Przeskocz do treści

Blog

Sługa Boży o. Anzelm od św. Andrzeja Corsini OCD przyszedł na świat w Marszowicach 24 lutego 1884 r. Uroczyste obchody 140. rocznicy jego urodzin miały miejsce w niedzielę 25 lutego br. w kościele parafialnym w Niegowici. Mszy św. o godz. 11, w kościele parafialnym przewodniczył bp Damian Muskus OFM, biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej, w intencji dziękczynnej za dar życia i powołania Sługi Bożego oraz o dar jego beatyfikacji.

Eucharystię koncelebrowali: o. prof. Szczepan T. Praśkiewicz OCD, relator Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych, o. Grzegorz Tyma OCD, wikariusz prowincjalny krakowskiej prowincji karmelitów bosych, o. Kazimierz Franczak OCD, przeor klasztoru w Czernej, o. Grzegorz Firszt OCD z domu prowincjalnego w Krakowie, ks. kan. Janusz Łomzik, proboszcz parafii Niegowić pw. Wniebowzięcia NMP i ks. Tadeusz Skura z Mielca. Podczas Mszy świętej, różne funkcje liturgiczne wypełniała parafialna asysta pod batutą ks. Mateusza Cudzich, wikariusza. Wśród licznie zebranych parafian, uczestników liturgii, obecni byli także członkowie rodziny Gądków, czciciele Sługi Bożego i dobroczyńcy Postulacji. Ze wspólnot trzech prowincji Zgromadzenia przybyło ponad 70 sióstr, na czele z przełożoną generalną, m. Wiktorią Szczepańczyk.

Przed Mszą św. dzieci z parafialnej Oazy, pod kierunkiem s. Hanny Grzegorczyk, katechetki i przełożonej wspólnoty z Niegowici, przedstawiły okres dzieciństwa i lata szkolne Macieja Gądka. Misterium towarzyszyła prezentacja multimedialna wykonana przez s. Imeldę Kwiatkowską.

Podczas homilii bp Damian Muskus nawiązując do słów Ewangelii o przemienieniu Pana Jezusa na górze Tabor, ukazał postać Sługi Bożego o. Anzelma Gądka, który od młodości, od początku życia zakonnego, zdecydował się dążyć do świętości. Ekscelencja nazywał go „świętym z sąsiedztwa”, który urodził się i wzrastał w tradycyjnej, wierzącej rodzinie, jakich wiele było i jest w tejże niegowickiej parafii. Podkreślił rolę obojga rodziców Sługi Bożego, pobożnej matki Salomei i pracowitego ojca Antoniego, którzy troszczyli się przede wszystkim o wychowanie dzieci w wierze katolickiej. Sam Sługa Boży niejednokrotnie wspominał swoją mamę, która nauczyła go miłości do Boga i wszczepiła w serce nabożeństwo do Matki Najświętszej.

Po liturgii, została wykonana wspólna pamiątkowa fotografia celebransów i sióstr Zgromadzenia. Chórem parafialnym, przygotowanym przez s. Natanę Szaro, dyrygowała Agnieszka Długosz-Iwańska.

Obiad dla zaproszonych gości i sióstr miał miejsce w Folwarku „Wiązy” w Marszowicach, gdzie pod koniec posiłku, siostra postulator przedstawiła gościom lata dzieciństwa Sługi Bożego, do 11 roku życia spędzone w Marszowicach, a później w Wadowicach, gdzie zamieszkał w konwikcie założonym przez św. Rafała Kalinowskiego i uczęszczał do Cesarsko-Królewskiego Gimnazjum. W tym okresie ujawniły się liczne zdolności i talenty Macieja, które dane mu było rozwijać, a potem służyć nimi we wspólnocie zakonnej i dla dobra Kościoła. Jego zdolności literackie i talent poetycki ujawniały się przy różnych okazjach życia w konwikcie karmelitańskim. Następnie, p. Elżbieta Turakiewicz, nauczycielka z Niegowici, zaprezentowała 21-strofowy utwór poetycki Macieja Gądka, ucznia V klasy gimnazjalnej, napisany w 1900 r., z okazji jubileuszu profesji wielkiej dobrodziejki konwiktu wadowickiego, m. Ksawery Czartoryskiej OCD, ówczesnej przeoryszy krakowskich karmelitanek bosych na Łobzowie. Niespodzianką dla biesiadników były rozdawane notesy promujące Dom Pamięci Sługi Bożego, wydane przez Postulację w Łodzi, w celu zapisywania „złotych myśli” mądrości życiowej i własnych prób poetyckich.

