1 VII
Niech cię radością napełnia Boskie Dzieciątko – byś w Nim miała swoje niebo i czyniła tym niebem wszystko, co czynisz.
2 VII
Bądź pełna pogody i miłości, pełnij posłuszeństwo z tą roztropnością, która jest miarą cnoty.
3 VII
Nie przejmuj się sobą, ale staraj się rozpuścić skrzydła ufności i mocnej woli – Pan Jezus doda ci siły.
4 VII
Czyż mając Pana Jezusa, nie masz wszystkiego?
5 VII
Bądź podatną glebą – przeoraną przez modlitwę i umartwienie; wtedy ziarno obumrze i owoc przyniesie.
6 VII
Pracuj nie dlatego, żeby mieć radość, albo by zadowolić otoczenie, ale by dać chwałę Panu.
7 VII
Gdy chce się spełniać ofiarnie posłuszeństwo, trzeba być gotowym na cierpienie.
8 VII
Ilekroć pracuje się dla chwały Bożej, trzeba być gotowym na cierpienie – nie szukając swojej radości, pochwały ludzkiej, ale radości Pana Jezusa.
9 VII
Życzę ci łaski dziecięctwa, byś zawsze rosła – bowiem jeśli tej nowości nie będzie, zestarzejesz się w błędach, będziesz kłosem bez ziarna, kołysana każdym powiewem wiatru.
10 VII
Oczekuję i życzę ci owocu stokrotnego w każdej cnocie, by wszystkie były twoją koroną miłości. Codziennie to przyrzekaj Dzieciątku Jezus przez ręce Jego Matki.
11 VII
Niech miłość Boża będzie twoim życiem, Matka Najświętsza formą tej miłości, a Dzieciątko Jezus radością tej miłości.
12 VII
Szkaplerz św., według słów samej Najświętszej Maryi Panny, jest tarczą w niebezpieczeństwach tak duszy jak i ciała. Mając taką ochronę, niczego się bać nie powinniśmy, bo Maryja zawsze dotrzymuje obietnicy!
13 VII
Postanów sobie naśladować Matkę Bożą we wszystkich rzeczach, przez to okażesz się godnym jej dzieckiem, a ona za takie też uważać cię będzie.
14 VII
Jeśli Jezus jest miłosierdziem i przebłaganiem, to Maryja jest drogą i bramą do tego miłosierdzia.
15 VII
Szkaplerz jest suknią jest suknią godności chrześcijańskiej. Bo któż jest chrześcijaninem? Ten, który jest Chrystusowy, a kto jest Chrystusowy – ten, co jest Maryi. A kto jest Maryi, ten kto szkaplerz nosi i cnoty jej naśladuje.
16 VII Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel
Obraz Maryi i jej cnót niech zawsze stoi przed waszymi oczyma. Nie poprzestańcie tylko na samym noszeniu szkaplerza, lecz nosząc szkaplerz – noście także życie Maryi: jej skromność zewnętrzną i czystość, jej modlitwę i umartwienie.
17 VII
Zwalczaj w sobie tę miłość własną, która jak złodziej lub mól wciska się do wnętrza i psuje ci czystość intencji.
18 VII
Jeśli w ćwiczeniu miłości wzajemnej będziesz wierna, każdy dzień będzie postępem, a także radością.
19 VII
Cierpienie niech ci będzie szkołą modlitwy, obcowania z Bogiem, źródłem świętych myśli.
20 VII
Czuwaj, byś nie wybierała tego, co wygodniejsze, co łatwiejsze, lecz z Dzieciątkiem układała plany swego uświęcenia.
21 VII
W dziecięcej prostocie codziennej ofiary ze siebie, znajdziesz radość duszy.
22 VII
Modlę się za ciebie, błogosławię i proszę, byś doskonałości nie zostawiała na jutro.
23 VII
Śpiesz się, Dziecko do świętości – bo dzieckiem byłem, mówi psalmista, a starcem jestem.
24 VII
Łącz miłość dziecka z prostotą, wiarą, ufnością i tą radością, co nawet Boga rozbraja.
25 VII
Dni i lata lecą; oby pełne były cnotą i miłością, której nigdy dosyć.
26 VII
Tej Bożej radości bardzo ci potrzeba, byś nie spowszedniała w tym codziennym życiu, lecz by była u ciebie „nowość” życia i to codziennie radosna.
27 VII
Niech każda trudność będzie ci okazją do radosnej miłości.
28 VII
Pokora jest kluczem do Bożego Serca, z którego płynie łaska.
29 VII
Chodźcie w pokorze, rośnijcie miłością – czyńcie jedną i drugą cnotę z radością.
30 VII
Idź drogą prostoty, czyniąc prawdę w miłości i miłość w prawdzie, a nie zbłądzisz.
31 VII
Każdy dzień jest darem, który Pan daje, by On był wszystkim we wszystkim, by nasze ciągłe „nic” stawało się mocą Jego łaski, głosem i czynem Jego chwały.
