Kategoria: Sentencje

1 VIII
Bądź dzieckiem Eucharystii – bądź dzieckiem Maryi.
2 VIII
Bądź wielkoduszną i rozpraszaj „chmury” torując sobie drogę do „Słońca”, wielką ufnością w dobroć i piękność Bożą.
3 VIII
Duch modlitwy i kontemplacji jest weselem i podniesieniem, więc oddając się Bogu, czyń to z radością.
4 VIII
Modlitwa, umartwienie i radość miłości – to duch Karmelu; by jednak był stały, budować go trzeba na fundamencie pokory.
5 VIII
Trzeba się zaprzeć samego siebie, ukryć się w milczeniu, w modlitwie pomnażać siły; wspinać się na Tabor, żeby się przemienić; na Kalwarię z krzyżem, żeby na Nim umrzeć; a potem zmartwychwstać i z Góry Oliwnej wstąpić do raju, gdzie wieczna uczta.
6 VIII
Bądź wdzięczna Bogu za wszystko, najwięcej za cierpienie, bo to „relikwia” Krzyża Jezusowego - zwłaszcza, jeśli oczyszcza, oświeca i jednoczy duszę z Panem Jezusem.
7 VIII
Miej zawsze przed oczyma świętość celu, wczuwaj się coraz więcej w ducha dziecięctwa i rośnij ofiarną miłością.
8 VIII  Przemienienie Pańskie
Umocniona darami Ducha Świętego masz szukać Boga w swojej myśli, w woli, w swojej duszy – w niej ma być niebo na ziemi, żeby potem przemienić się w niebo wieczności.
9 VIII
W jedności myśli i woli jest siła, więc nawet z małymi środkami można dokonać wielkich rzeczy.
10 VIII
Świętość buduje dzieła Boże.
11 VIII
Cieszę się, że duchowo odpoczęłaś, bo często pogoda ducha więcej krzepi niż zdrowie.
12 VIII
Życzę ci wesela wewnętrznego, takiego, które rodzi się z ofiary.
13 VIII
Uświęcaj się miłością Matki Najświętszej, z Nią razem przeżywaj tajemnice życia Jezusowego.
14 VIII
Spojrzenie na Dzieciątko Jezus i na Matkę pięknej miłości niech będzie twoją intencją i pobudką działania.
15 VIII Wniebowzięcie NMP
Przy tabernakulum i przy Sercu Matki znajdziesz wszelką radość: z cierpienia, z ofiary, nawet z opuszczenia i pozbawienia pociechy.
16 VIII
Wczuwaj się w życie eucharystyczne Jezusa – Sercem Matki Najświętszej je rozważaj i adoruj.
17 VIII
Skrucha i pokora serca są ponad wszystkie dzieła i mądrość, bo te dwie cnoty rodzą dziecięctwo Boże i są fundamentem naszego obcowania z Bogiem i z bliźnimi.
18 VII
Jeśli cię kiedyś upadek zasmuci, z ufnością podnoś oczy mówiąc – Boże, Ty wiesz, że cię kocham.
19 VIII
Dziecięctwo Boże w naszej duszy, to najpiękniejszy dar dobroci Ojca niebieskiego.
20 VIII
Pomnażając się w latach, pomnażaj się w cnotach – w pokorze i ofiarnej miłości, bo cnoty nigdy się nie starzeją, ale zapewniają młodość ducha.
21 VIII
Czym więcej w latach, tym więcej w ofierze i w bliskości Boga, tym więcej w modlitwie i zjednoczeniu.
22 VIII
Cieszę się, że radośnie służysz Panu Jezusowi, niech ta radość będzie pełna już teraz – w niebie twej duszy.
23 VIII
Życzę, by przy słabnących siłach, była mocna wiara, ufność i miłość, by mimo cierpień, była w duszy pogodna radość z obecności Bożej.
24 VIII
Dziecięctwo Boże niech cię formuje na prawdziwe dziecko Boże, na prawdziwą karmelitankę i na apostołkę malutkich.
25 VIII
Karmelitankę poznaje się po miłości, jaką obejmuje Dzieciątko Jezus i Jego Matkę.
