem, lecz czynem ofiarnym.
16 III
Rozbudzaj w sobie męstwo i wskrzeszaj łaskę, byś miała siłę znosić krzyż codzienny.
17 III
Choć obecnie więcej się uświęcasz w cierpieniu niż w radości - niech ci będzie ulgą to, że Pan Jezus cię kocha i myśli o tobie.
18 III
Modlę się za ciebie – byś miała łaskę mocy i męstwa, by uczestnictwo w cierpieniu łączyło cię z Panem Jezusem miłością.
19 III
Wiem, że kochasz Karmel, kochasz wszystko, co Karmel ma drogiego - więc i Dzieciątko, i Matkę Najświętszą i św. Józefa.
20 III   Św. Józefa, Oblubieńca NMP, uroczystość
Dwie cnoty: prostota i pokora wystarczyłyby, aby św. Józefa uczynić przodownikiem świętych.
21 III
Choroba niech będzie radością, radość niech będzie miłością, miłość niech będzie doskonałością.
22 III
Dziękuj Bogu za swoje cierpienia, które ciebie uświęcą i łaski innym wyproszą.
23 III
Mimo cierpień – trzeba krzepić ducha i chodzić w jego „nowości”.
24 III
Bądź duszą modlitwy, miłością obejmuj Kościół – ucz się żyć ofiarą, bo cierpienie czyli krzyż jest w herbie Karmelu.
25 III   Zwiastowanie Pańskie, uroczystość
Niech Matka Niepokalana będzie dla ciebie nie tylko Matką pocieszenia, lecz również Matką uświęcenia i Matką tego dziecięctwa, którym żyjecie i którym się chlubicie.
26 III
Uświęcaj się przez Krzyż i moc Krzyża – zdobywaj świętość u stóp Jezusa Ukrzyżowanego.
27 III
Bądź mocną w modlitwie złączonej z cichym znoszeniem twoich cierpień. Takie dzieło ciche, ukryte jest skuteczniejsze od zewnętrznych uczynków.
28 III
Coraz więcej wczuwaj się w cierpiącego Pana Jezusa, coraz więcej w Jego ofiarę, którą codziennie ponawia na ołtarzu – Kielich – Hostia: ofiara zbawia świat, uświęca dusze.
29 III
Życzę pogodnego i spokojnego znoszenia siebie i swoich niemocy; są one bowiem pomocą do cnoty, do ufności i oddania się pełniejszego Bogu.
30 III
Prostota jest prostą drogą, pokora na nią poprowadzi, a radość będzie owocem, czyli obcowaniem w szczerej miłości. Taka jest droga dziecięctwa, która nawet upadki zamienia przez pokorę w zyski.
31 III
O sobie nie myśl, o swoich trudnościach zapominaj – troską twoją niech będzie zawsze chwała Boża - w tym będzie i wielkość twoja.

1 II
Ucz się codziennie kochać, znosić siebie i drugich - taka jest mądrość tych, co kochają.
2 II  Ofiarowanie Pańskie. Dzień życia konsekrowanego
Z małych cnót codziennych, splataj długi wieniec od ziemi do nieba, by Maleńki Jezus miał chwałę, a dusze zbawienie.
3 II
Życzę, byś łączyła żłóbek z tabernakulum, pokorę i miłość Dzieciątka, wyniszczenie i ofiarę Eucharystii - w jedno życie dziecięctwa Bożego.
4 II
Niech mały Jezus rośnie w tobie, Matka Boża niech Go w tobie wychowuje – św. Józef niech będzie magistrem milczenia.
5 II
Największym dobrem jest miłość, którą czy w stosunku do Boga, czy do siebie wzajemnie - trzeba okupić cierpieniem.
6 II
Niech dziecięctwo Boże w naśladowaniu Pana Jezusa, będzie zawsze żywym sztandarem, znakiem odnowy – doskonałością waszego powołania.
7 II
Niech miłość łączy was z Bogiem i ze sobą, bo to największy skarb na teraz i na wieczność.
8 II
Roznoś miłość - miłość Bożą czyń przez miłość bliźniego, bo prawdziwa radość rodzi się z miłości.
9 II
Radość miłości z radością cierpienia niech cię uświęca i daje skrzydła nadprzyrodzone - orlimi pióry wzbijaj się w góry.
10 II
Jeśli ci czasem smutno - módl się i śpiewaj. Matka Najświętsza miała w duszy obraz i rzeczywistość krzyża – a śpiewała życiem Magnificat.
11 II
To co kosztuje, ma wartość.