Po obiedzie, w atmosferze rekreacji, goście nawiedzili Dom Pamięci o. Anzelma, gdzie w wykonaniu s. Nikodemy Radomskiej wysłuchano wiersza s. Ines Mamcarz, napisanego specjalnie na świętowanie 140 urodzin o. Założyciela. Siostry, z pomocą multimedialnego nagrania s. Katarzyny Łukowiak, wspólnie zaśpiewały ulubioną pieśń o. Anzelma „Żurawie”.

Na pożegnanie wszyscy goście otrzymali tradycyjną „bułeczkę marszowicką” na drogę do domu.

                                             s. Konrada Dubel, cscij

 

https://diecezja.pl/aktualnosci/bp-damian-muskus-ofm-w-140-rocznice-urodzin-slugi-bozego-anzelma-gadka-ocd-rodzina-jest-srodowiskiem-swietosci-na-co-dzien/

1 III
W tym jest wielkość prawdziwa, gdy wbrew naszym planom czy upodobaniom, pełnimy ofiarnie i radośnie wolę Bożą, nawet wtedy kiedy serce płacze.
2 III
Bądź dobrą, bądź świętą, nie kieruj się uczuciem tylko wiarą i zawsze miłością nadprzyrodzoną.
3 III   3. Niedziela Wielkiego Postu
Życzę ci, byś nie kierowała się sercem ale wolą Bożą, byś nie patrzyła po ziemsku na wypadki ale okiem Bożym - spokojnie, bo miłującym Boga wszystko obraca się na dobro.
4 III
Nie poddawaj się ani smutkowi ani jakiejś obojętności - lecz ochotnie dźwigaj twój codzienny krzyż, zwłaszcza wewnętrzny.
5 III
Podnieś serce do Boga, uświęcaj się cierpieniem i uświęcaj cierpienie.
6 III
Łącz modlitwę z pracą - praca niech zamienia się w miłość, a modlitwą uświęcaj siebie.
7 III
Nie zajmuj się tym, co robią i myślą inni, ale sama bądź posłuszną, pokorną - nie staraj się ludziom podobać, ale Bogu w prostocie serca.
8 III
Niech cię Pan Jezus bogaci swoją radością i pokojem, tak żebyś nawet smutkiem umiała się cieszyć, a w trudnościach większy miała pokój, niż w pociechach.
9 III
Bardzo ci polecam, byś pod sztandarem Dzieciątka, w sukni Matki Najświętszej i w duchu dziecięctwa doskonaliła się w swym powołaniu.
10 III   4. Niedziela Wielkiego Postu
W Karmelu bez modlitwy, bez ofiary, bez miłości - nie można być radosnym.
11 III
Utwierdzaj się w dziecięctwie Bożym - w pokorze, w prostocie myśli i woli, w ufności, która opiera wszystko na wierności łasce; w miłości ofiarnej, która siebie dając Bogu, równocześnie służy bliźnim.
12 III
Nie szukaj siebie, tylko Pana Jezusa w sobie, nie pragnij być kochaną, ale szukaj miłości przy żłóbku i pod krzyżem.
13 III
Miłość własna, naznaczona wyniszczeniem i ofiarą krzyża, zamieni się w miłość Ducha Świętego i w owoce Ducha - które są ozdobą Dziecięctwa.
14 III
Chodź drogą Dziecięctwa - pokornie, prosto, z ufnością i ofiarnie - i ucz się mówić i czynić: Jezus mój - miłość moja.
15 III
Wtedy jest miłość prawdziwa, gdy żyje ofiarą z własnego „ja” dla miłości Boga i bliźniego.