26 VIII  NMP Częstochowskiej
Hostia i kielich niech będą symbolem i treścią twoich codziennych ofiar, a Maryja wzorem tego mistycznego kapłaństwa, w którym wyniszczenie i miłość jednoczą się w całość.
27 VIII
Pamiętaj zawsze o Małym Jezusie - spojrzeniem, uśmiechem, słowem, a najwięcej ofiarnym poświęceniem.
28 VIII
Wstępuj na wyżyny miłości, na głębię pokory, na radość ofiary, na pełność dziecięctwa!
29 VIII
Czyń prawdę w miłości, bo prawda nie kłamie, a miłość jest zawsze nowa.
30 VIII
Najwięcej kochamy Pana Boga miłością bliźniego.
31 VIII
Zwracaj szczególną uwagę na miłość bliźniego, bo gdy ona będzie ofiarna, prosta, szczera bez wzajemności, wtedy i miłość Boża będzie doskonała.

1 VII
Niech cię radością napełnia Boskie Dzieciątko – byś w Nim miała swoje niebo i czyniła tym niebem wszystko, co czynisz.
2 VII
Bądź pełna pogody i miłości, pełnij posłuszeństwo z tą roztropnością, która jest miarą cnoty.
3 VII
Nie przejmuj się sobą, ale staraj się rozpuścić skrzydła ufności i mocnej woli – Pan Jezus doda ci siły.
4 VII
Czyż mając Pana Jezusa, nie masz wszystkiego?
5 VII
Bądź podatną glebą – przeoraną przez modlitwę i umartwienie; wtedy ziarno obumrze i owoc przyniesie.
6 VII
Pracuj nie dlatego, żeby mieć radość, albo by zadowolić otoczenie, ale by dać chwałę Panu.
7 VII
Gdy chce się spełniać ofiarnie posłuszeństwo, trzeba być gotowym na cierpienie.
8 VII
Ilekroć pracuje się dla chwały Bożej, trzeba być gotowym na cierpienie – nie szukając swojej radości, pochwały ludzkiej, ale radości Pana Jezusa.
9 VII
Życzę ci łaski dziecięctwa, byś zawsze rosła – bowiem jeśli tej nowości nie będzie, zestarzejesz się w błędach, będziesz kłosem bez ziarna, kołysana każdym powiewem wiatru.
10 VII
Oczekuję i życzę ci owocu stokrotnego w każdej cnocie, by wszystkie były twoją koroną miłości. Codziennie to przyrzekaj Dzieciątku Jezus przez ręce Jego Matki.
11 VII
Niech miłość Boża będzie twoim życiem, Matka Najświętsza formą tej miłości, a Dzieciątko Jezus radością tej miłości.
12 VII
Szkaplerz św., według słów samej Najświętszej Maryi Panny, jest tarczą w niebezpieczeństwach tak duszy jak i ciała. Mając taką ochronę, niczego się bać nie powinniśmy, bo Maryja zawsze dotrzymuje obietnicy!
13 VII
Postanów sobie naśladować Matkę Bożą we wszystkich rzeczach, przez to okażesz się godnym jej dzieckiem, a ona za takie też uważać cię będzie.
14 VII
Jeśli Jezus jest miłosierdziem i przebłaganiem, to Maryja jest drogą i bramą do tego miłosierdzia.
15 VII
Szkaplerz jest suknią jest suknią godności chrześcijańskiej. Bo któż jest chrześcijaninem? Ten, który jest Chrystusowy, a kto jest Chrystusowy – ten, co jest Maryi. A kto jest Maryi, ten kto szkaplerz nosi i cnoty jej naśladuje.
16 VII  Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel
Obraz Maryi i jej cnót niech zawsze stoi przed waszymi oczyma. Nie poprzestańcie tylko na samym noszeniu szkaplerza, lecz nosząc szkaplerz – noście także życie Maryi: jej skromność zewnętrzną i czystość, jej modlitwę i umartwienie.
17 VII
Zwalczaj w sobie tę miłość własną, która jak złodziej lub mól wciska się do wnętrza i psuje ci czystość intencji.
