1 XII I NIEDZIELA ADWENTU
Adwent to droga ludzkości przez Maryję do Jezusa, stąd Adwent to czas naszego zbliżenia i zapoznania się z Matką Boga.
2 XII
Przyjście Pana na ziemię, choć już raz się dokonało, jest przecież zawsze nie tylko pożądane, ale konieczne, jeżeli Bóg ma się narodzić i rozgościć w duszach naszych i w naszym codziennym życiu.
3 XII
Przyjdź Panie Jezu? Boże naszego serca, naszej wiary i ufności, Boże łaski i miłości, czekamy na Ciebie! Powtórny adwent się rozpoczął: Veni Domine non tardare, Veni Domine Jesu. W tej powtórnej księdze Adwentu zapowiada On ? Ojciec przyszłego wieku: ?kto pragnie, niech przyjdzie, niech bierze wodę żywota?? (Ap 22, 17).
4 XII
Czas Adwentu to ciągłe i wielkie zwiastowanie.
5 XII
I oto Rorate coeli desuper? zamienia się w Veni Domine, Veni Domine Jesu? Stąd rok liturgiczny, ta księga zmiłowań Pańskich, ma tę samą nutę tęsknoty serca ludzkiego za Bogiem, za zjednoczeniem, za widzeniem... Niespokojne jest serce, póki nie spocznie w Bogu (św. Augustyn).
6 XII
Nim klękniecie u żłóbka, nim powitacie Boską Dziecinę, przygotujcież się dobrze. ? A zatem przygotujcie drogą Pańską? (por. Łk 3, 4-5) czystością, pokorą, prostotą, cichością i miłością.
7 XII
Wiele dusz zatrzymuje się w postępie duchowym, bo za mało mają ufności w Bogu, a za wiele liczą na siebie.
8 XII NIEPOKALANE POCZĘCIE NMP
Niepokalana!? Brzmi w tym słowie triumf nad grzechem, triumf łaski nad skażoną naturą, odnowienie z upadku, chwała Trójcy Najświętszej i podniesienie serc grzesznych.
9 XII
Adwent? Kłębią się w nim dzieje grzechu, ale przewija się też nitka miłosierdzia, aby się przemienić w suknię łaski i nakryć nagość upadłego Adama.
10 XII MATKI BOŻEJ LORETAŃSKIEJ
Jezus przez Maryję przyszedł do nas, my przez Maryję idziemy do Jezusa, ale droga jest jedna: Miłość.
11 XII
Choćby kiedyś nasze życie się spaczyło i zeszlibyśmy na manowce, to póki się modlimy, zawsze jest nadzieja, owszem, pewność powrotu do Boga. Bo nie tylko modlitwa sprawiedliwego jest kluczem do nieba, lecz i modlitwa grzesznika niebiosa otwiera.
12 XII NMP Z GUADELUPE
Jak gwiazda polarna wskazuje drogę żeglarzom, jak brama jest wejściem do domu, tak Maryja jest dla nas drogowskazem i bramą do Jezusa, przez Nią znajdziemy zmiłowanie Pańskie.
13 XII
Nic tak do Boga nie ciągnie, jak widok własnej niemocy, wtedy dusza widzi i czuje, że bez Niego nic nie uczyni.
14 XII ŚW. JANA OD KRZYŻA
Niech wstawiennictwo św. o. Jana od Krzyża otworzy nam myśl Boskiego Słowa, aby opuściła nas ciemność i byśmy za jego przewodem, rozmyślając chwałę Pana, w Jego obraz się przemieniali, z jasności w jasność.
15 XII III NIEDZIELA ADWENTU
Żyj rzeczywistością Boga ? nikt tak nie jest obecny jak On w nas, nikt tak rzeczywisty w nas jak On, nikt nas tak miłością nie darzy jak On.
