1 VII
Oto, co czynić mamy: chwalić Boga i starać się, by ze wszystkich sił naszych był kochany.
2 VII
Każdy akt, który nie miałby na celu chwały Bożej, nie ma wartości.
3 VII
Dusza w stanie łaski jest niebem dla Boga.
4 VII
Słowa Pana Jezusa są słowami życia dla tych, którzy je przyjmują.
5 VII
Mieć Matkę Jezusową, Matkę Syna Bożego, jako pośredniczkę, znaczy otrzymać wszystko, czego potrzebujemy od Boga.
6 VII
Gdzie jest miłość, tam jest oddanie się całkowite Bogu.
7 VII
Bóg cię miłuje, Maryja, Matka twoja i aniołowie otaczają cię – raduj się, dziękuj, miłuj, gdyż wcześniej zostałeś ukochany miłością wieczną (por. Iz 45, 8).
8 VII
Matka Najświętsza odziała szkaplerzem swoich braci, aby w tej szacie mieli znak Jej miłości, a przez Nią znak miłości Jezusa.
9 VII
Wartość, która jest w nas leży w całkowitym darze z siebie.
10 VII
Szkaplerz to symbol modlitwy, a modlitwa to podniesienie myśli i serca, to łączenie się z Maryją.
11 VII
Świętość polega nie na wielkości uczynków, lecz na wielkości miłości w najdrobniejszych rzeczach.
12 VII
Kochaj nie uczuciem, tylko wykonaniem, nie tyle by brać, ale by dawać – czyli żyć ofiarą ze siebie.
13 VII
Kto Ciebie kocha Maryjo, trwa w miłości; którzy miłują Ciebie znajdą życie – Jezusa Chrystusa.
14 VII
Obecnością i miłością Bożą zapełniaj każdą chwilę, i każdą pracę czyń modlitwą.
15 VII
Maryja przez szkaplerz ratuje dusze i ciało, ratuje w cierpieniach, w pokusach, niebezpieczeństwach, w grzechach, smutkach i rozpaczy.
16 VII
Dajemy Maryi tytuł: Decor Carmeli – Ozdoba Karmelu, przede wszystkim dlatego, że w Karmelu zakorzeniło się życie Eliasza i proroków, i tych wszystkich, którzy podziwiając życie Niepokalanej Dziewicy, całkowicie poświęcili się Jej czci w modlitwie, umartwieniu, i w czystości życia.
17 VII
Dajcie się objąć Panu Bogu i same tak obejmijcie Pana Boga myślą, wolą i całym sercem, a będziecie doskonałe.
18 VII
Dusza kochająca nie tylko daje to, co ma, lecz daje to, czym jest.
19 VII
Całkowita ofiara z siebie, to jest reguła do kontemplacji, bo kontemplacja to nic innego jak proste wejrzenie i objęcie Boga.
20 VII
Trzeba patrzeć na Dzieciątko Jezus, a nie na Jego dary, bo przecież większy jest Dawca niż dar.
21 VII
Pamiętajcie, że pokora to prawda naszej maleńkości.
22 VII
Bierzcie rzeczy takie, jakimi one są, jakie i kiedy przychodzą – boli to boli.
23 VII
Gdy jesteśmy pełni życia Bożego, wtedy Bóg promienieje na zewnątrz.
24 VII
Oddawaj Bogu „ofiarę chwały” w tym małym twoim przybytku – w duszy twojej, a utrapienie zamieni się w większe złączenie z Panem Jezusem.
25 VII
Doskonałość miłości polega na tym, że Pana Boga cenimy ponad wszystko.
26 VII
Dusza naprawdę kochająca jest gotowa wszystko stracić, niż Boga obrazić.
27 VII
Cierpienie bez bliskości Boga zmienia się w narzekanie i przygnębienie - życzę przeto, by to cierpienie było znakiem, że Pan Jezus myśli o tobie.
28 VII
Sobą się nie smuć, więcej miej ufności niż swojej mocy.
29 VII
Niech radością twoją będzie obecność Boża w duszy.
30 VII
Całość życia zamieniajcie w adorację, bo nie wystarczy patrzeć, ale trzeba jeszcze uwielbiać.
31 VII
Kiedy się czujesz duchowo słaba, idź na rozmowę z Panem Jezusem - On jest najlepszym lekarzem.