18 VII
Jeśli w ćwiczeniu miłości wzajemnej będziesz wierna, każdy dzień będzie postępem, a także radością.
19 VII
Cierpienie niech ci będzie szkołą modlitwy, obcowania z Bogiem, źródłem świętych myśli.
20 VII
Czuwaj, byś nie wybierała tego, co wygodniejsze, co łatwiejsze, lecz z Dzieciątkiem układała plany swego uświęcenia.
21 VII
W dziecięcej prostocie codziennej ofiary ze siebie, znajdziesz radość duszy.
22 VII
Modlę się za ciebie, błogosławię i proszę, byś doskonałości nie zostawiała na jutro.
23 VII
Śpiesz się, Dziecko do świętości – bo dzieckiem byłem, mówi psalmista, a starcem jestem.
24 VII
Łącz miłość dziecka z prostotą, wiarą, ufnością i tą radością, co nawet Boga rozbraja.
25 VII
Dni i lata lecą; oby pełne były cnotą i miłością, której nigdy dosyć.
26 VII
Tej Bożej radości bardzo ci potrzeba, byś nie spowszedniała w tym codziennym życiu, lecz by była u ciebie „nowość” życia i to codziennie radosna.
27 VII
Niech każda trudność będzie ci okazją do radosnej miłości.
28 VII
Pokora jest kluczem do Bożego Serca, z którego płynie łaska.
29 VII
Chodźcie w pokorze, rośnijcie miłością – czyńcie jedną i drugą cnotę z radością.
30 VII
Idź drogą prostoty, czyniąc prawdę w miłości i miłość w prawdzie, a nie zbłądzisz.
31 VII
Każdy dzień jest darem, który Pan daje, by On był wszystkim we wszystkim, by nasze ciągłe „nic” stawało się mocą Jego łaski, głosem i czynem Jego chwały.

1 VI
Rośnij w pokorze – to droga dziecięctwa, rośnij w ufności – to postęp na drodze dziecięctwa, rośnij w ofierze i miłości – to doskonałość dziecięctwa.
2 VI
Ilekroć uczestniczycie w Ofierze Eucharystycznej, czyńcie to w duchu pokory i skruchy, byście same stały się hostią Bogu miłą i przyjemną, niosąc w ofierze swoje życie.
3 VI 
Ilekroć zbliżacie się do ołtarza, by się nakarmić Eucharystią, bierzcie z wiarą prawdę i miłość, Słowo zbawienia i Słowo życia, i godnie sprawujcie służbę Bożą czuwając na modlitwach we dnie i w nocy.
4 VI
Dziecięctwo rodzi się z łaski i modlitwy, rośnie z ofiary i objawia się radością.
5 VI ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO
Duch Chrystusa poucza nas, abyśmy to czuli w sobie, co jest w Jezusie Chrystusie - On nas nakłania do do naśladowania Jego życia. Czymże zaś było życie Chrystusa, jeśli nie miłością do Ojca, a w miłości Ojca miłością do braci?
6 VI  NMP MATKI KOŚCIOŁA
Bez wątpienia, kult Najświętszego Sakramentu i nabożeństwo do Matki Jezusowej są esencjalne dla wszystkich, którzy się chlubią imieniem chrześcijan, a tym więcej dla tych, co w stanie doskonałości się znajdują.
7 VI
Jeśli życie ludzkie nie jest ofiarą dla Boga, to nie ma ono żadnej wartości.
8 VI
Zawsze trzeba zaczynać od „nowa” – od codziennego Zmartwychwstania.
9 VI  JEZUSA WIECZNEGO I NAJWYŻSZEGO KAPŁANA
Jakikolwiek kult albo nabożeństwo, jeśli się nie kieruje do ołtarza Boga, do Najwyższego Kapłana, czyli do Eucharystii - będzie bezpłodny i skutku nie przyniesie, gdyż nie może zapalić ognia w duszy.
10 VI
Staraj się być „radosną”, bo radość zdrowie niesie.
11 VI
Gdzie miłość, tam się nie cierpi, a jeśli się cierpi, w cierpieniu rosną stopnie miłości.