12 II
Głosu Pana trzeba słuchać z wiarą, przyjmować z nadzieją i ufnością, wykonywać z miłością i „ocierpieć” ofiarą z siebie - inaczej byłby pustym wyrazem.
13 II
Radość to zdrowie, jeśli nie ciała to duszy, a gdy ta w Bogu się raduje, radość swą, jak obecność Boga, wszędzie roznosi.
14 II
Znosić siebie w pokornym pokoju i odczuwać swoją niemoc, będzie często większym zyskiem, niż samo zwycięstwo.
15 II
Zwracaj uwagę na dobrą wolę, bo choć uczynek nie dopisze, pełność dobrej woli zastąpi wykonanie.
16 II
Nie przejmuj się sobą, przejmuj się wolą Pana Jezusa, bo Jego wolą trzeba „żyć”.
17 II 
Bądź radosną, bo radość jest promieniem miłości Bożej.
18 II
Codziennie dawaj dowód świętości w cichym, ofiarnym męczeństwie miłości.
19 II
W twoich pracach nie szukaj swego zadowolenia, ale chwały Bożej i dobra bliźnich, a w cierpieniach dziękuj Bogu, że możesz Mu coś ofiarować.
20 II
Nie przejmuj się sobą ani zdrowiem, ale Bogiem się przejmuj i Jego świętością – wtedy nie będziesz czuła upału ani ciężaru dnia - bo miłość albo nie zna trudności, albo je zwycięża.
21 II
Niech każdy dzień będzie radosny, niech mnoży świętość i znaczy się ofiarą, bo bez ofiary nie ma świętości.
22 II   Środa Popielcowa
W poście stańcie blisko krzyża z Matką Jezusową, wczuwając się w cierpienia Jezusa, zwłaszcza wewnętrzne, w Jego opuszczenie nie tylko od ludzi, ale nawet od „Ojca niebieskiego”.
23 II
Stwarzaj sobie Karmel w sobie, który śpiewa eucharystyczną nutę uwielbienia, dziękczynienia, ekspiacji i prośby - tak przy żłóbku jak przy tabernakulum.
24 II   139. rocznica urodzin sł. B. Anzelma Gądka
Świętość zaś ma dwie zalety: oderwanie od ziemi i od wszystkiego co ziemskie, i konsekracja całej osoby dla Boga.
25 II
Biegnij prosto, szczerze, ochotnie i wesoło - dawaj Dzieciątku ofiarki, te które wyniszczają miłość własną, a mnożą miłość ofiarną.
26 II   I Niedziela Wielkiego Postu
Kiedy zaś cierpieć będziesz fizycznie czy duchowo - okraszaj krzyż uśmiechem, by nie było widać bólu, ale miłość.
27 II
Trzeba dać wszystko, aby osiągnąć „Wszystko” - dzielić się albo „drobnić” na grosze nie wolno.
28 II
Żeby zostać świętą trzeba chcieć; by chcieć, trzeba prosić o łaskę; a mając łaskę, trzeba z nią współpracować – zwyciężając największą przeszkodę – miłość własną.

1 I   Świętej Bożej Rodzicielki
Dzieciątko Jezus niech będzie ci słonkiem radości, twoją myślą i pracą, a Matka Jego niech będzie ci sercem, którym kochaj Brata Boskiego.
2 I   150 rocznica urodzin św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza
Naśladuj św. Teresę od Dzieciątka Jezus, której życie było sercem w Sercu Kościoła, miłością wszystkiego, co Pan Jezus kocha.
3 I  Najświętszego Imienia Jezus
Pamiętaj, że nie imię zdobi świętość, lecz świętość zdobi imię.
4 I
Dziecię Jezus niech zawsze będzie w twojej myśli i pamięci, w miłości i czynie twojej woli.
5 I
Chodź zawsze w świeżości ducha, by się nie starzeć ani nie pleśnieć w służbie Bożej.
6 I  Objawienie Pańskie
Jak Bóg wcielił się w naszą naturę w postaci dziecka, tak my mamy się wcielić w Jego naturę Boską, byśmy byli do Niego podobni – jako drugi Chrystus.
7 I
Dobry Pasterz niech cię niesie w ramionach swoich i karmi cię tym, czym miłość Jego bogata!
8 I
Staraj się również o radość wewnętrzną i zewnętrzną, bo ta usuwa myśli kuszące, które jak muchy nie dają spokoju.
9 I
Pokój Boży niech przepełnia duszę twoją, a w nim niech rodzą się owoce świętości.
10 I
Życzę ci, byś mocą Maleńkiego zawsze zwyciężała siebie - w duszy miała pokój, w oczach radość, w słowach słodycz i cichość, i więcej mówiła milczeniem niż językiem.