16 III
Kochaj i służ więcej tym, do których czujesz trudność, bo wtedy miłość nie szuka siebie.
17 III   5. Niedziela Wielkiego Postu
Słowa głoszą świętość, cnoty ją czynią.
18 III
Zwalczaj własne „ja” - ucząc się od Pana Jezusa cichości i pokory.
19 III   Św. Józefa, Oblubieńca NMP
Józef uważał Maryję za Monstrancję, pod której cielesną osłoną Bóg mieszkał. Dlatego św. Józef jest stróżem czystości wszystkich, szczególnie kapłanów, przez których posługę przechodzi łaska, jakby nowe Wcielenie Boga w dusze ludzkie.
20 III
Wejdźmy mężnie na drogę krzyża, nie lękajmy się cierpieć - gdzie jest pewność zapłaty, nie bójmy się śmierci, w której odbieramy podwojone życie łaski i chwały.
21 III
Niech nie spocznie stopa, póki nie dosięgnie Golgoty i nie dokona całkowitej ofiary z Chrystusem, Miłością naszą.
22 III
Nigdzie, tak dobitnie nie wstrząsa duszy cena łaski i uczestnictwa w życiu Boskim, jak pod cieniem krwawego Krzyża.
23 III
Nie ma w Kościele ani w niebie świętego, który nie przeszedłby przez Golgotę, bo nie ma żadnej łaski, która by nie spłynęła z mocy tego Krzyża.
24 III   NIEDZIELA PALMOWA
Naśladowanie Chrystusa niosącego krzyż jest także naszą drogą, od której zależy nasze zbawienie.
25 III
Ci, którzy adorują Ukrzyżowanego i skruszeni kochają, choćby byli łotrami, stają się usprawiedliwieni – „Dziś ze mną będziesz w raju”.
26 III
Droga krzyżowa i jej zakończenie na krzyżu, jest streszczeniem całego życia Jezusowego i dokonaniem dzieła odkupienia całej ludzkości, z wylaniem ostatniej kropli Krwi Najświętszej i otwarciem Serca Boga w niepojętych Jego zmiłowaniach.
27 III
Będzie rzeczą sprawiedliwą i godną, byśmy coraz więcej i częściej wczuwali się w mękę Pana Naszego Jezusa Chrystusa, szli za Nim krok za krokiem w Jego drodze krzyżowej, a w ten sposób stali się godnymi uczestnikami Jego tryumfalnego zmartwychwstania.
28 III   WIELKI CZWARTEK
Nic tak skutecznie nie pomaga do zjednoczenia się z Bogiem, jak częsta i godna Komunia święta.
29 III   WIELKI PIĄTEK
W życiu naszym nic nie powinno być tak uroczyste, a równocześnie tak codzienne, jak rozważanie tej krwawej tajemnicy odkupienia, przez którą odrodziliśmy się do łaski i odzyskaliśmy utracone prawa do życia.
30 III   WIELKA SOBOTA
Niepodobna odnowić ducha wiary bez odnowienia uczynków wiary, bo wiara bez uczynków jest martwa.
31 III   ZMARTWYCHWSTANIE PAŃSKIE
Czystość i nieskazitelność ducha uszlachetnia całego człowieka, miłośnicy jej są „rodzajem wybranym”, noszącym w ciele swoim i w duchu przywileje zmartwychwstania

1 II
Modlitwa daje poznanie piękna Bożego i jest najlepszym „bezpłatnym lekarstwem” na wszystkie choroby duszy, a również i ciała – więc módl się, jak dziecko!