16 XII POCZĄTEK NOWENNY PRZED UROCZYSTOŚCIĄ NARODZENIA PAŃSKIEGO
Bóg kocha... Kochać, to przemawiać do tych, których się kocha. Przemówił więc Bóg do nas wspaniałością dzieł swoich, przemawiał przez Proroków, lecz i to nie wystarczało. Przemówił do nas swoim Słowem, przez Syna swego, i ta mowa Jego przedziwna, pełna prawdy i mocy, i łaski, nazywa się objawieniem - Ewangelią.
17 XII
Trzeba wiary wielkiej, by wznieść się ponad siebie, a ufności, by oprzeć się o Boga.
18 XII
Czymże są myśli nasze wobec myśli i planów Bożych?
19 XII
Z tajemnicy Wcielenia, w której Syn Boży staje się Dziecięciem, Synem Człowieczym, rodzi się nasze dziecięctwo, nasze uczestnictwo w naturze Boskiej, najwyższa godność człowieka i jego zdolność oglądania Boga twarzą w twarz.
20 XII
W Maryi znajdziesz duszo Jezusa, bo nierozłączny jest Syn od Matki.
21 XII
Tajemnice Boga i Jego dzieła stwórcze i zbawcze osłonięte są ciszą, milczeniem, bo dla swej wielkości wypowiedzieć się nie dają.
22 XII IV NIEDZIELA ADWENTU
Blisko już jest Pan! Złóżmy Mu razem dary: dobrą wolę, myśl czystą i prostą, uśmiech wesela w pracy i cierpieniu, wierność w obcowaniu z Nim.
23 XII
Kiedy wielkie milczenie panowało, wtedy przyszło Słowo Pańskie, Słowo Boże (por. Mdr 18, 15).
24 XII
Wigilia Bożego Narodzenia przypomina nam nie jeden tylko dzień lub noc, ale ogromną przestrzeń czasu, tysiące lat, w których wśród wzdychań i pragnień wyczekiwały ludy Zbawiciela, oglądali Go prorocy w swych widzeniach, wyobrażały figury i typy Starego Testamentu.
25 XII BOŻE NARODZENIE
Mamy zawsze Boże Narodzenie ? bliższe niż w Betlejem, serdeczniejsze niż w szopie ? codziennie: ? Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami i w nas! ? (J 1, 14) Adorujmy, dziękujmy w duszy naszej Bogu, który nie tylko jest w nas, ale żywi nas Sobą.
26 XII ŚWIĘTEGO SZCZEPANA
Oto przyszedł Malutki i niepojętą siłą wyniszczenia swego, aż do stajni, wlał w duszę ludzką prostotę, by nie zważając na niemoc swoją i niegodność, mogła z ufnością iść do Boga jako Ojca.
27 XII
Jak nie pojmiesz Słowa, które było u Boga, tak nie pojmiesz i Słowa, które ciałem się stało i zamieszkało między nami. Tylko pokora rozumu, czyli wiara uzna te wielkie i niepojęte tajemnice, a wyznając i wierząc w wielkości Boże śpiewać będzie przy żłóbku: Gloria in excelsis Deo!
28 XII
Bóg kocha? Kochać, znaczy uczynić się podobnym i równym z tymi, których się miłuje ? oto Wcielenie.
29 XII ŚWIĘTEJ RODZINY
Pokój przynosi nowo narodzone Dziecię, więc niech jednają się nieprzyjaciele, niech przepraszają się obrażeni, niech posłuszeństwo ślubują dzieci rodzicom, miłość wzajemną i poszanowanie małżonkowie. Cały dom ma się stać rodziną, na wzór tej Świętej Rodziny w Betlejem.
30 XII
Czyż zazdrościć będziemy Maryi, że jest Matką Boga? Czyż przez Narodzenie Jezusowe dusza nasza nie staje się cyborium, w którym On mieszka, a my w Nim jesteśmy!
31 XII ROCZNICA ZAŁOŻENIA ZGROMADZENIA
Tajemnica Wcielenia, tajemnica dziecięctwa Jezusowego, życie Jego wśród nas, męka i dzieło odkupienia z wszystkimi skarbami łaski, sakramentów, Jego zmartwychwstanie, wylew miłości Boga przez Ducha Świętego ? to miłosierdzie, czyli miłość Boga ku nam.