11 I
Kto nie upada w słowie jest doskonały.
12 I
Niech każdy dzień znaczy się postępem w cnocie; licz życie swoje nie latami, ale cnotami, bo te świadczą o doskonałości.
13 I
Radością twoją niech będzie być zapomnianą, bo wtedy będziesz blisko Boga.
14 I
Boże Dziecię niech uczyni cię podobną do siebie: prostą, pokorną, radosną - śpiewaj Jemu w sercu, roznosząc dobrą woń cnót dziecięctwa Jezusowego.
15 I
Szlachectwo cnoty jest najpiękniejszą herbu ozdobą - zdobywaj przeto szlachectwo dziecięctwa; niech cię pociąga Boska godność i piękność Dzieciątka Jezus.
16 I
Boże Dziecię niech cię nauczy czynić małe kroki wielkimi, a wielkie - jeśli będą - uczynić pokornymi.
17 I
Wczytuj się w Ewangelię Dziecięctwa - znajdziesz tam Słowo, które wszystko zamyka, tłumaczy i ożywia. Przed tym Słowem nie wystarczy zgiąć kolano, trzeba uniżyć rozum, poddać wolę – by stać się na wzór Maleńkiego „Dzieckiem Bożym”.
18 I
Tak biegnij na drodze miłości, byś codziennie zdobywała „koronę”, splecioną z rozmaitych kwiatów, z których każdy jest aktem miłości i ofiary.
                                                                               L. do s. Joanny Teresy Osuch CSCIJ, Łódź, 28/IX 1961.
19 I
Niech łaska dziecięctwa Bożego urobi w tobie obraz Dzieciątka Jezus, i uczyni twe życie miłością i radością.
20 I
Smutku unikaj, bo nie ma przyczyny do smutku dla tych, co kochają.
21 I
Zakochaj się coraz więcej w prostocie cnót ewangelicznych, a Boski mały Nauczyciel nauczy cię, że i w Wieczerniku i na Kalwarii może być Tabor.
22 I
Życzę, by każde twoje cierpienie zamieniało się w radość Miłości.
23 I
Dawaj wszystkim Boga – wypraszaj Jego łaskę, bo to największy dar, jaki dać czy uprosić możesz.
24 I
Nieś wszędzie dobry przykład, bo w ten sposób sama się uświęcisz i będziesz cichą apostołką dziecięctwa.
25 I
Nauczycielka dziecięctwa - św. Teresa niech cię prowadzi, tak jak sama szła lub była podnoszona przez windę Bożych Zmiłowań.
26 I
Uczynki ciche, ukryte, nieraz kosztujące wiele ofiary i zaparcia - mnożą twoją wartość przed Bogiem.
27 I
Łaska niech będzie twoim majątkiem, pokój w duszy owocem, radość miłości życiem!
28 I
Radość myśli, radość woli, radość wykonania! Czym większy koszt nabycia, tym większa radość posiadania.
29 I
Zawsze wracaj do radości, bo ona jest znakiem miłości.
30 I
Trzeba nie tylko czytać Ewangelię, nie tylko rozumieć, ale nią żyć.
31 I
O jedno się modlę, byście były „jedno” - niech Boże Dziecię was jednoczy, a Matka Najświętsza uczy was miłosnego obcowania z Dzieciątkiem Jezus.

1 XII
Idź drogą ofiarnej miłości, z prostotą wiary, z ufnością, z pokorą własnej niemocy, z odwagą łaski i dobrej woli.
2 XII
Roznoś wszędzie cichą, Bożą radość, bo przecież Bóg jest miłością i radością.
3 XII
Prawdziwa miłość jest radością, zaś miłość własna rodzi smutek.
4 XII
Doskonal się w dziecięctwa Bożym, a ile razy spojrzysz na Dzieciątko Jezus, karm się Jego myślą, Jego prostotą i miłością.
5 XII
Zdarzyć się może, że podziwia się wspaniałości natury, a zapomina się o jej Stwórcy.
6 XII
W czasie Adwentu gotujcie drogę Maleńkiemu – by miał otwarte drzwi do serce waszych.
7 XII
Nie śpiesz się jednak do nieba, bo w niebie już nie będziesz cierpieć, a na ziemi krzyżem Pana Jezusa niejednej duszy niebo otworzysz!
8 XII NIEPOKALANE POCZĘCIE NMP
Od Matki Najświętszej ucz się obcować z Dzieciątkiem w modlitwie – ze skupieniem, w pokornej, codziennej ofierze.