2 II  Ofiarowanie Pańskie. Dzień życia konsekrowanego
Roznoś wszędzie miłość Bożą, a za okazaną miłość nie szukaj wzajemności, bo miłość nie jest płatną ani najemniczą - jest darem z siebie dla Boga i bliźnich.
3 II
Najpiękniejszym stworzeniem jest człowiek, bo to obraz Boga, a choć „ramki” jego często są brzydkie, przecież to dusza jest „obrazem”.
4 II
Módl się za dusze, by były piękne, by nie miały piętna grzechu, ale były świątynią Boga. - Niestety, tak mało jest pięknych „obrazów” Boga, a tak dużo „obrazicieli” Boga.
5 II
Czuwaj, by nie tylko zachwycać się tym, co oko widzi, ale tym czego nie widzi, ale wierzy, ufa, kocha - i buduje szczęście na obecności Boga w duszy.
6 II
Są dusze, które szukają różnych sposobów w rozmyślaniu, w rozmowie z Bogiem – a przecież jednego potrzeba - „Ojcze nasz..., Zdrowaś..., Wierzę...” - to przecież najpiękniejsze a zarazem najgłębsze modlitwy i rozmowy.
7 II
Pokora jest wielkością – rośnij więc w tej maleńkości - rozmawiając z Ojcem niebieskim: Ojcze nasz...; z Matką Bożą: Zdrowaś Maryjo...; modląc się z Kościołem: Wierzę w Boga... - Ojca, Syna i Ducha…
8 II
Gdy upadniesz, biegnij w ramiona Pana Jezusa, a zawsze łaska cię podniesie i radość wstąpi do duszy.
9 II
Bądź dzieckiem, nie myśl o sobie, tylko o Bogu – o Jego miłości i dobroci; bo gdy naszym rozumem się kierujemy, ciągle troszczymy się o siebie.
10 II
Zostaw, jak dziecko, troskę o siebie, Panu Jezusowi.
11 II
Droga pokory, ufności i oddania się Bogu – usuwa trudności.
12 II
Oddaj się Dzieciątku Jezus – Ono cię wychowa na swoje podobieństwo.
13 II
Rośnij w pokorze, rośnij w posłuszeństwie, pomnażaj się w ofiarności.
14 II   Środa Popielcowa
Nie szukaj siebie w Bogu, ale Boga w sobie, a zawsze Go znajdziesz - radosnego, pokornego, cierpiącego, wytrwałego; nie szukaj swego zadowolenia, ale wypełnienia Jego woli – tak znajdziesz „pokój”.
15 II
Pan Jezus kocha cię, kiedy w okresie swojej męki, dzieli się z tobą cząstką cierpienia i również swymi zasługami.
16 II
Bądź mężna nie swoją siłą, ale tą, której udziela Duch Święty – darem męstwa.
17 II
Niech świętą będzie wola Pana - byś cierpieniem się nie załamywała, ale umacniała w miłości Tego, który najwięcej cierpiał a o sobie zapomniał.
18 II   I Niedziela Wielkiego Postu
Proszę Pana Jezusa - by dla Niego obfitowała miłość twoja, jak Jego obfituje dla ciebie.
19 II
Wiem, że nieraz cierpisz fizycznie a stąd i duchowo, więc życzę ci wesela - i w zdrowiu, i w cierpieniu.
20 II
Dziękuj codziennie za cierpienia i czyń z nich radosną ofiarę miłości, aby z łaską i mądrością rosło w tobie Dziecięctwo Boże.
21 II
Kochaj więcej tych, do których czujesz trudność, bo wtedy miłość jest ponad uczucie – duchowa – karmiona umartwieniem i ofiarą.
22 II
Kiedy Pan Jezus daje ci cierpienia, jest to znakiem, że są ci potrzebne do twego uświęcenia.
23 II
Cierpienie jest drogą do zjednoczenia z Bogiem i stąd rodzi radość ducha, i choć cierpienia fizyczne trzeba leczyć, więcej trzeba je znosić i dziękować za nie Panu Jezusowi.
24 II   140. rocznica urodzin sł. B. Anzelma Gądka
Staraj się być „dzieckiem”, staraj się być „radosną kochając”, a niczego ci brakować nie będzie.
25 II   I Niedziela Wielkiego Postu
Bierz cierpienia Jezusowe, a twoje będą radośniejsze.
26 II
Życzę ci łaski odradzania się i ciągłego wzrostu, życzę dziecięcej radości.
27 II
Służba Bogu jest weselem - smutek zawsze zatruwa obcowanie i z Bogiem, i z ludźmi.
28 II
Nie szukaj dróg nowych – dziękuj Panu Jezusowi za powołanie, uświęcaj się na drodze dziecięctwa – „mała” na małej drodze dziecięctwa, a będziesz święta!