1 VII
Pragnę jednak, by Ojciec niebieski miał chwałę i radość, gdy widział będzie w tobie obraz Syna swego i tym samym podobieństwo do siebie.
2 VII
Lepiej nie żyć tym, co było wczoraj, ani tym, co będzie jutro - ? dziś ? niech będzie święte, radosne, ofiarne - a będziesz świętą.
3 VII
Życzę, byś cnotą i prostotą była dzieckiem Królestwa, podobna do Boskiego Dzieciątka.
4 VII
Dziecięctwo prawdziwe jest taką siłą, że uzupełnia, co niedostaje naszym siłom, bo Pan Bóg dzieciom swoim nie może nic odmówić.
5 VII
Lękaj się więcej siebie, niż trudności, patrz więcej na uporządkowanie siebie, niż drugich.
6 VII
Uważaj na wewnętrzny głos łaski, z łaską uzgadniaj swoje uczynki, by nie było sprzeczki między tobą a Bogiem.
7 VII
Nie szukaj miłości stworzenia ale miłość dawaj, ale taką, w której Boga dajesz a sobie umierasz.
8 VII
Boże Dzieciątko, z pełnością cnót dziecięctwa, niech będzie twoją własnością i radością.
9 VII
Bądź ?małym? dzieckiem, na wzór Boga-Dziecięcia - pokorna, prosta, uboga duchem, oddzielona od siebie i od miłości własnej.
10 VII
Bądź ofiarna i radosna, nieś wszędzie uśmiech cnoty, a wszystko zamieniaj w ofiarną miłość.
11 VII
Powtarzaj często alfabet dziecięctwa ? ucz się pisać imię Jezus, ucz się czytać Słowo, które Ciałem się stało, ucz się liczyć łaski, które ci daje dziecięctwo Boże, a siebie podpisuj pokorą.
12 VII
Czasem tak bywa, że Panu Bogu daje się grosz, a dukata zostawia się dla siebie, a bywa też, że i o grosz dusza się targuje.
13 VII
Zdarza się, że słomiany ogień uważa się za rozpalone ognisko, uczucie za miłość, poznanie za uczynek. A przecież poznanie, to jeszcze nie chcenie, to nie wykonanie, to jeszcze nie doskonałość, bo w tym ostatnim od A do Z daleka droga.
14 VII
Bez pokory, każda cnota więcej jest obłudą, niż cnotą.
15 VII
Bez pokory, każdy uczynek wewnętrzny czy zewnętrzny, nosi ze sobą faryzejskie dzwonki, które dzwonią o cnocie a cnoty nie mają.
16 VII NMP z Góry Karmel
Pragnę waszej świętości, ale najwięcej pragnę byście były pokorne, byście umiały czynić ?fiat? i ?ecce ancilla Domini?, bo to do godności dziecięctwa prowadzi.
17 VII
W pokorze jest prawda, podczas, gdy w miłości własnej jest obrzydliwe kłamstwo.
18 VII
Pokora i ofiara ze siebie - to całość, miłość i ofiara - to całość, bo koroną miłości jest pokora a koroną pokory jest miłość.
19 VII
Weselcie się w pokorze, która kocha; radujcie się w miłości, która służy; a dziecięctwo wasze będzie odbiciem, fotografią Dzieciątka Jezus.
20 VII
Niecierpliwość skraca życie, a sponiewiera nawet cnotę; pokój, cierpliwość przedłuża życie i podwaja cnotę.
21 VII
Patrzysz na głębie jeziora, patrzysz na wysokość nieba?? Patrz także na głębokość swojej pokory i skruchy, na wysokość miłości i ofiary, a idź drogą oddania i ufności, prosto, szczerze i radośnie.
22 VII
Jak ten świat widzialny zależy od słońca - bez niego nie widzielibyśmy nawet siebie, tak w życiu duchowym wszystko zależy od łaski.
23 VII
Naśladuj Pana Jezusa, ucząc się cichości i pokory serca, a znajdziesz pokój.
24 VII
Miłość własna, choćby stała na świeczniku, zawsze kopci i brudzi.
25 VII
Roznoś wszędzie radość Bożą, dziecięcą ? ona buduje, czyni świętość przystępną, usuwa trudności.
26 VII
?Kwitnijcie kwiatki? ? roznoście woń cnoty i dzielcie się owocami świętości w całym Kościele.
27 VII
Rośnij w miłości i pokorze. Bo nic tak marnego jak pycha, nic tak głębokiego, jak pokora.
28 VII
Kościół święty, jest rodziną wychowującą dzieci Boże, według Boskiego wzoru.
29 VII
Niech Dziecię Jezus będzie twoją radością, Maryja skupieniem w tej radości, a św. Józef codzienną ofiarą w radości.
30 VII
Łaska Boża niech się u was rozgości, wiara niech będzie życiem, nadzieja podniesieniem duszy, a miłość formą każdej myśli i czynu.
31 VII
Patrzcie prosto Panu Jezusowi w oczy, tam wyczytacie jakimi jesteście i jakimi macie być, znajdziecie światło i łaskę, zrozumiecie Pana.