12 VI  
Życzę ci wartości wewnętrznych – pokory i skromności, która Bogu się podoba i Boga zachwyca.
13 VI
Nie zrażaj się sobą ani innymi, bądź jak dziecko, które biegnie, choć się czasem przewróci.
14 VI
Wiara niech będzie ci drogą, ufność siłą i pokarmem, miłość motorem, pobudką i formą każdego aktu.
15 VI
Cnota nie lubi „cukierków”, ona z krzyża i cierpienia się rodzi, i mocą krzyża zwycięża, zamieniając się w miłość ponad wszystko.
16 VI NAJŚWIĘTSZEGO CIAŁA I KRWI CHRYSTUSA
Kult eucharystyczny ma być centrum waszego obcowania z Bogiem i celem wszystkich waszych aktów pobożności.
17 VI
Życzę ci radości w obcowaniu z Bogiem, która jest owocem Ducha Świętego – bogactwem życia wewnętrznego.
18 VI
Cierpienie zawsze ma moc uświęcającego lekarstwa, byle je przyjąć z ochotą.
19 VI
Nie zatrzymuj myśli na sobie, ale je przepełniaj myślą i dobrocią Boga, by On był siłą wykonania i radością doskonalenia.
20 VI 
Bądź wierną w małych rzeczach, a Pan Jezus ubogaci cię wielkimi cnotami.
21 VI
Staraj się myśleć o Bogu, a troskę o siebie zostaw Panu Jezusowi.
22 VI
Podtrzymuj ducha skupienia w weselu i radości dziecka.
23 VI
Poświęcaj i uświęcaj to, co ci najtrudniej przychodzi – sąd swój, rozum i wolę.
24 VI  NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA
Oddawanie czci Boskiemu Sercu wynika z tego, że w nim uwielbiamy niewypowiedzianą miłości Chrystusa, zarówno Boską jak i ludzką, której szczytem jest ofiara krzyżowa, a ukoronowaniem Eucharystia.
25 VI  NIEPOKALANEGO SERCA NMP
Wpatrzona w Dzieciątko Jezus, przytulona do Serca Matki Najświętszej, będziesz tym, kim pragniesz: Świętą!
26 VI
Życzę ci tego duchowego piękna, które Bogu się podoba, a kryje się przed okiem ludzkim swoją prostotą i skromnością.
27 VI
Często rozumujesz kategoriami naturalnego rozumu – życzę ci więc, by te kategorie zrobiły miejsce pokornej wierze, dziecięcej ufności i ofiarnej miłości.
28 VI
Wszystko czyń w prostocie i w szczerości, pokornie i ufnie – jak dziecko.
29 VI
Nie kręć się koło siebie i nie rozdrabniaj grosza, kiedy możesz dać dukata.
30 VI
Pan Jezus chce byś była wielkoduszna, więc zobacz, że częściej ci potrzeba „wielkiej duszy” w maleńkich rzeczach niż w wielkich.

1 V
Staraj się być radosną, bo radość zdrowie niesie.
2 V
Cnoty nie wyrabia się na poduszkach, nie wystarcza jej tylko zapach „róży”, lecz do wdzięku, potrzebne są jej także ciernie „róży”.
3 V NMP Królowej Polski
Z Matką Najświętszą witaj Zmartwychwstałego, a z Aniołami śpiewaj Alleluja i Regina coeli laetare!
4 V
Cechą świętości jest Alleluja w cierpieniu.
5 V
Wczuwaj się we własne serce – co ono kocha, a poznasz, jaka jesteś.
6 V
Pielęgnuj modlitwę, bo ona daje pełność Boga w duszy i z tej pełności czerpie, by Boga dawać także drugim.
7 V
Polecam nie przejmować się sobą, ani nie głosić swojej niegodności, bo jeśli jest, pokaże się sama w popełnianych błędach.
8 V
Niech w duszy żarzy się Miłość eucharystyczna, w której wszystkie tajemnice życia Jezusowego się ponawiają, a najwięcej – Ofiara – szczyt miłości.
