1 XI Wszystkich Świętych
Święci stają się nauczycielami życia, nie przez głos z katedry, lecz przez przykład, który uczy, pociąga i zachęca nawet tych, których nie poruszy nawet najwymowniejsze słowo.
2 XI Dzień Zaduszny
Gorliwość o zbawienie dusz jest najszlachetniejszą przysługą, jaką możemy i powinniśmy oddać Chrystusowi.
3 XI
Odnawiajmy się w Jezusie Chrystusie, bo On zawsze stary i młody, zawsze ten sam w pełności łaski, prawdy i lat wieczności.
4 XI
Nie oglądajmy się wstecz, ale biegnijmy do mety z Panem Jezusem, bo On prawdziwie jest naszą metą i naszą nagrodą.
5 XI
Szczególnie pilnuj modlitwy, bo ona jest źródłem i ona podnosi duszę do niebieskich wyżyn.
6 XI
Jeśli otworzymy „tabernakulum” Serca Jezusowego, znajdziemy je pełne i zapalone gorliwością o dusz zbawienie.
7 XI
Od żłóbka aż do wysokości krzyża - całe życie Jezusa zamyka się w jednym akcie: zbawiać dusze.
8 XI
Nie może być wyższego i słuszniejszego zajęcia jak zbawienie dusz, za które Pan nasz Jezus Chrystus duszę swoją położył.
9 XI
Bądź dzieckiem Bożym i dzieckiem Maryi, czcij swoją Matkę, jak ją czcił Jezus – odmawiaj z miłością, uwagą i skupieniem Zdrowaś Maryjo…
10 XI
Uczyńcie tabernakulum w sercu – tu najbliższy jest Pan Jezus.
11 XI
Wiek dojrzalszy, to wiek pokoju, przykładu, świętości – to fundament praktyczny, na którym budują i opierają się młodzi.
12 XI
Lata rosną, siły słabną - niech jednak życie będzie jak wiosna - słoneczne, pełne Boga i Jego obecności.
13 XI
Nic tak nie zachwyca Boga i ludzi, jak widok ewangelicznej prostoty - w mowie, w czynie, w obcowaniu.
14 XI Wszystkich Świętych Zakonu Karmelitańskiego
Będę się starał biec z wami w wyścigu do świętości, bo to jedyny wyścig pokoju.
15 XI
Módlcie się, abyście zawsze chodziły w nowości ducha, jako święte dzieci Boże, jako prawdziwe siostry Dzieciątka Jezus.
16 XI NMP Ostrobramskiej
Codzienne twoje Magnificat, niech będzie podzięką za łaskę dziecięctwa i prośbą o pokorę, która jest dziewiczością ducha.
17 XI
Modlitwa jest pociechą i lekarstwem – szczęśliwe karmelitanki, których dom jest domem modlitwy.
18 XI
Są dusze, które z dopuszczenia Bożego i dla większego oczyszczenia trwożą się, czy będą zbawione. Niech pamiętają, że nadzieja jest największą pewnością zbawienia.
19 XI
Forma i przykład dziecięctwa duchownego idzie od Bożego Dzieciątka.
20 XI Chrystusa Króla
Jezusowi Chrystusowi dajemy słodkie miano „Króla serc naszych” dla niepojętej Jego Miłości i porywającej serca nasze słodyczy.
21 XI
Całe dzieło naszego zbawienia i uświęcenia opiera się na fundamencie nadziei w Miłosierdzie Boże.
22 XI
Przez dobry przykład nabywamy nawyku i łatwości czynienia aktów cnoty; gdy słowa tylko teoretycznie uczą i przemijają, przykłady pociągają i zostają.
23 XI
Jak wiara jest „okiem” naszego rozumu, tak nadzieja jest „ręką” naszej woli, którą obejmujemy Boga i trzymamy się Jego wszechmocy, jako kotwicy zbawienia.
24 XI
Dobroć jest odbiciem dobroci Bożej i jest jak miłość – rozlewna, jest słońcem duszy kochającej Boga.
25 XI
Maluj w sobie obraz Bożego Dzieciątka, kolorami cichości i pokory, czystości serca i miłości ofiarnej.
26 XI
Na wzór Matki Najświętszej rozważaj i chowaj w sercu Dzieciątko Jezus, bo Ono jest owocem pokory, modlitwy i miłości.
27 XI
Każdy list od was, jest dla mnie budzikiem do modlitwy.
28 XI
Zachowuj delikatność obcowania z Bogiem, by sprawy materialne nie uczyniły cię nieczułą na głos łaski.
29 XI
Imię masz święte, więc bądź świętą – służąc Bogu w radości dziecka.
30 XI
Radość w czynieniu dobrze – to znak duchowego zdrowia.