9 XII
O Bogu myśl przynajmniej tyle, ile myślisz o sobie – z tą „receptą” wnet się uświęcisz.
10 XII
Im więcej się starzejesz, tym więcej biegnąć musisz i uświęcać się, byś była wzorem dla młodszych i nie dała się wyprzedzić.
11 XII
Życzę byś umiała kochać – zamieniając cierpienie w miłość, a miłość w radość.
12 XII
Niech cię prowadzą na szczyty - drobne i pokorne kroki ofiarnej i radosnej miłości.
13 XII
Smutek w cnocie źle świadczy o cnocie, ufność nawet w upadku podnosi i rozwesela.
14 XII  ŚW. JANA OD KRZYŻA
Święty Jan od Krzyża – karmiony cierpieniem, ofiarą ze siebie, był największym czcicielem Dzieciątka Jezus, i w Jego objęciach tańczył z radości, śpiewając, że jeśli jest godzina miłości, to ta która zabija miłością.
15 XII
Radość ducha - to codzienna nuta twojego serca i twojego powołania.
16 XII  POCZĄTEK NOWENNY PRZED UROCZYSTOŚCIĄ NARODZENIA PAŃSKIEGO
Chciałbym, by każda cząsteczka waszego istnienia była miłością Dzieciątka Jezus.
17 XII
Bądźcie zawsze Aniołami pokoju, nieście radość w domy i serca - szczególnie ubogich.
18 XII
Dzieciątko Jezus było bardzo łaskawe dla mnie i powiedziało mi dużo pięknych rzeczy, między innymi, że prócz Betlejem jest także Egipt, że przez cierpienie uczy się człowiek poznawać i pełnić wolę Bożą, że Kalwaria jest nieodłączna od żłóbka.
19 XII
Nie wystarczy szczycić się dziecięctwem, ale trzeba żyć radością dzieci Bożych w pokorze, w ofierze, w miłości wzajemnej.
20 XII
Kochajcie Dziecię Jezus i siebie nawzajem.
21 XII
Niech twoja pogoda ducha i skupienie, będą dla młodych przykładem, że starość jest młodością cnoty i pełnością karmelitańskiego powołania.
22 XII
Kochaj i w miłość zamieniaj swoje cierpienia.
23 XII
„Armia” karmelitanek Dzieciątka ma nieść duszom, szczególnie najuboższym, pomoc modlitwy, pociechy, usługi a szczególnie radosnej i czystej miłości; bo świat dzisiejszy zapomniał - Kim jest Bóg, co to jest miłość i czym jest radość.
24 XII  WIGILIA BOŻEGO NARODZENIA
Modlę się, byście miały dużo, dużo pociechy w Boże Narodzenie. Ubóstwo ludu zastąpi wam pastuszków, a wasza prostota niech będzie jak Gloria... budzące wszystkich, by witać i podziwiać Dziecinę.
25 XII  BOŻE NARODZENIE
Kochaj Dziecię Boże prostotą cnót - kochaj pokorą myśli i serca, kochaj czystością uczucia i rzeczywistością czynu – daleka od siebie, daleka od stworzeń, daleka od zmysłów; w ciągłej praktyce tego, co dziecięce, co promienne i radosne.
26 XII
Wszak żłóbek, to początek drogi dziecięctwa, a Krzyż to wypełnienie i doskonałość.
27 XII
Cieszę się z waszej radości, a więcej z Dzieciątka Jezus-Pastuszka, który u was zamieszkał. Bądźcie dla Niego owieczkami, które słuchają głosu Jego, i inne owieczki mu doprowadzajcie.
28 XII
Nie patrzcie na to, co was boli, czego wam brakuje, nie bądźcie egoistkami; bądźcie jak Dziecię Jezus – On dla nas przyszedł – więc bądźcie dla Niego i dla wszystkich, którzy Go nie mają.
29 XII
Chwalę Dzieciątko Jezus, za wszystko dobro, które sprawia w was, i za to, które wy przez Nie sprawiacie sobie i drugim.
30 XII  ŚWIĘTEJ RODZINY
Nie ufaj swemu sercu, ani swojemu uczuciu, bo ono oszukuje łatwo; zaufaj zaś Sercu Bożego Dzieciątka, w którym są wszystkie skarby świętości i umiejętności.
31 XII  100. ROCZNICA ZAŁOŻENIA ZGROMADZENIA
W Imię Dzieciątka Jezus rozpocznijcie Rok Nowy – by w nim każda myśl była Boża, każdy uczynek święty a wasza Radość „Dzieciątkowa”!