9 V
Droga dziecięctwa, to nie zabawa „w chowanego”, ale to codzienne męczeństwo, nie pod ostrzem miecza, lecz na ogniu cichej i radosnej ofiary.
10 V
Najwyższa myśl, z najgłębszą pokorą i pokojem wykonania tej myśli, niech ci zawsze towarzyszy i rodzi w duszy radość, że nie żyjesz ty, ale żyje „On” w tobie a Ty „ w Nim”.
11 V
Niech życiem twoim będzie Dziecię Jezus, niech to życie będzie coraz doskonalsze, aż do zjednoczenia; ale również niech będzie pełne w duchu dziecięctwa, w pełni pokory, ufności, oddania się, w pełnej ofierze.
12 V
Wobec powszechnego dziś zakłamania, prostota waszej dziecięcej wiary i ufności wyzwoli was, a bezbronne owieczki, jak twierdzi św. Hieronim, zwyciężą żarłoczne wilki.
13 V  NMP  Fatimskiej
Życzę, byś bardzo kochała Matkę Bożą i naśladowała Jej życie – niech będzie ono jednym aktem miłości Bożej.
14 V  Macieja Apostoła
Niech duch Bożego dziecięctwa na wzór Dzieciątka Jezus, będzie ci drogowskazem, jak małymi krokami, drobnymi aktami zdobywać doskonałość i rozdzielać wszędzie ofiarną, radosną miłość.
15 V
Sursum corda – za wszystko dziękujmy Panu i umacniajmy się Duchem z wysokości.
16 V
Patrz na wszystko na wesoło, czy na wozie, czy pod wozem – zawsze jednak z myślą Bożą, bo ta nigdy się nie smuci.
17 V
Pokora jest dobra i konieczna, bo ona zawsze podnosi do Boga, a nie obniża ducha.
18 V
Bądź mężna, nie rozczulaj się nad sobą, staraj się być zawsze zajętą, a zmniejszą się myśli o twoim stanie. Niech łaska Dzieciątka Jezus cię umacnia i rozwesela.
19 V
Nigdy nie trzeba patrzeć czarno, lecz zawsze w jasność piękności Bożych.
20 V
Boże Zmartwychwstanie i Jego radość niech rozprasza chmury, które niesie cierpienie, i niech udziela tej równowagi myśli i serca, która zawsze wybierze, co Bogu sprawia radość.
21 V
Niech wewnętrzne Alleluja i łaska Boża towarzyszy twojej modlitwie i codziennym zajęciom, a owocem będzie świętość.
22 V
Radośnie spełniaj, co ci polecą – wszystko niech będzie aktem miłości Boga i bliźniego.
23 V
Alleluja niech ci towarzyszy w modlitwie, w pracy, w cierpieniu, byś więcej żyła w niebie, niż na ziemi.
24 V
Największym darem jest sam Jezus – niech On zawsze będzie twoją radością.
25 V
Nie może być smutku, kiedy się kocha Jezusa; może być cierpienie, ale ono prowadzi do radości.
26 V
Z wiosną niech będą twoje myśli radosne, wiosenne – i niech dzień za dniem rozwija się i doskonali twoje życie wewnętrzne.
27 V
Miłość nie lęka się zaślubin z Krzyżem, bo on jest również zwycięstwem miłości.
28 V
Zawsze trzeba zaczynać od „nowa”, od codziennego Zmartwychwstania.
29 V  Wniebowstąpienie Pańskie
Mieszkaj w „przybytku Pańskim”, jako w Bogu samym, i żyj tym, czym Bóg żyje – Miłością, ale tą ofiarną, która dźwiga krzyż, a Bogu daje róże.
30 V
Duch Święty niech będzie zawsze waszym miłym gościem i domownikiem, darząc wszystkie swą łaską, świętością i weselem, byście wszystkie mówiły nie językami, ale cnotami.
31 V
Łaska Ducha Świętego niech jednoczy was w dziecięctwie Bożym, a Duch Święty niech oświeca umysł i zapala serce, by zawsze było pełne ognisko miłości w gotowości na wszystkie ofiary dla Boga.